Ζέα

Ζέα – ενημέρωση

Επειδή τελευταία γίνεται μεγάλος ντόρος για το αλεύρι Ζέα και το ψωμί Ζέα, που πουλούν κάποιοι φούρνοι, ας δούμε τι μας λέει ο Κ. Αντωνόπουλος.  

Φέτος υπάρχει μια τιτάνια προσπάθεια από πολλούς δραχμοκυνηγούς τα πάντα να βαπτίζοντα ως Ζέα. Πολλά μαγαζιά πουλούν  χύμα άλευρα που βαπτίζοντα ως Ζέα, χωρίς ποτέ να αναγράφεται η ένδειξη στην απόδειξη, και αρκετοί φούρνοι πουλάνε ψωμί Ζέας ισχυριζόμενοι πολλοί ότι είναι από γνήσιο αλεύρι Ζέας Αντωνοπούλου.

Σας πληροφορούμε ότι ουδέποτε δώσαμε σε φούρνο αλεύρι Ζέας και ούτε πρόκειται να δώσουμε. Τα δε άλευρα που δίνονται προς τα καταστήματα είναι πάντα συσκευασμένα και αναγράφεται στην ετικέτα άλευρα Ζέα – Αγρόκτημα  Αντωνόπουλου.

Ο, τι άλλο προσπαθούν να σας πουλήσουν ως Ζέα είναι απάτη.

Για τη Ζέα και για τις αρχαίες ποικιλίες

Εντυπώσεις από την πανελλήνια οικολογική γιορτή στη Χαλκίδα στις 29-9-2013 και την γενική συνέλευση της.

  

Στις 29 Σεπτεμβρίου 2013 επισκέφθηκα την ετήσια πανελλήνια οικολογική γιορτή στην Χαλκίδα  σαν αντιπρόσωπος της Ευβιοτικής Μ.ΕΠΕ. Παραβρέθηκα και  στη γενική συνέλευση   και παίρνω την πρωτοβουλία να παραθέσω ένα κομμάτι από όσα ειπώθηκαν  εκεί για τη ‘ΖΕΑ’, καθώς τα βρήκα ενδιαφέροντα.

  

Μία πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα στην   γιορτή  , έκανε κριτική  στον Γεώργιο Αντωνόπουλο για το θέμα της "Ζέας" και ζήτησε ακόμα και ψήφισμα για την αποπομπή του από την Οικολογική Γιορτή.

Ο Αντωνόπουλος δεν ήταν παρών και ειδοποιούμενος προσήλθε στο συμβάν και ζήτησε να πάρει το λόγο επί προσωπικού. Μεταφέρω εν είδει δημηγορίας  όσα συνέβησαν μαζί με την ομιλία - απολογία του Αντωνόπουλου, όσο πιο πιστά γίνεται. {...}

"Αγαπητοί συνάδελφοι/ες βιοκαλλιεργητές, μετά από τόσες δεκαετίες , όλοι πια γνωριζόμαστε καλά. Η συγκεκριμένη  νεοφώτιστη ομάδα βιοκαλλιεργητών , μάλλον στηρίζει τη γνώση της για τους ντόπιους σπόρους  στο ιντερνέτ και όχι στα πεδία των μαχών , που για μας είναι τα χωράφια μας. 

Ας μιλήσει κάποιος από αυτούς μπροστά μου και να πει αν υπάρχει κάποιος μεταξύ τους , πού να καλλιεργεί έστω μία (1) ντόπια ποικιλία."{...} Κανείς δεν απάντησε, κανείς δεν σηκώθηκε. Υπήρχε και κάποια Γεωπόνος μεταξύ τους , μάλλον πρωτοστατούσε στην ομάδα. Απευθύνθηκε σε αυτήν ο Αντωνόπουλος και την ρώτησε αν γνώριζε τις κατηγορίες των σιτηρών.

