Εμβολιασμός – Διάβασέ το όλο πριν το κάνεις στο παιδί σου...

 Μολονότι το όφελος από τα προγράμματα εμβολιασμών στην ανοσοποίηση του παιδικού πληθυσμού παρουσιάζεται βιβλιογραφικά πολλαπλάσιο έναντι των κινδύνων, η σωστή ενημέρωση προς τους γονείς πρέπει να περιλαμβάνει και επιστημονικό στοιχεία προς την κατεύθυνση αυτή, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο πλήρης.

 Η ανοσοποίηση του πληθυσμού μέσω της τε­χνικής των εμβολιασμών αποτέλεσε για δεκα­ετίες ολόκληρες ένα κεφάλαιο της συμβατικής Ιατρικής, που άγγιζε τα όρια του απόλυτου κατεστημέ­νου. Τα προγράμματα των παιδικών εμβολιασμών απο­τελούσαν για τους φοιτητές Ιατρικής, ιατρούς αλλά και γενικά λειτουργούς επαγγελμάτων υγείας, ίνα επιστη­μονικά αδιαμφισβήτητο, προληπτικά μέτρο, ταυτισμένο σχεδόν απόλυτα με την ίδιο τη ζωή του παιδικού πληθυ­σμού.

 Από την επαφή με νεαρά ζευγάρια στο ιατρείο προέκυπτε σχεδόν πάντα ότι η εδραιωμένη πεποίθηση της απόλυτης αποδοχής των παιδικών προγραμμάτων εμβολιασμών, ακόμα και των πλέον ενισχυμένων, ήταν πολλαπλασίως ισχυρή σε σχέση με την πεποίθηση της αναγκαιότητας του θηλασμού των βρεφών τουλάχιστον για το πρώτο εξάμηνο της ζωής τους. Οι απόψεις αυτές αναμφίβολα είναι κυρίαρχες και στη σημερινή εποχή. Ο μόνος όμως παράγοντας που δικαιολογεί μία διαφο­ροποίηση στις προαναφερθείσες εδραιωμένες απόψεις εκ μέρους των γονέων, είναι η -ολοένα αυξανόμενη τα τελευταία χρόνιο- τόση της έκφρασης σοβαρών προ­βληματισμών από μέρους τους, σχετικά με την άνευ όρων αποδοχή των ενισχυμένων προγραμμάτων εμβο­λιασμών, αλλά κυρίως σχετικά με την ασφάλεια αυτών. Αντίστοιχοι προβληματισμοί, υποστηριζόμενοι όμως από σαφή επιστημονικά δεδομένα, εκφράζονται τα τε­λευταία χρόνιο και από ίστρους διαφόρων ειδικοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μολονότι λοιπόν το όφελος από τα προγράμματα εμβολιασμών στην ανοσοποίηση του παιδικού πληθυσμού παρουσιάζεται βιβλιογραφικά πολλαπλάσιο έναντι των κινδύνων, η σωστή ενημέρωση προς τους γονείς πρέπει να περιλαμβάνει και επιστημονικό στοιχεία προς την κατεύθυνση αυτή, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο πλήρης.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΚΕΝΟ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

Όσον αφορά στον τομέα της ασφάλειας, Είμαστε υπο­χρεωμένοι να αναφέρουμε ότι συμβαίνει κάτι που είναι αρκετά παράδοξο αλλά και αδόκιμο για μία τόσο διαδε­δομένη ιατρική τεχνική, όπως είναι οι εμβολιασμοί Οι μελέτες ασφάλειας, που είναι και η βασική πηγή ιατρικής πληροφόρησης για τις πιθανές παρενέργειες ενός εμβο­λίου, πριν αλλά και μετά από την κυκλοφορία τους, έχουν όλες στα πρωτοκολλά τους, εξαιρετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα μελέτης, από μερικές ημέρες έως το πολύ μερικές εβδομάδες. Χαρακτηριστικό γεγονός της παραπάνω τακτικής είναι το εξής; Ύστερα από πιέσεις συλλόγων γονέων, και ιδιαιτέρως αυτών των οποίων τα παιδιά παρουσίασαν μη αναστρέψιμες βλάβες αποδε­δειγμένα από εμβολιασμούς, το Αμερικανικό Κογκρέσο ψήφισε ένα εθνικό πρόγραμμα για την καταγραφή των βαρέων παρενεργειών σε παιδιά από τα εμβόλια. Ονομάστηκε National Childhood Vaccine Injury Act και καθιέρωσε ένα σύστημα στο οποίο θα απευθύνο­νταν οι γονείς. Υπήρξε μεγάλη κριτική, από γονείς και ολίγους ιατρούς, κατά πόσον το σύστημα αυτό εξυπηρετούσε πραγματικά τους σκοπούς της λειτουργίας του.

Ένας από τους βασικούς λόγους ήταν οι απόλυτοι περι­ορισμοί των κριτηρίων χρόνου αλλά και συμπτωμάτων που ίσχυσαν, ώστε να συσχετιστεί μία επιπλοκή με το εμβόλιο. Για παράδειγμα, νευρολογικές βλάβες και ιδιαί­τερα εγκεφαλίτιδα, αναγνωρίζονταν μόνο μέχρι 3 ημέ­ρες μετά από το εμβόλιο διφθερίτιδας-τετάνου-κοκκύτη ΟΤΡ (1), όταν ήδη από το 1930 με μελέτη δημοσιευμένη στο “JΑΜΑ” είχε περιγραφεί η συχνή εμφάνιση εγκεφαλίτιδας την 10η -13η ημέρα μετά από τον εμβολιασμό κατά του κοκκύτη. (10)

Πρέπει να υπερτονιστεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει κα­μία-ούτε μία-κλινική μελέτη σχεδιασμένη αποκλειστικά για την ανίχνευση των πιθανών μη ειδικών μακροπρό­θεσμων παρενεργειών των εμβολίων, σε επίπεδο ετών. Μόνο αναδρομικές μελέτες (μελετούν ήδη υπάρχοντα δεδομένα) παρουσιάζονται σποραδικά από ανεξάρτη­τους φορείς που καταλήγουν οε σαφείς ενδείξεις της αναγκαιότητας για πολυκεντρικές διπλές τυφλές μελέτες πάνω στο θέμα αυτό. Ένα από το πολλά ενδεικτικά γεγονότα απότοκα αυτής της κατάστασης είναι και το παρακάτω:

Το 1994 μία ειδική επιτροπή του Ινστιτούτου Ια­τρικής, της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Αμερικής, δημοσίευσε μία εμπεριστατωμένη ανασκόπηση σχετικό με την ασφάλεια του εμβολίου της Ηπατίτιδας Β. Όταν η επιτροπή, που είχε και την εξουσιοδοτημένη ευθύνη από το Κογκρέσο για την τελική απόφαση της ασφάλειας των εμβολίων, ερεύνησε πέντε πιθανές παρενέργειες του εμβολίου, σχετιζόμενες με αναφερθέντα περιστατικά, δι­απίστωσε ότι για τις τέσσερις πιο σοβαρές παρενέργειες δεν μπορούσε να καταλήξει σε επιστημονικό συμπέρα­σμα. Ο λόγος ήταν ότι κατάλληλες μελέτες ασφαλείας δεν είχαν γίνει ποτέ. Επιπλέον, διαπίστωσαν σοβαρά «επιστημονικά κενά και περιορισμούς στην κλινική γνώ­ση και στην τεχνογνωσία που είναι απαραίτητες για τη μελέτη των παρενεργειών από τα εμβόλια». Η επιτρο­πή κατέληξε στην αναφορά της ότι: «εάν η έρευνα δεν βελτιωθεί, οι μελλοντικές ανασκοπήσεις ασφαλείας των εμβολίων θα είναι ομοίως α6ύνατες».(2)

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΩΝ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΩΝ

Αποτέλεσμα του προβληματισμού αρκετών επιστημόνων σε σχέση με τις πραγματικές μακροπρόθεσμες παρενέρ­γειες των εμβολιασμών, είναι η σποραδική δημοσίευση μελετών που δίνουν σαφείς επιστημονικές ενδείξεις σε σχέση με αυτές. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε μερικές,

• Το 1994 δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό JΑΜΑ και LANCET, μία καλοσχεδιασμένη μελέτη με τίτλο «Εμβολι­ασμός κατά του κοκκύτη και άσθμα. Υπάρχει συσχέτιση;». Στη μελέτη συμμετείχαν 446 παιδία και έφηβοι, με μέσο όρο ηλικίας 8 ετών, που θήλασαν αποκλειστικά για του­λάχιστον έξι μήνες και στα οποία δεν υπήρχαν ουσιώδεις διαφορές διατροφής αργότερα. Οι ερευνητές κατέληξαν σε σημαντικά στατιστικά συμπεράσματα, όταν συνέκρι­ναν τη συνολική υγεία 243 παιδιών που είχαν εμβολιαστεί κατά του κοκκύτη έναντι 203 των οποίων οι γονείς είχαν αρνηθεί τον συγκεκριμένο εμβολιασμό. Οι διαφορές ανά­μεσα στις δυο ομάδες ήταν αξιοσημείωτες σε πολλούς τομείς της γενικής τους υγείας, όπως για παράδειγμα στη συχνότητα των λοιμώξεων του μέσου ωτός (ωτίτι­δες), η οποία ήταν διπλάσια στην εμβολιασμένη ομάδα, αλλά κυρίως στις ημέρες νοσηλείας στα νοσοκομεία, που ήταν υπερδιπλάσια στην εμβολιασμένη ομάδα. Όμως η σημαντική διαφορά αποκαλύφθηκε στη διερεύνηση της επίπτωσης του άσθματος στις δυο ομάδες. Η εμβολια­σμένη ομάδα είχε ποσοστό επίπτωσης άσθματος 10,69 %, δηλαδή πάνω από ένα στα δέκα παιδιά, ενώ η μη εμ­βολιασμένη ομάδα είχε αντίστοιχο ποσοστό άσθματος 1,97% δηλαδή λιγότερο από δύο στα εκατό παιδιά. (3)

• Το 2000 δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό “Medical Journal” μία μελέτη ελέγχου της παιδικής θνησι­μότητας μετά από την εισαγωγή των εμβολιασμών στη Γουινέα-Μπισώ της Δυτικής Αφρικής. Η χώρα αυτή θε­ωρείται μία από τις φτωχότερες του κόσμου, κατέχοντας μία από τις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως στην παιδική θνησιμότητα- Υπό αυτές τις συνθήκες, το έδαφος για μελέτη της παιδικής θνησιμότη­τας σε σχέση με την εισαγωγή προγράμματος εμβολιασμού ήταν κατάλληλο.

Η μελέτη συ­μπεριέλαβε 15.351 γυναίκες που γέννησαν τουλάχιστον ένα παιδί μεταξύ 1990 και 1996. Το πρόγραμμα εμβολιασμών που εφαρμόστηκε ήταν το εξής. Εμβολιασμός φυματίωσης και πολιομυελίτιδας αμέσως μετά τη γέννηση, εμβολιομός διφθερίτιδας-τετάνου-κοκκύτη και πολιομυελίτιδες τον 6ο, 10ο και 14ο μήνα και εμβολιασμός ιλαρά τον 9ο μήνα.