 Όσο και αν ακούγεται παράξενο, δεν απάντησε, ερχόμενη σε δύσκολη θέση, έτσι απευθυνόμενος σε αυτήν ο Αντωνόπουλος αναρωτήθηκε πως είναι δυνατόν να μην γνωρίζει, ως όφειλε, βασικά πράγματα και να έχει λόγο για την διατήρηση-καθαρότητα και σταθεροποίηση των ποικιλιών . Συνέχισε την τοποθέτησή του ο Αντωνόπουλος και αναφέρθηκε στο θέμα της "Ζέας" και είπε {...}

 "Δέχομαι τα τελευταία 2 χρόνια μία μεγάλη επίθεση από μεγάλα συμφέροντα πού προσπαθούν να ελέγξουν τη διατροφή μας και με κάποιο τρόπο την Ιστορία μας. Ως προς την διατροφή , δυστυχώς, έχουν παρασύρει και ένα μέρος από το δικό μας χώρο. Από το 1985 πού δραστηριοποιούμαστε στον Οικολογικό χώρο και στην καλλιέργεια ΜΟΝΟ ντόπιων ποικιλιών που κινδυνεύουν από γενετική διάβρωση και εξαφάνιση, στο Αγρόκτημα Αντωνόπουλου τα προϊόντα πού παράγουμε δεν τα δίνουμε σε μεσάζοντες, σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ και ανώνυμα και αμφιβόλου ποιότητος μεγάλα καταστήματα, ούτε δίνουμε συνεντεύξεις και παρουσιάσεις σε ιντερνετικές εκπομπές και ιστοχώρους, παρά τις αλλεπάλληλες προτάσεις και προσκλήσεις.

Αρνούμαστε να προχωρήσουμε σε εξαγωγές παρά το γεγονός ότι και εκεί οι προτάσεις είναι πολλές και "συμφέρουσες". Παρ' όλα αυτά όχι μόνο έχουμε επιβιώσει , αλλά έχουμε αναπτυχθεί τόσο πολύ που τα προϊόντα μας σε όλη την Επικράτεια θεωρούνται συνώνυμο της ποιότητος και της καθαρότητος εδώ και πολλά χρόνια.

Αντί λοιπόν, ειδικά οι νεοφώτιστοι, να αναζητούν οδηγίες και κατευθύνσεις από μας, προσπαθούν να μας ισοπεδώσουν. Θα τούς πληροφορούσαμε λοιπόν , αν είχαν σοβαρές ανησυχίες, πως σε βάθος 30 ετών έχουν ιδρυθεί ομάδες ανήσυχων καταναλωτών σε όλα τα πλάτη και μήκη της Ελλάδας, πως τους έχουμε μάθει ότι ο καλύτερος σύμβουλός μας είναι Ο ΑΡΓΟΣ-ΑΡΜΟΝΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, που όχι μόνο γυρίζουν την πλάτη στις ιντερνετικές αφέλειες , αλλά έρχονται επί τόπου στο Αγρόκτημά μας για να δουν τις φάσεις ανάπτυξης των φυτών , την συγκομιδή ή και την μεταποίηση."" {...} 

Αμέσως μετά και αφού κατακλύσθηκε από ερωτήσεις για να τοποθετηθεί για το θέμα της "Ζέας" και παρά τον εμφανή δισταγμό του ενέδωσε . {...}

" Ο μύθος της "Ζέας" και ταυτόχρονα το μεγάλο πρόβλημα, γνωρίζετε ότι ξεκίνησε μετά τη δημοσίευση τού βιβλίου "Ιστορικός εμπαιγμός" του στρατηγού Αϋφαντή  τα τέλη του  2011 (αγνοώντας ο στρατηγός , παρά την ευφυΐα του, βασικούς  κανόνες για την δημοσιοποίηση ανεξακρίβωτων πραγμάτων και «γνώσεων», πού μπορεί να δημιουργήσουν δυσάρεστες καταστάσεις , όπως και κατέληξαν ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες).