Κατά τη μελέτη της θνησιμότητας του παιδικού πληθυσμού που ακολούθησε συνέβη κάτι επιστημονικά αξιοσημείωτο, που θα άξιζε περαιτέρω κλι­νικής και εργαστηριακής διερεύνησης. Τα βρέφη, μετά τους πρώτους εμβολιασμούς μέχρι έξι μηνών, παρουσί­ασαν σημαντική μείωση της θνησιμότητας σε σχέση με πριν, αλλά που δεν σχετιζόταν σε καμία περίπτωση με θανάτους που πριν οφείλονταν σε φυματίωση. Από την άλλη, η θνησιμότητα μετά από τους υπόλοιπους εμβολιασμούς του εξαμήνου σχεδόν διπλασιάστηκε.(4)

• Τα ευρήματα αυτά ήταν παράξενα αλλά ταυτίζονταν με τα ευρήματα μίας ανεξάρτητης μελέτης που δημο­σιεύτηκε το 1997 στο περιοδικό έντυπο “Primal Health Research”. Στη μελέτη αυτή που διεξήχθη στο σχολείο Rudolf Steiner School La Mhotte της Γαλλίας, μελετήθηκε η επίπτωση του άσθματος σε 210 μαθητές, σε σύγκρι­ση με την επίπτωση του άσθματος σε 274 μαθητές στο Αγγλικό σχολείο British Rudolf Steiner School. Στο δεύτε­ρο σχολείο η επίπτωση του άσθματος στα εμβολιασμέ­να παιδιά κατά του κοκκύτη ήταν 18,4% σε σχέση με τα ανεμβολίαστα που ήταν 4,02%. Η διαφορά ήταν σαφής και έδειχνε τον ρόλο του εμβολιασμού του κοκκύτη στην εμφάνιση του άσθματος,

Στο Γαλλικό σχολείο, το συνολι­κό ποσοστό των παιδιών με άσθμα ήταν ασυνήθιστα χα­μηλό 2,4%, Στο σχολείο αυτό, τα παιδιά που είχαν εμβο­λιαστεί κατά του κοκκύτη είχαν το ίδιο χαμηλό ποσοστό επίπτωσης άσθματος, όπως και τα παιδιά που δεν είχαν εμβολιαστεί. Οι ερευνητές μελέτησαν σχολαστικά όλους τους επιδημιολογικούς παράγοντες μεταξύ των δύο σχο­λείων και κατέληξαν στη μοναδική εμφανή διαφορά. Τα παιδιά του Γαλλικού σχολείου που είχαν εξαιρετικά χα­μηλό ποσοστό άσθματος, είχαν επίσης αμέσως μετά εμ­βολιαστεί κατά της φυματίωσης με το εμβόλιο ΒCG.

Στο Βρετανικό σχολείο που παρουσιάστηκαν υψηλά ποσοστά άσθματος σtην ομάδα που είχε εμβολιαστεί κατά του κοκκύτη, κανένα παιδί δεν είχε εμβολιαστεί ακόμα κατά της φυματίωσης. Τα ευρήματα ήταν συμβατά με θετική συσχέτιση του εμβολίου του κοκκύτη με το άσθμα και αρνητική-αποτρεπτική συσχέτιση του εμβολίου της φυματίωσης με το άσθμα. (5)

 Τα παραπάνω ευρήματα έχουν μεγάλη επιστημονική αξία και χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης.

ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Η επικρατέστερη Επιστημονική εξήγηση που έχει δει το φως της δημοσιότητας, ανή­κει στον τομέα της Ανοσολογίας. Θα αφιερώσουμε μία παράγραφο σε αυτόν τον το­μέα για να γίνει πιο κατανοητή στη συνέχεια η επίδραση των μαζικών εμβολιασμών στο ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Πιο συγκεκριμένα σχετίζονται με την αναλογία των βοηθητικών λεμφοκυττάρων ΤΗ1 (Τ-helper 1) και ΤΗ2 (Τ-helper 2). Πολύ περιληπτικά θα αναφέρουμε ότι το ανοσοποι­ητικό μας σύστημα χωρίζεται σε δύο βασικούς τομείς. Στην κυτταρική ανοσία στην οποία οφείλονται οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις κυτταρικού τύπου που κινητοποιούν τους πρωταρχικούς αμυντικούς μηχανισμούς και στην οποία συμμετέχουν τα ΤH1, και στην χημική ανοσία στην οποία οφείλεται η ειδική παραγωγή αντισωμάτων από τα Β λεμφοκύτταρα. Τα ΤΗ2, μέσω των δικών τους κυτοκινών, μειώνουν την κυτταρική ανοσία προς χάριν της χυμικής, ενώ συγκεκριμένες κυτοκίνες των ΤΜ2 κινητοποιούν την παραγωγή ανοσοοφαιρινών ΙgE των οποίων η αύξηση συσχετίζεται με αλλεργικές καταστάσεις. Νωρίς στην έναρξη της ζωής, τα ΤΗ λεμφοκύτταρα διαφοροποιούνται είτε σε ΤΗ1 είτε σε ΤΗ2. Η αρχική αυτή διαφοροποίηση των βοηθητικών λεμφοκυττά­ρων σε ΤΗ1 ή σε ΤΗ2 παίζει σημαντικό ρόλο στην τελική προσαρμοστική ικανότητα του ανοσοποιητικού μας συστήματος σε σχέση με το περιβάλλον, αφού αναλόγως κυριαρχεί η κινητοποίηση των μακροφάγων κυττάρων (κυτταρική ανοσία, υπερίσχυ­ση των ΤΗ1) ή των ειδικών αντισωμάτων (χυμική ανοσία, υπερίσχυση των ΤΗ2).

Στα ιατρικά περιοδικά: “New England Journal of Medicine” και “THORAX” υπάρχουν άρ­θρα (6,7) στα οποία υποστηρίζεται ότι στο υγιές ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα υπάρχει φυσική υπεροχή των ΤH1 και της κυτταρικής ανοσίας, ενώ αντίθετα σε ασθε­νείς με αλλεργίες, άσθμα, και αυτοάνοσα νοσήματα, υπερτερούν τα ΤΗ2 και η χυμική ανοσία, Ο εμβολιασμός κατά της φυματίωσης, στρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα υπέρ της παραγωγής ΤΗ1, ενώ ο εμβολιασμός κατά του κοκκϋτη, στρέφει το ανο­σοποιητικό σύστημα υπέρ της παραγωγής ΤΗ2, δρώντας σχεδόν ανταγωνιστικά σε σχέση με τον προηγούμενο εμβολιασμό.

Αυτό εξηγεί επαρκώς και τα αποτελέσματα της μελέτης στα δύο διαφορετικά σχολεία που αναφέραμε. Η υπεροχή αυτή της χημι­κής ανοσίας και των ΤΗ2, συνοδεύεται από μεγάλη αύξηση διαφορετικών κυτοκινών, αύξηση η οποία μπορεί να είναι έως και καταστρεπτική, Η ιντερλευκίνη Ι μειώνει τη δράση του αιματο-εγκεφαλικσύ φραγμού προκαλώντας μηνιγγικές φλεγμονές και εγκεφαλικές βλάβες.(3).

Η αύξηση της Ιντερφερόνης-γάμμα προκαλεί μορφολογικές και λειτουργικές διαταραχές στα ενδοθηλιακά κύτταρα των αγγείων του εγκεφάλου. (9).Σε μία εξαιρετική μελέτη, πρώτη στο είδος της, που δημοσιεύτηκε το 1997 στο περιοδικό “Vaccine”και στην οποία συγκρίθηκαν τα επίπεδα των κυτοκινών πριν και μετά τον εμβολιασμό ιλαράς Ερυθράς παρωτίτιδος-ΜΜR, πιστοποιήθηκε ότι μία από τις κυρίαρχες αλλαγές ήταν η αύξηση της ιντερφερόνης-γάμμα. (10). Παρόμοια κλι­νικά και εργαστηριακά ευρήματα που οφείλονται στην αύξηση της ιντερφερόνης-γάμμα έχουν πιστοποιηθεί και σε παιδιά με αυτισμό σε δημοσιεύσεις σε έγκυρα πε­ριοδικά. (11). Η συσχέτιση είναι προφανής και δικαιολογεί την μεγάλη βιβλιογραφία που συνοδεύει τις εκτιμήσεις της πιθανής σχέσης του συγκεκριμένου εμβολίου με την ραγδαία ανεξήγητη αύξηση του αυτισμού και των αναλόγων εκδηλώσεων στις ανε­πτυγμένες χώρες τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Μελέτη των επιπέδων κυτοκινών σε 20 αυτιστικά παιδιά αποκάλυψε ότι οι κυτοκίνες των ΤΗ 1 ήταν συστηματικά χαμηλότερες του μέσου όρου, ενώ οι κυτοκίνες των ΤΗ2 ήταν συστηματικά αυξημένες του μέσου όρου στα συγκεκριμένα παιδιά. (12). Με δεδομένο ότι τα εμβόλια χορηγούνται ως ενέσιμα παρεντερικά με σκοπό την διέγερση της αντίδρασης ειδικών αντισωμάτων και την πρόκληση υπεροχής των ΤΗ2, οι συσχετίσεις αυτές φαίνεται να μην είναι καθόλου τυχαίες και να εξηγούνται επιστημονικά. Θα έπρεπε η Ιατρική κοινότητα να δώσει ειδικό βάρος στις μελέτες τέτοιου είδους, μια που αφορούν τον πιο ευαίσθητο ανθρώπινο πληθυσμό, τα βρέφη και τα παιδιά.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ

Στην αναφορά των μακροπρόθεσμων παρενεργειών των μαζικών εμβολιασμών είμα­στε υποχρεωμένοι να αναφέρουμε και το Σύνδρομο του πολέμου του Κόλπου (Gulf War Syndrome) που παρουσίασαν οι βετεράνοι, κυρίως Αμερικανοί και Βρετανοί στρατιώτες, που υπηρέτησαν στον Περσικό Κόλπο το 1990. Μολονότι το σύνδρομο αυτό είναι ακόμα υπό διερεύνηση, είναι πια αποδεκτό ότι οι συγκεκριμένοι στρατιώτες παρουσίασαν μεγάλη αύξηση της νοσηρότητας, με μεγάλη ποικιλία κλινικών εκδηλώ­σεων, τέτοια που το παγκόσμιου βεληνεκούς κέντρο ελέγχου νοσημάτων CDC (CENTER OF DESEASE CONTROL AND PREVENTION), καθιέρωσε καινούρια καταχώρηση νόσου, που ονομάστηκε «CDC Πολύ συστηματική Νόσος (CDC MULTISYMPTOM ILLNESS. Το αναπόφευκτο ήταν ότι οι ερευνητές άρχισαν να διερευνούν τον ρόλο των πολλαπλών εμβολιασμών που έγιναν στους στρατιώ­τες αυτούς, στην εμφάνιση τόσων πολλών διαφορετικών κλινικών εκδηλώσεων.

Το 2000 δημοσιεύτηκε στο “British Medical Journal” σχετική μελέτη. (13). Μεταξύ των εμβολιασμών που έγιναν ήταν κατά του άνθρακα, της ευλογιάς, του τετάνου, της χολέρας, της πολιομυελίτιδας, του τυ­φοειδούς πυρετού, του κίτρινου πυρετού, της ηπατίτιδας Β και Α. Ήδη από το 1997 σε δημοσιευμένη μελέτη στο “Lancet” οι ερευνητές άρχισαν να συσχετίζουν το πολυσυστηματικό Σύνδρομο του Κόλπου με τους μαζικούς εμβολιασμούς και την προκληθείσα ανισορροπία στο ανοσοποιητι­κό σύστημα, προάγοντας την δράση των ΤΗ2. (14).

Οι μελέτες και αναφορές περιστατικών που συσχετίζουν την εμφάνιση άμεσων παρενεργειών και οδηγούν σε πρόσκαιρες ή μη αναστρέψιμες παθολογικές καταστάσεις μετά από εμβολιασμούς είναι πάρα πολλές. Αρκεί να αναφερθεί ότι ήδη από το 1930 είχε δημοσιευτεί άρθρο του FLEXNER στο περιοδικό “JΑΜΑ” που αναφερόταν στην συχνή εμφάνιση εγκεφαλίτιδας, από την 10η έως την 13η ημέρα, ύστερα από τον εμβολιασμό κατά του κοκκύτη.(15). Οι αναφερόμενες άμεσες σοβαρές βλάβες εί­ναι πάρα πολλές όπως, για παράδειγμα, η εμφάνιση νευρολογικών και αυτοάνοσων νοσημάτων, αγειίτιδων και αιμορραγικών διαταραχών ύστερα από το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, η συσχέτιση με μελέτη (16) του αυτοάνοοου ινσουλινοεξαρτώμενου διαβήτη με το εμβόλιο του αιμόφιλου της ινφλουένζας Hib, η συσχέτιση του αυτι­σμού αλλά και του συνδρόμου διάσπασης της προσοχής στα παιδιά με το εμβόλιο της ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας ΜΜR και οι συνεχείς πρόσφατες αναφορές ερευνητών ότι είναι απόλυτα αναγκαίο να διεξαχθούν μελέτες διερεύνησης των μα­κροπρόθεσμων παρενεργειών, ώστε να καταγραφεί η αληθής συσχέτιση (1 7) των εγκεφαλοπαθειών λίγες ημέρες μετά το εμβόλιο κατά του κοκκύτη ή του συνδυ­ασμού κατά διφθερίτιδας-τετάνου- κοκκύτη DΤΡ.( 13,19,20). Η βιβλιογραφία είναι πολύ μεγάλη πραγματικά.

Το παραπάνω άρθρο αποτελεί απόσπασμα από άρθρο το οποίο γράφει ο Σπύρος Κυβέλλος, γιατρός και Γ.Γ. Έρευνας Διεθνούς Ακαδημίας Κλασσικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής.

 Ολόκληρο το άρθρο καθώς και την ογκώδη βιβλιογραφία του θα τη βρείτε στο περιοδικό Natura (Τεύχος 21 – Οκτώβριος 2011)

 Ο κ. Κυβέλλος φυσικά δεν είναι ο μοναδικός γιατρός που υποστηρίζει τα παραπάνω.

80 γιατροί του διεθνούς συμβουλίου εμβολιασμών (και όχι τυχαίοι) υπογράφουν επίσης ότι τα εμβόλια αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για την υγεία των παιδιών. Πατήστε εδώ για να μάθετε περισσότερα.

Δείτε εδώ πόσοι επιστήμονες είναι αντίθετοι με τους εμβολιασμούς: http://www.naturalnews.com/SpecialReports/VaccinesFullStory/v1/VaccineReport-EN.pdf

Δηλητήριο Στα Παιδικά Εμβόλια Σας - Δρ. Μουρούτης Κωνσταντίνος

Πηγή: http://olazoi.blogspot.gr/2013/09/blog-post_19.html

 ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ : Νίκης Τσέκου, που δημοσιεύτηκε πριν  χρόνια  στην εφημερίδα http://holisticlife.gr/

Εμβολιασμοί  «Πράξη ευθύνης και αγάπης», «αναγκαίο κακό», ή «Μία επιχείρηση βασισμένη στο φόβο»;

 Καιρός είναι να γίνει ευρέως γνωστό στους γονείς ότι είναι στη διακριτική τους ευχέρεια να εμβολιαστούν ή όχι τα παιδιά τους, αφού ενημερωθούν επαρκώς για το σοβαρό αυτό θέμα που έχει σχέση με την υγεία και το μέλλον του παιδιού αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας....

Η ευθύνη εναπόκειται στον καθένα από εμάς να ενημερωθεί για το πόσο αναγκαία είναι τα εμβόλια. Δεν είναι υποχρεωτικά! Η απόφαση είναι δική μας. Αν εμβολιάσουμε τα παιδιά μας ή τα ζώα συντροφιάς που φροντίζουμε, οι ανεπιθύμητες ενέργειες εξαιτίας του εμβολίου, οι οποίες θα παρουσιαστούν πιθανόν, θα είναι ίσως ένα στατιστικό στοιχείο για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, αλλά για εμάς, θα είναι ασφαλώς δυσάρεστες! Ενημέρωση λοιπόν, όχι όμως μονόπλευρη!

Από το 1714 που ο Έλληνας γιατρός Τιμώνης ανέφερε στη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών του Λονδίνου ότι στην Κωνσταντινούπολη κάποιοι εμβολιάζονταν με τον ιό της ευλογιάς ενώ ήταν υγιείς, με σκοπό να προκαλέσουν ήπια μόλυνση, ώστε να αποφύγουν τη βαριά ασθένεια, έφτασε στο Λονδίνο το μαντάτο για το εμβόλιο της ευλογιάς. Χιλιάδες άνθρωποι εμβολιάστηκαν στην Τουρκία. Το 1718 η Λαίδη Mary Wortley Montano πήγε στην Τουρκία συνοδεύοντας το σύζυγό της, ο οποίος είχε διοριστεί πρεσβευτής εκεί, εμβολίασε το παιδί της, αλλά το εμβόλιο δεν «έπιασε». Όταν επέστρεψε στο Λονδίνο, εμβολίασε και την κόρη της. Παρότι η Λαίδη Montano θεωρείτο ιδιόρρυθμη στους αριστοκρατικούς κύκλους, τους έπεισε ως ένα βαθμό και 1000 άτομα εμβολιάστηκαν. Τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα! Όπου γινόταν ο εμβολιασμός, τα κρούσματα ευλογιάς αυξάνονταν και σημειώθηκαν πολλοί θάνατοι.

Αργότερα, ο Luis Pasteur χρησιμοποίησε τη μέθοδο να εξασθενεί τα μικρόβια και μετά να τα εμβολιάζει στους ανθρώπους. Από το 1885 λοιπόν, ο Pasteur ξεκίνησε το «πείραμα» των εμβολιασμών που εξελίχθηκε σε παγκόσμιο σχεδόν και συνεχίζεται…

Ανώδυνη ενέργεια;

«Εμβολιάζω το παιδί μου: πράξη ευθύνης και αγάπης!» Με αυτό τον τίτλο προπαγανδίστηκε στον τύπο η διοργάνωση τριήμερου εκδηλώσεων, το Φεβρουάριο που πέρασε, σε γνωστό μεγάλο εμπορικό κέντρο των Αθηνών, με σκοπό την ενημέρωση για τον εμβολιασμό. Οι διοργανωτές καλούσαν τους γονείς να πάνε στο εμπορικό κέντρο να παίξουν με τα παιδιά τους στους ειδικά διαμορφωμένους παιδότοπους και να διασκεδάσουν. Ανάμεσα στις παιδικές παραστάσεις, το stand up comedy και άλλα τέτοια ευχάριστα, οι γονείς θα είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και ομιλίες από τους εκπρόσωπους των φορέων της εκδήλωσης. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου δηλαδή! Και το τριήμερο θα έκλεινε με συναυλία τραγουδιστών του «Dream Show»!

Η ανακοίνωση παρακινούσε τους γονείς να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις αυτές για να ενημερωθούν για τον εμβολιασμό, γιατί όπως τόνιζε: «Τι θέλει το παιδί μας στα πρώτα βήματα στη ζωή; Αγάπη, ασφάλεια, προστασία. Ο εμβολιασμός είναι μια απλή ανώδυνη ενέργεια με τεράστια οφέλη για την υγεία και το μέλλον τα ου παιδιού, θωρακίζοντας τη ζωή του αλλά και ολόκληρη την κοινωνία.»

Κανείς νομίζω δεν πρέπει να διαφωνήσει ότι το παιδί θέλει αγάπη, ασφάλεια και προστασία. Η διαφωνία εστιάζεται στο αν ο εμβολιασμός είναι μια απλή και ανώδυνη ενέργεια και αν έχει τεράστια οφέλη! Τη διαφωνία του εξέφρασε πρώτος ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υποστήριξης της Υγείας.

Εξέδωσε ενημερωτικό βιβλιαράκι με συλλογή κειμένων για τους εμβολιασμούς, στην εισαγωγή του οποίου γράφει:

«Τα εμβόλια αμφισβητούνται όλο και περισσότερο, όχι μόνο εξαιτίας των παρενεργειών τους, αλλά κυρίως εξαιτίας του ότι αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο (από τις στατιστικές που δυστυχώς αποκρύπτονται από το ευρύ κοινό) ότι η αποτελεσματικότητά τους είναι μόνο υποθετική!»

Η άποψη αυτή, η οποία ενισχύεται από τα στοιχεία που διαβάσαμε στο φυλλάδιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Υποστήριξης της Υγείας, έρχεται σε αντίθεση με όσα ειδυλλιακά αναφέρονταν στην ανακοίνωση – πρόσκληση προς τους γονείς στο «Dream –τριήμερο» για τους εμβολιασμούς, όπως προαναφέρθηκε. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στο τέλος της η ανακοίνωση πληροφορεί ότι οι εκδηλώσεις περί «ανώδυνου» εμβολιασμού, ήταν υπό την αιγίδα της Unicef, της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας και του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης! Ήταν άραγε ενήμερο το Υπουργείο για το ακριβές περιεχόμενο της εν λόγω ανακοίνωσης, ή δόθηκε στον τύπο από κάποια διαφημιστική εταιρεία που έχει και την πατρότητα των βαρύγδουπων εκφράσεων που χρησιμοποίησε, ποντάροντας στον συναισθηματισμό των γονέων;

Είναι υποχρεωτικοί οι εμβολιασμοί; Εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών

«Κάθε σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια μετά τον εμβολιασμό που επισημαίνει ο κλινικός γιατρός, πρέπει να αναφέρεται στον Ε.Ο.Φ. (να συμπληρώνεται η κίτρινη κάρτα).» Αυτό συνιστά το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σε έγγραφό του που απέστειλε σε διάφορες δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας με θέμα το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών. Αυτό είναι και ο λόγος που αναρωτηθήκαμε παραπάνω, αν γνώριζε το Υπουργείο την ανακοίνωση περί «ανώδυνου» εμβολιασμού, αφού στο έγγραφό του μιλάει για πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες!