Θέματά του η ενέργεια, η οικονομική κρίση , η διατροφή και φυσικά η "ζέα", που παρά το γεγονός ότι διαπραγματευόταν σε ελάχιστες σελίδες , έγινε στόχος διαρκούς αντιγραφής από το ιντερνέτ και από ανθρώπους που καμία σχέση δεν είχαν με το θέμα έστω και στην γενικότητά του, είχαν όμως σχέση με τα οικονομικά συμφέροντά τους (όχι πάντως ο συγγραφέας του βιβλίου). μυρίσθηκαν χρήμα και "εθνική σωτηρία".

Αφού βρέθηκε η "θεωρητική"  βάση , η οποία στήριξε την πρακτική της απόδειξη στα προϊόντα μου, άρχισε ο Γολγοθάς μου . Άρχισαν να εισάγονται από διάφορες εταιρείες  και ύποπτα κέντρα , σπόροι και προϊόντα "Ζέας-ζειάς"  από διάφορες και απίθανες χώρες τού κόσμου (Κίνα, Αμερική, Γερμανία, Αλβανία, Ινδία, Γαλλία, Ιταλία, Αιθιοπία, ), το κάθε τι βαπτιζόταν "ζέα-ζειά"  και άρχισαν με την τρομερή παραπληροφόρηση τού διαδικτύου και την διαφήμιση ακόμα και από σοβαρά έντυπα και ιστοτόπους να τροφοδοτούν στους καταναλωτές , αλλά και στους ανυποψίαστους αγρότες ώστε να τα παρουσιάσουν ως ελληνικά την νέα καλλιεργητική περίοδο και μυρίσθηκαν εύκολη και αποδοτική καλλιέργεια.

Τα περισσότερα σπόρια  (επιεικώς δεν τα λέω όλα) ήταν ακτινοβολημένα και μεταλλαγμένα , σπόρια εργαστηρίου για μας τους βιοκαλλιεργητές. Γνωρίζουμε οι περισσότεροι  από μας ότι με την διασταύρωση , την επικονίαση και με την προγραμματισμένη "επιθετική"  εξολοθρευτική ικανότητα αυτών των σπόρων , κινδυνεύουν άμεσα  προς εξαφάνιση οι ελάχιστες εναπομείνασες αρχαίες και ντόπιες ελληνικές ποικιλίες. Αυτό έγινε στην Ινδία και γίνεται από την "πίσω πόρτα" σε όλον τον κόσμο.

Οι μεγάλες εισαγωγικές εταιρείες δημιούργησαν εκ του μηδενός ένα προϊόν σε μία έτοιμη αγορά αδημονούσα και φέρνουν τεράστιες ποσότητες προϊόντων και τα βαπτίζουν "ζέα" . Δεν περιορίσθηκαν μόνο στο δίκοκκο στάρι , αλλά και στο μονόκοκκο, που στην Ελλάδα έχει διασωθεί μία μόνο ποικιλία , ο Καπλουτζάς. Εισήγαγαν σπόρους μονόκοκκου βελτιωμένους , ύποπτους και τους πούλησαν στη Μακεδονία με υποσχέσες για μεγάλες παραγωγές που θα έχουν εύκολη αποφλοίωση (αν είναι δυνατόν).

Τρανταχτό παράδειγμα βιοκαλλιεργητής  από το Κιλκίς (είπε ονόματα με παρρησία, εγώ όμως δεν τα αναφέρω), που σήμερα εδώ στην Έκθεση μοιράζει σπόρο μονόκοκκου και τον ονομάζει και "ζέα". Ο σπόρος αυτός δεν έχει καμία σχέση με τον Καπλουτζά. Δεν εξαπατήθηκε όπως πολλοί άλλοι αγρότες. Τον είδαμε στην εκπομπή του Ασλανίδη στην ΕΤ3 τον χειμώνα . 10 χρόνια καλλιεργεί την ντόπια γηγενή αρχαία ελληνική ποικιλία , αλλά η δυσκολία που έχει δεν τον άφησε να την αξιοποιήσει. Μας είχε προετοιμάσει λοιπόν στην εκπομπή αυτή , όταν έδειχνε πως στο διπλανό χωράφι του θα φύτευε την βελτιωμένη ποικιλία που ξεφλουδίζει εύκολα, όπως έλεγε. Το ίδιο κάνει και έτερος υποτίθεται βιοκαλλιεργητής από την Καρδίτσα, που είναι ανεπιθύμητος σε όλες τις βιολογικές αγορές και φιλοξενήθηκε κι αυτός στην ίδια εκπομπή και μπερδεύει τα σιτηρά με το καλαμπόκι.