Θα αναρωτιέστε κι εσείς ίσως κατά πόσον οι γιατροί που διαπιστώνουν ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από εμβολιασμούς, τις αναφέρουν στον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.). Οι πληροφορίες μας λένε ότι οι γιατροί που ανταποκρίνονται στη σύσταση αυτή κάθε χρόνο αυξάνουν και έχουν φτάσει τον μέσο όρο των γιατρών που κάνουν κάτι ανάλογο στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι γιατροί ενημερώνουν τον Οργανισμό Φαρμάκων, ασφαλώς όχι γιατί φοβούνται τις ποινές που προβλέπονται αν δεν το κάνουν, αλλά από ευσυνειδησία και αίσθημα ευθύνης. Οι αναφορές των γιατρών προς τον Ε.Ο.Φ. για ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν και το είδος του εμβολίου, την παρασκευάστρια εταιρεία και τον αριθμό της παρτίδας του εμβολίου, το οποίο προκάλεσε δυσάρεστα συμπτώματα. Ο Ε.Ο.Φ. με τη σειρά του εντός ολίγων ημερών αποστέλλει τα στοιχεία αυτά στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και συγκεκριμένα στην Υπηρεσία που είναι αρμόδια για το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Παρακολούθησης Φαρμάκων. Έτσι οι σοβαρές καμία φορά παρενέργειες των εμβολίων που είναι δυνατό να διαπιστωθούν, γίνονται στατιστικό στοιχείο για τον Ε.Ο.Φ. και «πόνος» για το παιδί ή το γονιό.

Στο έγγραφο του Υπουργείου επισυνάπτεται ο πίνακας του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών για παιδιά ηλικίας μέχρι 6 ετών και 7-18 ετών που δεν εμβολιάστηκαν στη συνιστώμενη από το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών ηλικία. Το είδος των εμβολίων, τα οποία περιλαμβάνει ο πίνακας είναι κατά των εξής ασθενειών, όπως τα αναφέρει:

1. Ηπατίτιδας Β (Hep B): Νεκρό συνδυασμένο εμβόλιο.

2. Διφθερίτιδας, Τετάνου, Κοκίτη (D Ta P):

Νεκρό εμβόλιο που περιέχει τα τοξοειδή (ή ανατοξίνες, δηλαδή ατοξικές τοξίνες) του κορυνοβακτηριδίου της διφθερίτιδας και του κλωστηριδίου του τετάνου και μόνο αντιγόνα της Β Pertussis (όχι ολόκληρο το μικροοργανισμό νεκρό, όπως τα παλαιότερα «ολοκυτταρικά» εμβόλια) γι’ αυτό και καλείται «ακυτταρικό» κατά του κοκίτη εμβόλιο.

3. Td:

Νεκρό εμβόλιο κατά του τετάνου και της διφθερίτιδας με μικρότερη δόση διφθερτιτικής ανατοξίνης. Δυνιστάται ναι γίνεται από την ηλικία των 11-12 ετών και άνω, ανά 10ετία και αφού έχουν περάσει τουλάχιστον 5 χρόνια από την τελευταία δόση του DTaP.

4. Πολυομυελίτιδας (IPV):

Ενέσιμο νεκρό εμβόλιο.

5. Αιμόφιλου τύπου β (Hib):

Νεκρό συζευγμένο εμβόλιο.

6. Μηνιγγιτιδόκοκκου (M.CC):

Νεκρό συζευγμένο, πολυσακχαριδικό εμβόλιο κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου οροομάδας C.

7. Πνευμονιοκόκκου (PCV):

Νεκρό, συζευγμένο, πολυσακχαριδικό, επταδύναμο εμβόλιο κατά του στρεπτόκοκκου της πνευμονίας.

8. Πνευμονιοκόκκου (PΡV):

Νεκρό, μη συζευγμένο που συνιστάται για επαναληπτικές δόσεις σε παιδιά που ανήκουν σε ομάδες αυξημένου κινδύνου.

9. Ιλαράς, Παρωτίτιδας, Ερυθράς (MMR):

Ζων εξασθενημένο εμβόλιο.

10. Ανεμοβλογιάς (Var):

Ζων εξασθενημένο εμβόλιο.

11. Φυματίωσης (BCG):

Ζων εξασθενημένο εμβόλιο.

Για το εμβόλιο αυτό, το έγγραφο αναφέρει και τα εξής:

«Σύμφωνα με πρόσφατες οδηγίες της Διεθνούς Ένωσης κατά της Φυματίωσης, και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, η χώρα μας δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για τη διακοπή του αντιφυματικού εμβολιασμού, ο οποίος εξακολουθεί να γίνεται στην ηλικία των 6 ετών. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στις ομάδες αυξημένου κινδύνου (μετανάστες από χώρες με υψηλό ή μέσο δείκτη ενδημικότητας, καταυλισμοί αθίγγανων και άλλων πληθυσμιακών ομάδων που ζουν σε συνθήκες ομαδικής διαβίωσης, παιδιά με Mantoux (-), στην οικογένεια των οποίων υπάρχουν άτομα με φυματίωση, νεογνά μητέρων που έχουν μολυνθεί με τον ιό IHV, νεογνά στο άμεσο περιβάλλον των οποίων υπάρχει άτομο με φυματίωση, εμβολιάζονται κατά τη γέννηση.»

Πουθενά στο έγγραφο δεν αναφέρεται η λέξη: υποχρεωτικό, για κανένα εμβόλιο.

Αντίθετα, στο Βιβλιάριο Υγείας του Παιδιού, το οποίο εκδίδει επίσης το Υπουργείο Υγείας, στη σελίδα που αναφέρει το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, το εμβόλιο της φυματιώσεως αναγράφεται ως «υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά της σχολικής ηλικίας».

Εκτός από τα προαναφερθέντα εμβόλια, το βιβλιάριο Υγείας του Παιδιού περιλαμβάνει και άλλα «συνιστώμενα», όπως γράφει, εμβόλια που χορηγούνται σε ορισμένες περιπτώσεις. π.χ. εμβόλιο ZXCVBB ηπατίτιδας Α, πνευμονιόκοκκου, αιμοφίλου της ινφλουένζας (Hiβ), μηνιγγιτιδόκοκκου για τους τύπους Α, C, Y, W 135, ανεμοβλογιάς, άλλα εμβόλια για ταξιδιώτες, εμβόλιο γρίπης. Τα εμβόλια που εντάσσονται στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία ή γίνονται στα Κέντρα Υγείας. Επισημαίνεται ότι, όταν μία έγκυος είναι ανάγκη να κάνει εμβόλια, πρέπει να ζητάει τη γνώμη του γιατρού.

Στο εσώφυλλο επίσης του Βιβλιαρίου Υγείας γράφει:

«Χωρίς το βιβλιάριο δεν μπορεί να γίνει εγγραφή στο Ληξιαρχείο και στο Σχολείο και θα υπάρξουν δυσκολίες για τις διάφορες ασφαλιστικές παροχές.»

Έτσι λέει λοιπόν το Υπουργείο Υγείας που εκδίδει το βιβλιάριο.

Από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων αποστέλλεται εγκύκλιος, η οποία αναφέρει προς τους Διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων:

«Για την εγγραφή του παιδιού στο σχολείο είναι απαραίτητη η επίδειξη του Βιβλιαρίου Υγείας του Παιδιού, για να διαπιστωθεί εάν έχουν γίνει οι προβλεπόμενοι εμβολιασμοί.».

Στο άρθρο 7 του Π.Δ.201 αναφέρει:

«Επίδειξη του βιβλιαρίου υγείας του μαθητή ή προσκόμιση άλλου στοιχείου από το οποίο προκύπτει ότι έχει γίνει ο αντιδιφθεριτικός εμβολιασμός. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να ενημερώνεται ο γονιός ότι η φοίτηση του παιδιού του είναι αδύνατη εφόσον δεν φροντίσει για τον έγκαιρο εμβολιασμό του.»

Το ίδιο ισχύει και για κρατικούς Παιδικούς Σταθμούς και Νηπιαγωγεία.

Οι περισσότεροι γονείς εμβολιάζουν τα παιδιά τους ως πράξη ευθύνης και αγάπης, σύμφωνα με όσα έχουν παγιωθεί και θεωρούνται απαραίτητα να κάνει ο γονιός. οι δάσκαλοι σπανίως αντιμετωπίζουν περιστατικά ανεμβολίαστων παιδιών κι αυτά είναι κυρίως παιδιά μεταναστών που ήρθαν πρόσφατα στη χώρα μας. Αυτά συνήθως εγγράφονται στο σχολείο, με τη σημείωση ότι ο γονέας θα κάνει τα συνιστώμενα εμβόλια στο παιδί και θα προσκομίσει το βιβλιάριο αργότερα.

Για το εμβόλιο της φυματίωσης, ο Νομίατρος συστήνει συνεργείο εμβολιασμών, το οποίο πηγαίνει στα σχολεία και εμβολιάζει τα παιδιά. Πάρα πολλοί είναι οι γονείς που αρνούνται να δεχτούν να εμβολιαστεί το παιδί τους με το εμβόλιο αυτό.

Επειδή απ’ ότι συνάγεται από τα προαναφερθέντα, επικρατεί κομφούζιο για το αν είναι ή δεν είναι υποχρεωτικοί οι εμβολιασμοί, απευθυνθήκαμε στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγιεινής από όπου πήραμε την προφορική απάντηση ότι δεν είναι υποχρεωμένοι οι γονείς να αποδεχτούν τους εμβολιασμούς, εκτός από την περίπτωση που υπάρξει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία (π.χ. σε μία επιδημία) και κακώς οι δάσκαλοι ζητούν απόδειξη ότι είναι εμβολιασμένο το παιδί.

Το ίδιο προκύπτει και από τα έγγραφα της ίδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου Υγείας προς το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Καιρός είναι να γίνει ευρέως γνωστό στους γονείς ότι είναι στη διακριτική τους ευχέρεια να εμβολιαστούν ή όχι τα παιδιά τους, αφού ενημερωθούν επαρκώς για το σοβαρό αυτό θέμα που έχει σχέση με την υγεία και το μέλλον του παιδιού αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.

Άλλα μας λέγανε τότε…

«Ο ιός της γρίπης των πουλερικών κανονικά δεν προκαλεί νόσηση στον άνθρωπο.»

Η φράση αυτή σε έγγραφο του Υπουργείου Υγείας, προξενεί τεράστια εντύπωση σε όσους θυμούνται τις ουρές στα φαρμακεία μετά από το ντόρο στα κανάλια για τη γρίπη των πτηνών. Συγκεκριμένα στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, το εμβόλιο της γρίπης των ανθρώπων (INFL) συνιστάται για επιλεκτικό εμβολιασμό σε όσους έχουν ανάγκη να το κάνουν εξαιτίας επιβαρυντικών παραγόντων ή χρόνιων νοσημάτων. Συνιστάται να το κάνουν και οι επαγγελματίες που ασχολούνται με πουλερικά γιατί όπως αναφέρει το έγγραφο: «Είναι δυνατόν σε περίπτωση συλλοίμωξης με τον ιό της γρίπης των ανθρώπων, ο ιός της γρίπης των πουλερικών να μεταλλαχτεί και να προσβάλλει και τον άνθρωπο.»

Οι φωνές που τολμούσαν να πουν ότι ο ιός της γρίπης των πουλερικών κανονικά δεν προκαλεί νόσηση στον άνθρωπο, πνίγονταν τότε από τις φωνές όσων καλλιεργούσαν τον πανικό και προκαλούσαν υστερία στους πολίτες που συνέρρεαν στα φαρμακεία! Είναι λοιπόν απαραίτητο να ακούγονται ισότιμα όλες οι φωνές, ώστε ο καθένας να αποφασίζει τι συμφέρει και τι όχι στην υγεία του.

Για τους εμβολιασμούς, γενικά, εκείνο που επικρατεί ως άποψη είναι ότι προσφέρουν «τεράστια οφέλη». Υπάρχει όμως και η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και καλό είναι να το γνωρίζουμε αυτό. Σας παρουσιάζουμε την άποψη επί του θέματος ανθρώπων που έχουν διακριθεί στο χώρο της Υγείας για την επιμονή τους να ψάχνουν την αλήθεια. Μας κατέθεσαν λοιπόν τη δική τους αλήθεια και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό!

Εμβόλια: Αναμφισβήτητα δεδομένα και μία σκέψη

Ο κ. Βαγγέλης Ζαφειρίου, Νευρολόγος – Ψυχίατρος, είναι εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο. Είναι επίσης Γ. Γραμματέας της Εθνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής.

«Τη θετική δράση των εμβολίων, την προβάλλουν πολλοί κρατικοί και επιστημονικοί φορείς. Η τοξικότητά τους και οι παρενέργειες (αποδεδειγμένες και πιθανές) προβάλλονται πολύ λιγότερο ή και καθόλου», μας είπε ο κ. Ζαφειρίου και συνέχισε: «Τα εμβόλια παρέχουν μία προστασία ενάντια σε πιθανή προσβολή από συγκεκριμένους ιούς και συγκεκριμένα μικρόβια. Η προφύλαξη όμως την οποία παρέχουν, έχει κόστος! Εμβόλια έχουν ενοχοποιηθεί μεταξύ άλλων και για βαρύτατες νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις.

Χορηγούνται μαζικά στον πληθυσμό και για πολλά από αυτά η αποδοχή τους είναι υποχρεωτική. Όμως αποτελεί δικαίωμα του ανθρώπου να γνωρίζει τις ιδιότητες (θετικές ή αρνητικές) των σκευασμάτων που του χορηγούνται. Στα πλαίσια αυτά καταθέτω μία σκέψη απλής λογικής και έναν παραλληλισμό: Η χώρα μας έχει μία συγκεκριμένη αμυντική δυνατότητα. Εάν χρειαστεί πρόσθετες δυνάμεις, π.χ. στα Ελληνοτουρκικά σύνορα, αυτές θα τις πάρει από άλλη περιοχή, η οποία έτσι θα εξασθενήσει. Φαίνεται λογικό, ότι ο κάθε οργανισμός που αναγκάζεται από το εμβόλιο να αυξήσει την άμυνά του σε μία συγκεκριμένη περιοχή (αντιμικροβιακή) να γίνεται ευάλωτος, τρωτός, α-σθενής σε άλλες περιοχές της λειτουργίας του. Η εξασθένηση αυτή μπορεί να έχει άμεσες ή όψιμες εκδηλώσεις παθολογίας κατ’ αναλογίαν της ισχύος του οργανισμού και των λοιπών επιβαρύνσεων που μπορεί να προστεθούν. Σε οργανισμούς που το εμβόλιο δεν επιφέρει μεταβολές («δεν πιάνει») τα ανωτέρω παύουν λογικά να ισχύουν.»

Μια επιχείρηση βασισμένη στο φόβο

Ο κ. Γεράσιμος Στουραΐτης, Διευθυντής του Ιπποκράτειου Κέντρου Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, πρωτοστατεί στην προσπάθεια ενημέρωσης του κοινού για τις συνέπειες από τους εμβολιασμούς. Έχει μεταφράσει στα Ελληνικά το βιβλίο του Γερμανού ιατρού Gerhard Buchwald, ειδικευμένου πνευμονολόγου και παθολόγου, με περαιτέρω εξειδίκευση στην Φυσική Ιατρική και την Κοινωνική Ιατρική. Το βιβλίο του, προϊόν 35χρονης εργασίας, φέρει τον τίτλο: «Εμβολιασμοί: Μία επιχείρηση βασισμένη στο φόβο.». Με στοιχεία, ο Γερμανός ιατρός μας πληροφορεί ότι οι μεταδοτικές ασθένειες είχαν υποχωρήσει αρκετό καιρό πριν από την εισαγωγή των εμβολιασμών και μάλιστα μερικές από αυτές, αύξησαν τον αριθμό των θυμάτων τους τα πρώτα χρόνια μετά τους εμβολιασμούς!

Αλλά και ο Έλληνας ιατρός κ. Κωνσταντίνος Μουρούτης, συνέγραψε το βιβλίο με τον τίτλο: «Όλη η αλήθεια για τα εμβόλια», όπου καταθέτει το αποτέλεσμα της μακροχρόνιας μελέτης του, σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονούν οι εμβολιασμοί. Το βιβλίο του Δρ Κ. Μουρούτη, προλογίζει ο κ. Γεράσιμος Στουραΐτης, ο οποίος γράφει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Δεν αμφισβητεί κανείς της επικινδυνότητα των μολυσματικών ασθενειών. Αυτό που θέλει να δείξει το βιβλίο είναι ότι εξίσου φοβερά αποτελέσματα έχουν και οι εμβολιασμοί. Όπως έχει αποδειχτεί από έρευνες και στατιστικά στοιχεία, οι εμβολιασμοί όχι μόνο δεν προστατεύουν από τις αρρώστιες κατά των οποίων υποτίθεται ότι έγιναν, αλλά είναι το αίτιο πολλών τρομερών βλαβών που προκαλούνται στα παιδιά μας. Βλάβες που συγκαλύπτονται, που υποβαθμίζονται, που αποκρύπτονται. Είμαι πεπεισμένος ότι αν δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συνεχιστούν οι εμβολιασμοί, είναι θέμα χρόνου το πότε η ανθρωπότητα θα αποτελείται από ανθρώπους νοητικά, ψυχικά και σωματικά ανάπηρους.

Κάποιοι διατείνονται πως το ποσοστό όσων έχουν υποστεί βλάβες από τους εμβολιασμούς είναι μικρό. Όμως αυτή είναι μία θέση που βασίζεται σε αριθμούς, και τα παιδιά μας δεν είναι αριθμοί! Όταν πρόκειται για το παιδί μου, για το παιδί κάθε γονέα, το ποσοστό είναι 100%!»

Είναι χρήσιμα τα εμβόλια;

Το ερώτημα αυτό θέσαμε στον Δρ Γεώργιο Λουκά, Ψυχίατρο – Ομοιοπαθητικό, ο οποίος μας είπε:

«Δεν είμαι ειδικός στο θέμα αυτό, αλλά θα σας απαντήσω εστιαζόμενος σε μερικά σημεία:

1. Το πρώτο αφορά στην απόδειξη δράσης τους. Μία επιστημονική μέθοδος, για να θεωρείται επιστημονικά σωστή, χρειάζεται να έχει αποδειχθεί με διπλά-τυφλά πειράματα, στα οποία πρέπει να έχει μελετηθεί μεγάλος αριθμός ατόμων που ζουν σε παρόμοιες συνθήκες για ένα ικανοποιητικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Από ότι ξέρω, δεν έχουν γίνει επαρκή διπλά- τυφλά πειράματα.

2. Το δεύτερο σημείο αφορά στις παρενέργειες. Είναι προφανές ότι μπορούν να εμφανιστούν παρενέργειες μετά από εμβολιασμό. Αυτό μπορεί να συμβεί σε κάποιους οργανισμούς που πιθανόν δεν έχουν επαρκή κάποια ενζυμικά συστήματα και δεν μπορούν να ανεχθούν τη διαδικασία του εμβολιασμού και εμφανίζουν κάποια νόσο μετά το εμβόλιο. Στο σημείο αυτό μπορούν να τεθούν κάποια ερωτήματα:

•             Ποιος αναλαμβάνει τις ευθύνες σε μια τέτοια περίπτωση;

•             Ποιος θα αποζημιώσει το γονιό, ο οποίος θα υποστεί μεγάλη ζημιά σε πολλά επίπεδα;

•             θα αναλάβει να τον αποζημιώσει το κράτος ή η εταιρεία που παρασκεύασε το εμβόλιο;

•             Είναι ενημερωμένο το κοινό για τις παρενέργειες των εμβολίων και πώς μπορούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους;

•             Είναι ο επιστημονικός κόσμος αντικειμενικός και θα υποστηρίξει τον αδύναμο πολίτη ή θα πάρει το μέρος της ισχυρής οικονομικά φαρμακευτικής εταιρείας;

•             Αν ένα παιδί πεθάνει 2 μέρες μετά από έναν εμβολιασμό (όπως έχει συμβεί) πώς μπορεί να αποδείξει ο γονιός ότι δεν οφείλεται ο θάνατος μόνο στον κυτταρομεγαλοϊό όπως ισχυρίζονται οι γιατροί του νοσοκομείου αλλά έχει ρόλο και η διαδικασία του εμβολιασμού;

•             Ενημερώνουν οι παιδίατροι για τις πιθανές παρενέργειες των εμβολιασμών;

•             Είναι οι ίδιοι ενημερωμένοι για αυτές; Γιατί φαίνεται ότι οι περισσότεροι δεν είναι!

3. Το τρίτο σημείο αφορά στο αν υπάρχουν ανεπτυγμένες άλλες προληπτικές μέθοδοι, παρόμοιες των εμβολίων. Μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι μπορεί να γίνει αυτό με τη μέθοδο της Ομοιοπαθητικής. Ο πρώτος που εφάρμοσε τη μέθοδο αυτή ήταν ο Σαμουήλ Χάνεμαν. Ήταν ο πρώτος που διατύπωσε ότι μπορεί να χορηγηθεί προληπτικά Belladona σε υγιή άτομα κατά τη διάρκεια επιδημίας οστρακιάς για να μην εκδηλώσουν τη νόσο. Τη μέθοδο αυτή ακολούθησαν πολλοί ομοιοπαθητικοί, όχι όμως όλοι. Ενδεικτικά αναφέρω τον Kent, o οποίος στο βιβλίο του «Διαλέξεις στην Ομοιοπαθητική Φιλοσοφία» (Εκδόσεις Jain, 5η έκδοση, 1954, σελ. 229) αναφέρει ότι θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την Ομοιοπαθητική όχι μόνο για θεραπεία, αλλά και για πρόληψη.