 Οι έξυπνες , πολιτισμένες ποικιλίες, γνωρίζετε οι περισσότεροι ότι έχουν τις προγραμματισμένες πληροφορίες και εντολές τού εργαστηρίου , ενώ οι αρχαίες , παλαιές ποικιλίες έχουν αρχετυπικές πληροφορίες.

Εύχομαι η "θεία πρόνοια" της Φύσης  να μας προστατεύσει. Από την μεριά μας από την πρώτη στιγμή πράξαμε όπως μας υπαγόρευσε η συνείδησή μας ως αγρότες και Έλληνες.

Παραδώσαμε σπόρους στην Τράπεζα διατήρησης πολλαπλασιαστικού υλικού στη Θεσσαλονίκη , με την οποία συνεργάζομαι εδώ και πολλά χρόνια  για παρατήρηση , καλλιέργεια και μοριακή ανάλυση , καθώς και πλήρη φάκελο για το συγκεκριμένο φυτό , όπως και για πολλά άλλα , όπως επίσης και στο Ινστιτούτο Σιτηρών. Στο αγρόκτημα έχουμε πειραματισθεί με πάνω από 40-45 ντόπιες ποικιλίες μόνο στα σιτηρά.

Κάθε μία ποικιλία είχε καλλιέργεια και παρατήρηση από 7-10 χρόνια . Όλες οι εργασίες σ' αυτήν την προσπάθεια γίνονται χειρωνακτικά  (θερισμός , πάτημα στ' αλώνι κλπ) με έξοδα και κόστος δουλειάς  τεράστιο. Οι ποικιλίες πού τελικά αναδείχθηκαν για τα καλλιεργητικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά τους ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ  ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝΤΑΝ παλιά στον συγκεκριμένο τόπο από τούς παππούδες μας και τούς πατεράδες μας. Αυτό απέδειξε την ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗ των σπόρων.

Κάθε σπόρος πρέπει να καλλιεργείται  στον τόπο του. Είναι λάθος να καλλιεργείται η ντομάτα Σαντορίνης στη Μακεδονία και το Χάσικο και Κοκκινόσταρο της Κρήτης στην Ήπειρο, ή το Μαυραγάνι της Μακεδονίας στην Πελοπόννησο. Φανταζόμαστε την άνθιση μιας Γεωργίας που κάθε τόπος θα έχει τα εντελώς δικά του φυτά-δένδρα -ζώα-προϊόντα. Σε αυτήν την προσπάθεια έχουμε σύμμαχο την ευλογημένη Ελληνική γη και το μοναδικό κλίμα το Ελληνικό. Θέλω να μοιρασθώ την αποκτηθείσα γνώση για αυτά τα πράγματα μαζί σας σήμερα.

Σας πληροφορώ για μία ακόμη φορά ότι εδώ και τριάντα χρόνια , ΖΕΑ λέω τα προϊόντα μου  πού παράγονται από   την μοναδική ελληνική ποικιλία τού προϊστορικού σιτηρού  triticcum dicoccum, που έχει διασωθεί από το Αγρόκτημά μας, που καλλιεργείται στον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο , με την καλλιεργητική μέθοδο του Αγροκτήματος , με την δική μας μέθοδο μεταποίησης μέχρι το προϊόν να φθάσει στο πιάτο του καταναλωτή.

Αν τα προϊόντα μου τα έλεγα με οποιοδήποτε άλλο όνομα θα μιλούσαμε  σήμερα για αυτό το φαινόμενο. Με κατηγορούν ότι είμαι μονοπώλιο, γιατί δεν δίνω σπόρους σε όποιον μου ζητήσει.