Τα τελευταία χρόνια ένας Αυστραλός ερευνητής ο Isaac Golden έχει χρησιμοποιήσει συστηματικά ομοιοπαθητικά φάρμακα για να αντικαταστήσει τα κοινά εμβόλια. Αυτό το ομοιοπαθητικό πρόγραμμα εμβολιασμών ονομάστηκε «Όμοιο-προφύλαξη». Οι πρώτες συστηματικές μετρήσεις που έχουν καταγραφεί δείχνουν ότι η Όμοιο-προφύλαξη είναι εξίσου αποτελεσματική με τους κοινούς εμβολιασμούς αλλά με λιγότερες παρενέργειες. Γιατί και η χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων μπορεί να φέρει στην επιφάνεια κάποια συμπτώματα, τα οποία μπορούμε να τα αποκαλέσουμε «παρενέργειες». Αυτό θα συμβεί σε κάποια άτομα που είναι ευαίσθητοι οργανισμοί και έχουν την προδιάθεση να νοσήσουν. Τα συμπτώματα αυτά που θα έρθουν στην επιφάνεια υποδεικνύουν το ιδιοσυγκρασιακό ομοιοπαθητικό φάρμακο που χρειάζεται το παιδί. Αν ακολουθηθεί σωστή θεραπεία, το παιδί θα μπορέσει να βελτιωθεί σε επίπεδο υγείας.

Θα ήθελα να σας αναφέρω και κάποιες προσωπικές εμπειρίες που σχετίζονται με το θέμα των εμβολιασμών. Υπάρχουν ιατροί που αμφισβητούν τη χρησιμότητα των εμβολίων και φοβούνται να εκφράσουν ανοιχτά τη γνώμη τους. Πριν μερικά χρόνια κάποιος καθηγητής μου στο πανεπιστήμιο, μου εκμυστηρεύτηκε ότι δεν πίστευε στην χρησιμότητα των εμβολίων. Θεωρούσε ότι υπάρχει ένα 5% ανθρώπων που έχουν μια κληρονομική επιβάρυνση και αυτοί θα αρρωστήσουν από κάποια νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Ακόμη κι αν προλάβει το εμβόλιο την εκδήλωση κάποιας νόσου, οι οργανισμοί που έχουν κληρονομική ευαισθησία θα αρρωστήσουν από κάποια άλλη.

Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι απέφευγε να εκφραστεί ελεύθερα στους υπόλοιπους ιατρούς. Εξέφρασε την άποψη του μόνο σε μένα, προσωπικά, που ήξερε ότι ασχολούμαι με την Ομοιοπαθητική και είχα εκφράσει ανοικτά τους προβληματισμούς μου για πιθανές παρενέργειες των εμβολίων.

Πριν μερικά χρόνια, είχα παρουσιάσει σε ένα συνέδριο την περίπτωση ενός παιδιού που είχε εμφανίσει «οξεία λεμφοβλαστική αναιμία» μετά από εμβολιασμό και που μπόρεσε να ιαθεί πλήρως από μια υποτροπή της νόσου με τη χρήση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου Thuja.

Μετά την ανακοίνωση της εργασίας, το σχόλιο του προϊσταμένου μου ήταν ότι δεν ήταν σοβαρή η ανακοίνωση και ότι θα έπρεπε να σοβαρευτώ και να γίνω «καθώς πρέπει» επιστήμονας. Δεν μπήκε καν στη διαδικασία να προβληματιστεί. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είχε υψηλή θέση. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί και να ενθαρρύνει για μια έρευνα. Θα μπορούσε να βοηθήσει στη συλλογή με σωστό τρόπο κάποιων στοιχείων. Η παρουσία του θα άνοιγε δρόμους για να μελετηθεί το θέμα στη σωστή του διάσταση. Όμως δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει κάτι τέτοιο και μπορώ να υποθέσω ότι πίσω από την αντίδραση του αυτή υπήρχε ο φόβος για να μην έχει κάποιους μπελάδες!

Μεγάλη κουβέντα γίνεται λοιπόν για τη χρησιμότητα ή όχι των εμβολίων. Όλος αυτός ο διάλογος μπορεί να αποβεί χρήσιμος και για τους υποστηρικτές των εμβολιασμών. Θα μπορούσαν να διερευνήσουν τις περιπτώσεις που εμφάνισαν παρενέργειες από τα εμβόλια, να αναζητήσουν πληροφορίες μέσα από την εξέταση του DNA τους και να καταλήξουν σε κάποιο γενετικό προφίλ ατόμων τα οποία είναι ευαίσθητα στους εμβολιασμούς, ώστε τα άτομα με το συγκεκριμένο προφίλ να μην εμβολιάζονται.

Μέχρι όμως να γίνει αυτό πρέπει να ενημερώνονται οι γονείς για τις παρενέργειες και είναι αυτοί υπεύθυνοι να αποφασίσουν αν θα εμβολιάσουν το παιδί τους ή θα χρησιμοποιήσουν την Όμοιο-προφύλαξη ή άλλη μέθοδο προφύλαξης ή δεν θα το εμβολιάσουν και θα αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε πρόβλημα παρουσιάζεται με οποιαδήποτε μέθοδο της αρεσκείας τους.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να συγχαρώ τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υποστήριξης της Υγείας για τις προσπάθειες που καταβάλλει για την ενημέρωση του κοινού. Χρειάζεται όλοι μας να στηρίξουμε τις δραστηριότητες του Συλλόγου. Όποιος έχει κάποια στοιχεία βιβλιογραφικά ή μαρτυρίες γνωστών του σχετικά με το θέμα, καλό θα ήταν να γνωστοποιήσει τα στοιχεία αυτά στο προεδρείο του συλλόγου. Είναι σημαντικό, όλοι μας να βοηθήσουμε ώστε να αρχίσει να γίνεται σωστή ενημέρωση του κόσμου αλλά και των ιατρών που οι περισσότεροι δεν είναι σωστά ενημερωμένοι. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε χαρίζοντας κάποιο από τα βιβλία που κυκλοφορούν για το θέμα των εμβολίων ή δίνοντας τους το σχετικό φυλλάδιο για τα εμβόλια που έχει κυκλοφορήσει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υποστήριξης της Υγείας.»

Ο γνωστός παγκοσμίως, Ινδός Ομοιοπαθητικός Jawahar Shah μας δήλωσε:

«Επιθυμώ και προσπαθώ να μειωθούν οι εμβολιασμοί! Το κάθε παιδί στην Αμερική έχει εμβολιαστεί μέχρι τα 2 του χρόνια με 320 εμβόλια! Στον Καναδά, ένα παιδί εμβολιάζεται επίσης με πολλά εμβόλια, περίπου 20, μέχρι 2 χρονών! Αυτό προκαλεί μεγάλη αταξία στο ανοσοποιητικό σύστημα! Στις μέρες μας, ασθένειες όπως οι αλλεργίες, ο αυτισμός, έχουν μεγάλη αύξηση εξαιτίας των εμβολιασμών!»

«Οι Μορμόνοι που δεν εμβολιάζονται δεν αρρωσταίνουν! Στην κοινωνία τους έχουν μηδενικό ποσοστό αυτισμού!»

Το βιβλίο του Δρ Κωνσταντίνου Μουρούτη, «Όλη η αλήθεια για τα Εμβόλια» αποτελείται από κρίκους πληροφοριών που δημιουργούν την αλυσίδα προς την αλήθεια. Εκεί βρήκαμε πολλά κλειδιά για να ξεκλειδώσουμε κάποια «μυστήρια» γύρω από τα εμβόλια και να διαφωτιστούμε εμείς οι μη ειδικοί για πολλά, όπως: τι σημαίνουν οι όροι «Νεκρό» εμβόλιο Ηπατίτιδας Β, πολιομυελίτιδας κ.λ.π. «Ζων» εξασθενημένο εμβόλιο Φυματίωσης, Ανεμοβλογιάς κ.λ.π. που διαβάσαμε στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών που συνιστά του Υπουργείο Υγείας.

Σύμφωνα με όσα διαβάσαμε στο βιβλίο, είναι εμβόλια τα οποία περιέχουν νεκρούς ή «εξασθενημένους» ιούς. «Τα εμβόλια που περιέχουν νεκρούς ιούς υποτίθεται ότι σκοτώνουν τους ιούς που περιέχονται μέσα τους. Τα εξασθενημένα εμβόλια περιέχουν ζώντες ιούς, οι οποίοι έχουν αποδυναμωθεί με την πρόθεση δηλητηριωδών χημικών». Τα νεκρά εμβόλια, δηλαδή, είναι ιοί τους οποίους ο συγγραφέας παρομοιάζει με νεκρά ζώα που έχουν θανατωθεί με χημικό δηλητηριώδη τρόπο και αναρωτιέται:

«Είστε διατεθειμένοι να φάτε ένα τέτοιο νεκρό ζώο; Θα ήταν σωστό να το φάτε; Αυτό ακριβώς περιέχεται στα εμβόλια νεκρών ιών! Τα άρρωστα ζώα είναι επίσης βλαβερά. Θα τρώγαμε μια άρρωστη αγελάδα; Κανείς δεν θα το έκανε! Κι όμως κάτι τέτοιο γίνεται με τα εμβόλια των εξασθενημένων ζώντων ιών».

Θελήσαμε να μιλήσουμε προσωπικά με τον συγγραφέα του βιβλίου σχετικά με την αλήθεια του γύρω από τα εμβόλια. Έτσι κι έγινε!

Το βιογραφικό σημείωμα του Δρ Κων/νου Μουρούτη είναι μακροσκελές. Σπούδασε Προληπτική  & Φυσική Ιατρική, Νευροενδοκρινολογία, Ψυχολογία, Θεολογία, Ψυχονευροανοσολογία και το βιογραφικό του μακραίνει αφού συνεχίζει να σπουδάζει. Είναι μέλος αρκετών Οργανισμών Υγείας, μεταξύ των οποίων και της Αντικαρκινικής Εταιρείας στην Ελλάδα.

«Είναι πράξη ευθύνης και αγάπης ο εμβολιασμός των παιδιών μας;», ρωτήσαμε τον κ. Μουρούτη και η συζήτηση άρχισε:

« Η ιατρική δεοντολογία δεν μου επιτρέπει να συμφωνήσω» είπε και συνέχισε:

«Την ίδια στιγμή όμως είμαι υποχρεωμένος να συμφωνήσω στην περίπτωση που ο εμβολιασμός θα είναι μια κακή αναγκαιότητα. Εξαρτάται από την αυθεντικότητα της ωριμότητας που έχει σε όλα τα επίπεδα ο γονέας, ο οποίος είναι και δάσκαλος για το παιδί.

Αν οι γονείς ζουν κάτω από τις νομοτέλειες της βιοχημικής ισορροπίας που διέπουν την Υγεία, τότε θα μεταφέρουν το ανάλογο μήνυμα στα παιδιά τους και τότε δεν χρειάζονται τα εμβόλια. Είναι πράξη ευθύνης από την πλευρά των γονέων το να σταθούν κοντά στο παιδί τους και να του δώσουν αυτά που έχει πραγματικά ανάγκη: αγάπη, ασφάλεια, προστασία. Δυστυχώς όμως έχει περάσει στην αντίληψη του κόσμου ο εμβολιασμός ως πράξη «ευθύνης και αγάπης».

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε αφήσει τη φωτιά στους θεούς και μείναμε εμείς οι θνητοί στο σκοτάδι και το κρύο. Κι όταν κάποιος Προμηθέας έρχεται να μας δώσει τη φωτιά, θεωρούμε ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάρουμε τη φωτιά και να στείλουμε τον Προμηθέα στον Καύκασο να του τρώει το όρνιο το συκώτι. Όμως, έχουμε καλά νέα: το συκώτι αναπλαθόταν! Έχουμε αρχέγονα βιονικά στελεχοκύτταρα, οπότε έχουμε ελπίδα ακόμα!

Η διαφορά του σώφρονα από τον άφρονα, είναι ότι ενώ και οι δύο γνωρίζουν το ίδιο πράγμα, ο ένας το κάνει και ο άλλος δεν το κάνει! Πρέπει οι γιατροί, οι γονείς, οι δάσκαλοι να διαβάζουν να μελετούν συνεχώς ώστε να γνωρίζουν και από εκεί και πέρα εξαρτάται από τη στάση ζωής που επιλέγει ο καθένας, αν ζει ως σώφρονας ή ως άφρονας. Η υγεία έχει σχέση με τη στάση ζωής του καθένα και τις αρχές του και με το κατά πόσον δέχεται να κάνει εκπτώσεις στις αρχές αυτές.

Για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για τα εμβόλια, θα σας πω ένα παράδειγμα:

Οι Μορμόνοι στην Αμερική λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων δεν έχουν και πολλές σχέσεις με τον σύγχρονο πολιτισμό. Τα μέλη λοιπόν αυτής της κοινωνίας δεν εμβολιάζονται. Στα παιδιά δεν έχει παρουσιαστεί ούτε ένα περιστατικό αυτισμού! Δεν ασθενούν αυτοί οι άνθρωποι! Σπανίως αρρωσταίνουν! Οι Μορμόνοι θα έπρεπε να γίνουν αντικείμενο έρευνας, για τον τρόπο της ζωής τους. Όμως συνειδητά τους αφήνουν έξω από τις έρευνες για να μην αποδειχτεί ότι οι εμβολιασμοί δεν χρειάζονται!

Αν το παιδί, μαζί με τους γονείς, ζει σε ένα σωστό βιοχημικό, ψυχοκοινωνικό, συναισθηματικό και πνευματικό περιβάλλον, τότε δεν έχει ανάγκη τίποτα από όλα αυτά τα φάρμακα. Όταν λείπει η προσοχή, η αγάπη, το χάδι από τον άνθρωπο, τότε ίσως να επιζητά υποσυνείδητα την ασθένεια γιατί έναν άρρωστο τον προσέχουν περισσότερο από έναν υγιή!».

«Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας δεν οφείλεται μόνο στους ιούς των κονδυλωμάτων, είναι πολυπαραγοντικός. Το εμβόλιο δεν είναι η σωστή πρόληψη!»

Ο Δρ Κωνσταντίνος Μουρούτης τόνισε ότι το life style που έχουμε υιοθετήσει έχει δημιουργήσει μία γενιά εκφυλισμένη βιοχημικά και ψυχοκοινωνικά και το γενετικό υλικό έχει καταστραφεί σε ανησυχητικό βαθμό!

Μας είπε: «Αν ο άνθρωπος δεν κάνει κάτι να αλλάξει τη ζωή του προς το φυσικότερο, αν δεν δίνει καθημερινά τον αγώνα για το καλό με χαρά και ευφροσύνη, τότε το έχουμε χάσει το παιχνίδι!

Είναι υποχρέωση του γιατρού, ο οποίος διαπνέεται από αίσθημα ηθικής και έχει δώσει τον όρκο τιμής του Ιπποκράτη, να ενημερώσει τους ανθρώπους ότι αν δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης, τα εμβόλια δεν θα τους σώσουν! Οι γιατροί που δεν διαπνέονται από αγάπη και συμπόνια για τον άνθρωπο, όσο άρτια επιστημονική κατάρτιση και αν έχουν, όσο και αν καθοδηγούνται από την έρευνα και τη μελέτη, θα αποτύχουν στην Τέχνη της Ιατρικής. θα είναι διαγνωστικά μηχανήματα.

Για να είμαι συνεπής στην Τέχνη της Ιατρικής πρέπει να απευθυνθώ στους γονείς και τα κοριτσάκια και με πολλή αγάπη, παρρησία και τρυφερότητα να τους μιλήσω για το πολυσυζητημένο εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Να τους εξηγήσω ότι οι ενδοεπιθηλιακές τραχηλικές νεοπλασίες κατά ένα μεγάλο ποσοστό, 60-70%, περνούν ασυμπτωματικά στις γυναίκες και το ανοσοποιητικό σύστημα της γυναίκας τις καταστρέφει από μόνο του! Οι βασικές αιτίες ανάπτυξής τους είναι: η κακή κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος, το κάπνισμα, η χρήση αλκοόλ, η παχυσαρκία και η πρόωρη έναρξη της σεξουαλικής ζωής. Σημαντικό ρόλο παίζει το πόσους σεξουαλικούς συντρόφους είχε η γυναίκα και πόσους σεξουαλικούς συντρόφους είχαν οι σεξουαλικοί της σύντροφοι (το life style που λέγαμε)! Είναι πολυπαραγοντικός ο καρκίνος!

Για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας έχουν κατηγορηθεί 5-6 από τους 100 ιούς των θηλωμάτων (οι 6,11,16,18,21) και έχει διαφημιστεί το εμβόλιο ως προφύλαξη! Όμως δεν είναι οι ιοί ο μόνος παράγων. Για να εξελιχθεί ο καρκίνος, έχει να κάνει με την ομοιόσταση, την αντοχή και τη δύναμη του ανοσοποιητικού συστήματος και το γενικό περιβάλλον, στο οποίο ζει το σύστημα.

Στην Αμερική ο δείκτης θνησιμότητας από τον καρκίνο του ιού των κονδυλωμάτων είναι 3,7 ανά 100.000 γυναίκες. Στην Αυστραλία είναι μικρότερο: 4,5 ανά 500.000 γυναίκες. Δεν μιλάμε λοιπόν για επιδημία για να εφαρμόσουμε μαζικούς εμβολιασμούς. Ούτε μπορούμε να εφαρμόσουμε κάτι στην Ελλάδα με βάση μία έρευνα που έγινε (όπως έγινε!) στις Η.Π.Α. Στην Ελλάδα δεν έχουμε καν στατιστικά στοιχεία για τον καρκίνο γενικά!

Το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας πήρε έγκριση στις 29 Ιουνίου 2006 και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έχουμε αναφορές 385 ανεπιθύμητων ενεργειών μετά τη χορήγησή του. Οι παρενέργειες του εμβολίου ήταν: ζάλη σε 41 περιπτώσεις, 55 συμπτώματα συγκοπής, 41 περιπτώσεις πυρετού, 33 περιπτώσεις εξανθημάτων, παραισθησία - υπαισθησία (32), κνησμός (31), πονοκέφαλος (19), εμετός (16), μυαλγίες (13), λεμφαδενοπάθεια (10), αρθραλγία (7) και σύνδρομο Gullain – Barre (5). Να σημειώσουμε οι 253 περιπτώσεις από αυτές, δηλαδή το 66%, χρειάστηκαν περαιτέρω διακομιδή σε ιατρείο ή νοσοκομείο. Δεν είναι και λίγες οι ανεπιθύμητες ενέργειες λοιπόν, που μπορεί να είναι και σοβαρότατες!

Θέλω να μπούμε λίγο πιο βαθειά! Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι επειδή το ποσοστό ομοφυλοφιλίας αυξάνει στους άνδρες, θα πρέπει να εμβολιάζονται και τα αγοράκια, γιατί δυνητικά κάποια από αυτά θα γίνουν ομοφυλόφιλα και θα κινδυνεύουν από τους ιούς! Πριν εμφανιστεί το εμβόλιο για τα αγοράκια και αρχίσουμε κι άλλους εμβολιασμούς, θα πρέπει να αφυπνίσουμε τους γονείς για να διδάξουν την αληθινή αγάπη στα παιδιά ώστε να αντιλαμβάνονται τη σεξουαλική πράξη με την Πλατωνική έννοια της απόλυτης ένωσης ψυχών, ως θεία ένωση! Τότε θα μειωθεί το πρόβλημα με τον καρκίνο των κονδυλωμάτων. Πρέπει επίσης να εξηγήσουμε στους γονείς ότι παίζει σημαντικό ρόλο ο σχηματισμός της ταυτότητας του παιδιού.

Και η ταυτότητα του παιδιού είναι συνάρτηση της σχέσης που έχει το παιδί με τους γονείς, αλλά και οι γονείς μεταξύ τους. Όταν τα παιδιά τα «μεγαλώνει» η τηλεόραση, όταν οι γονείς δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με το παιδί λόγω της εργασίας τους, τότε η υπερσεξουαλικότητα θα είναι το υποκατάστατο για να γεμίσει το κενό στην ψυχή τους!

Γυρίζω σε όλη την Ελλάδα και τα λέω αυτά, όπου με καλούν. Έτσι θεωρώ ότι υπηρετώ σωστά την Τέχνη της Ιατρικής. Μπορεί κάποιοι «ξύπνιοι» γιατροί που θησαυρίζουν από τους εμβολιασμούς να με «σταυρώσουν» γι’ αυτά που λέω. Όμως στην ιστορία υπάρχουν παραδείγματα που δείχνουν ότι η πρόοδος ήρθε από εκείνους που έμειναν και πολέμησαν στις Θερμοπύλες και όχι από εκείνους που λιποτάκτησαν. Η πρόοδος ήρθε από εκείνους που επέμειναν!

Ο εύκολος δρόμος, όπως είναι ο δρόμος των εμβολίων κατά των διαφόρων ασθενειών, δεν είναι ο δρόμος της προόδου. Είναι ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε παρενέργειες όπως π.χ.

•             σπασμοί, εγκεφαλίτιδα, επιληψία, αυτισμός, σκλήρυνση κατά πλάκας, ψωρίαση, διαβήτη, λευχαιμία, αρθρίτιδα, αιφνίδιους παιδικούς θανάτους, σύνδρομο Hodgkin κ.α. που οδηγούν σε όλο και περισσότερους εμβολιασμούς.

Πρόοδο στην επιστήμη είχαμε όταν κάποιοι αμφισβήτησαν κάτι που θεωρείτο ως δεδομένο και δυστυχώς τα εμβόλια θεωρούνται ως κάτι το δεδομένο!»

Οι έρευνες με το προσχεδιασμένο αποτέλεσμα… Τα εμβόλια είναι ένα παγκόσμιο πείραμα!