Αν πουλούσα τους σπόρους μου (βλέπετε τι γίνεται) και τα δικαιώματά μου , όλοι θα είχαν τούς σπόρους μου και γω θα ήμουν εκατομμυριούχος σε μία μόνο μέρα. Ομολογώ τα αυτονόητα, Όχι δεν δίνω σπόρους στον καθένα, όπως εσείς το εννοείτε, γιατί αυτό θα σήμαινε την καταστροφή, μετάλλαξη και εξαφάνιση  των γηγενών ποικιλιών. 

Γνωρίζετε οι περισσότεροι , πληροφορώ και τους υπόλοιπους ,   ότι είμαστε μία μεγάλη ομάδα αγροτών που καλλιεργούμε μόνο με ντόπιες γηγενείς ποικιλίες, όχι μόνο την συγκεκριμένη ποικιλία δίκοκκου και όχι μόνο σιτηρά. Έχουν γίνει πολύ σοβαρές ενέργειες για την επέκταση της καλλιέργειας, πάντα σε συγκεκριμένα γεωγραφικά όρια, γιατί έτσι επιβάλλεται, όπως σας είπα, να γίνει και εξηγούμαι πώς:

  

1)Διατηρώντας πλήρη σεβασμό στη Φύση.

  

2)Με τη διατήρηση καθαρότητας κάθε ποικιλίας.

 3)Με την πλήρη σταθεροποίηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών.

  

4)Με την απόλυτη ασφάλεια τού αγρότη και την εξασφάλιση τού καταναλωτή με τρόπο και μέθοδο μεταποίησης μέχρι να φθάσει το τελικό προϊόν στον καταναλωτή.

 5)Με πλήρη αυστηρότητα , χωρίς να δημιουργούνται κενά και βάπτισμα , απάτη και αισχροκέρδεια.

 Μόνος μου, ουσιαστικά , όλα αυτά τα χρόνια , δουλεύω χωρίς την υποστήριξη κανενός και μόνος μου δίνω τον αγώνα αντιμέτωπος όχι μόνο με τούς γνωστούς εχθρούς , αλλά και με ένα κομμάτι δικό μας (το είδατε αυτό σήμερα), που είναι και το πιο δύσκολο."{...}

  

Τον επισκέφθηκα αργότερα στον πάγκο του και κάναμε μία προσωπική συζήτηση. Μου υπενθύμισε το χειμερινό ηλιοστάσιο και σταχυολογώ {...}

"Με κατηγορούν διαρκώς ότι δεν δίνω τούς σπόρους μου. Φέτος έστειλα αρκετούς σπόρους στο Πελίτι, στο Συν'άλλοις, στον Σπόρο, στο Ινστιτούτο Σιτηρών 4 ποικιλίες , για έρευνα και μελέτη, όπως και σε πολλούς αγρότες όλα τα προηγούμενα χρόνια . 

Μάθε λοιπόν ότι κανείς ΔΕΝ ΑΝΕΔΕΙΞΕ, ή δεν προσπάθησε, να διατηρήσει μία έστω μία ποικιλία. 

Μόνο λόγια, δουλειά κανείς. Όμως ας τα αφήσουμε πίσω μας όλα αυτά. Σήμερα (23/9) είναι μιας μέρα σύμβολο της αστείρευτης δημιουργίας της Φύσης , της απόλυτης αρμονίας της Ψυχικής ενέργειας και του Εγώ. 

Κάθε τέτοια μέρα αναδεικνύεται και συμμετέχουν οι σπόροι που έχουν τις θείες πληροφορίες της Δημιουργίας και του Αρχέτυπου." {...}

  

Προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω τα τελευταία λόγια του, ήξερα ότι δεν θα μπορούσε να είναι άλλος απ' αυτόν που προσπαθεί να φέρει σε πέρας την δύσκολη αποστολή όλων στο Αγρόκτημα.

Πηγή: http://www.eubiotiki.gr