«Πολλοί γιατροί (πόσο μάλλον ο υπόλοιπος κόσμος) δεν γνωρίζουν ότι δεν έχουν γίνει έρευνες για πολλά από τα εμβόλια, και ότι για άλλα έγιναν με τέτοιο τρόπο που το συμπέρασμα ήταν αυτό που επιθυμούσε η παρασκευάστρια εταιρεία να είναι.

Αυτοί που εμβολιάζονται ή εμβολιάζουν τα παιδιά τους, δεν ξέρουν ότι είναι συμμέτοχοι σε ένα παγκόσμιας σχεδόν εμβέλειας πείραμα!

Για το εμβόλιο κατά του ιού των θηλωμάτων υπάρχουν δημοσιεύματα που προκαλούν τουλάχιστον σκεπτικισμό για τον τρόπο που έγιναν οι έρευνες. Στις κλινικές δοκιμές του, αντί για αδρανές placebo η εταιρεία παρασκευής χρησιμοποίησε δραστικό placebo με αλουμίνιο. Μία τέτοια πρακτική μπορεί να δώσει ψευδώς καθυσηχαστικά αποτελέσματα όσον αφορά στην ασφάλεια του παραχθέντος εμβολίου. Το εμβόλιο αυτό περιέχει 225μg αλουμινίου, χωρίς να έχει ελεγχθεί για την ασφάλεια των αλάτων αλουμινίου. Οι βλάβες που προκαλεί το αλουμίνιο στο νευρικό σύστημα είναι γνωστές! Το εμβόλιο περιέχει επίσης βορικό νάτριο που είναι δηλητήριο και χρησιμοποιείται ως εντομοκτόνο!

Σε μια έρευνα έχει σημασία ποιο αξίωμα τίθεται ως βάση της, πώς γίνεται η έρευνα και τι θέλω να αποδείξω. Εξαρτάται λοιπόν το συμπέρασμα μιας έρευνας από το πώς τη στήνω. Αν τη στήσω όπως με συμφέρει, μπορεί να αποδείξω οτιδήποτε!»

Αυτά μας πρόσθεσε ο κ. Κ. Μουρούτης και έκλεισε τον χειμαρρώδη λόγο του ως εξής:

«Θέλω να τονίσω ότι σημαντικοί παράγοντες για τη διατήρηση της υγείας είναι η καθαριότητα, η σωστή απολύμανση (όχι η πλήρης ασηψία), ο επαρκής κλιματισμός, η άσκηση στο ύπαιθρο, η υγιεινή διατροφή με βιολογικά προϊόντα που επικεντρώνονται στα φρέσκα χορταρικά και φρούτα, άφθονα λαχανικά και αποφυγή τροφών ραφιναρισμένων, με συντηρητικά κλπ. Όταν στο παρελθόν βελτιώθηκαν οι συνθήκες υγιεινής τότε εξαφανίστηκαν λοιμώδεις ασθένειες.

Ο λόγος που φάνηκε ότι τα εμβόλια συνέδρασαν στην εξαφάνιση κάποιων ασθενειών, είναι ότι είχαν αλλάξει οι συνθήκες διαβίωσης πριν. Έτσι, όταν άρχισε η χορήγηση των εμβολίων, φάνηκε σαν να οφειλόταν σε αυτά τα θετικά αποτελέσματα στην υγεία των ανθρώπων. Έτσι φάνηκε! Δεν είναι όμως η αλήθεια αυτό για το ρόλο των εμβολίων και αυτό έχει αποδειχτεί και από μελέτες άλλων επιστημόνων, οι οποίες έχουν δημοσιευτεί.

Ελπίζω, με όσα είπα, να συνέλαβα στην ενημέρωση των γονέων κυρίως, σχετικά με το θέμα των εμβολίων. Η απόφαση και η ευθύνη είναι δική τους. Ας συζητήσουν με τον θεράποντα γιατρό τους και ας πράξουν με σωφροσύνη!»

Αυξάνουν οι φωνές αντίθεσης στους εμβολιασμούς

«Τα τελευταία χρόνια οι φωνές που αντιτίθενται στους εμβολιασμούς αυξάνουν, προφανώς όχι επειδή υπάρχουν γονείς που θέλουν να αρρωσταίνουν τα παιδιά τους!»

Απόσπασμα από ομιλία του κ. Γεράσιμου Στουραΐτη, στην οποία ανέφερε επίσης ότι:

«Έρευνες βασισμένες σε στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι οι εμβολιασμοί δεν προστατεύουν. Αντιθέτως συμβάλλουν στην ανάπτυξη των τρομερών μολυσματικών ασθενειών. Πολλές από τις φρικτές επιδημίες των παρελθόντων ετών ήταν συχνά αποτέλεσμα των ιατρικών μέτρων πρόληψης. Μόνο όταν τα μέτρα αυτά αποσύρθηκαν, οι επιδημίες υποχώρησαν και εξαφανίστηκαν …θα ήθελα να σας ρωτήσω, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι το κράτος είναι σε θέση να φροντίσει ένα παιδί περισσότερο από τους γονείς του;

•             Με ποια λοιπόν ηθικά ερείσματα πιέζει το κράτος τους γονείς να εμβολιάζουν τα παιδιά τους προκειμένου να εγγραφούν στους κρατικούς παιδικούς σταθμούς και στα δημόσια σχολεία; Άλλωστε στο σχολείο τα παιδιά που είναι εμβολιασμένα δεν κινδυνεύουν από το ανεμβολίαστο παιδί.

•             Αυτό δεν μας αναμασάνε διαρκώς οι υποστηρικτές των εμβολιασμών;

•             Δεν μας λένε ότι όποιος εμβολιάζεται δεν κινδυνεύει;

•             Τι φοβούνται λοιπόν;

•             Μήπως φοβούνται ότι σε περίπτωση κάποιας νόσου, εκείνα τα παιδιά που θα νοσήσουν θα είναι τα εμβολιασμένα και όχι τα ενεμβολίαστα;»

Ευρωπαϊκό Φόρουμ Επαγρύπνησης για τους Εμβολιασμούς

Από το 1999 έως το 2005 αντιπρόσωποι από διάφορες χώρες συνασπίστηκαν και δημιούργησαν το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Επαγρύπνησης για τους Εμβολιασμούς (Ε.F.V.V.). Οι αντιπρόσωποι προέρχονται από χώρες όπως: Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ελβετία, Λουξεμβούργο, Ισραήλ. Πολλοί από τους συμμετέχοντες είναι γιατροί.

Σκοπός του Ε.F.V.V. είναι να ενημερώνει το ευρύ κοινό, τους πολιτικούς και τον τύπο για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολιασμών. Στο πλαίσιο δραστηριοτήτων του το Ε.F.V.V. πραγματοποίησε μελέτη, τα συμπεράσματα της οποίας, σε γενικές γραμμές, αναφέρουν τους τύπους των εμβολίων και τις αντίστοιχες παρενέργειες που προκάλεσαν:

•             • Διφθερίτιδας - Τετάνου - Πολιομυελίτιδας - Κοκίτη - Αιμόφιλου: κατηγορούνται συχνότερα για νευρολογικές παθήσεις.

•             • Ηπατίτιδας Β: κατηγορείται συχνότερα για προβλήματα στο αυτόνομο ανοσοποιητικό σύστημα, σε παθήσεις των αρθρώσεων και διάφορες ασθένειες που μπορούν να καλυφθούν από τον γενικό τίτλο «χρόνια κόπωση».

•             • Ιλαράς - Παρωτίτιδας - Ερυθράς: προκαλεί πιο συχνά διαβήτη, προβλήματα στα νεφρά, λαιμό μύτη, αυτιά, αρθρίτιδα.

•             • Γρίπης: είναι υπεύθυνο για ασθένειες του αναπνευστικού και διάφορες εκδηλώσεις γρίπης.

Όλα τα άλλα εμβόλια, ανεξάρτητα από το αν είναι μονά ή σε συνδυασμό με άλλα, μπορούν να προκαλέσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα προαναφερόμενα προβλήματα, η ένταση των οποίων εξαρτάται από το εμβολιασθέν άτομο.

Το Ε.F.V.V. διαπίστωσε ότι η αντίδραση στον εμβολιασμό παρατηρήθηκε σε χρονικό διάστημα από λίγες ώρες έως 60 ημέρες μετά τον εμβολιασμό, στις περισσότερες των περιπτώσεων. Σε λίγους ασθενείς τα προβλήματα εμφανίστηκαν μετά από χρόνια.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορούν όσοι θέλουν να επισκεφτούν τη σελίδα:  www.efvv.org

 Πανελλήνιος Σύλλογος Υποστήριξης της Υγείας

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υποστήριξης της Υγείας (Π.Σ.Υ.Υ.) ιδρύθηκε το 2006 στην Αθήνα και έχει ως σκοπούς:

•             - Να προωθεί την κατάσταση υγείας του ευρύτερου πληθυσμού μέσω θεμελιωμένων και ανεξάρτητων από οικονομικά συμφέροντα πληροφοριών

•             - Να προάγει την αντίληψη και την κατανόηση σχετικά με τους εμβολιασμούς, ώστε γονείς και όσοι άλλοι ενδιαφέρονται να έχουν την ελευθερία μιας περισσότερο ενημερωμένης επιλογής.

•             - Να συγκεντρώνει ιστορικές και επίκαιρες πηγές ενημέρωσης και έρευνας σε σχέση με τους εμβολιασμούς, τη σημασία του μητρικού θηλασμού, το φυσικό τοκετό αλλά και σε σχέση με άλλες επιλογές υγείας και να προσφέρει την ανάλογη υποστήριξη σε γονείς και κάθε ενδιαφερόμενο.

•             - Να φέρνει τα παραπάνω θέματα στην επικαιρότητα, να ασκεί πολιτική πίεση για αύξηση στην ελευθερία επιλογών και ισορροπημένη ενημέρωση σε θέματα υγείας.

•             - Να οργανώνει και να διευκολύνει τοπικές ομιλίες, σεμινάρια, να εκδίδει ενημερωτικά φυλλάδια, περιοδικά και να ανταλλάσσει γνώση και εμπειρία με αντίστοιχους συλλόγους του εσωτερικού και του εξωτερικού.

•             - Να εγκαθιδρύει ένα εθνικό και διεθνές δίκτυο υποστήριξης από ανεξάρτητα άτομα και οργανώσεις που ενδιαφέρονται για αυτά τα θέματα.

Μέλη του Π.Σ.Υ.Υ. είναι γιατροί και μη γιατροί.

Όπως αναφέρεται στο ενημερωτικό φυλλάδιο που εξέδωσε ο σύλλογος τον Ιούνιο που πέρασε,

«Είναι πιθανό, στην περίπτωση που κάποιος γονιός θα προσπαθήσει να συζητήσει με τον παιδίατρο τα στοιχεία που αναφέρονται σε παρενέργειες και αναποτελεσματικότητα μετά τη χρήση εμβολίων, να εισπράξει άρνηση για συζήτηση, σαρκασμό ή και κοροϊδία για την αγωνία του όσον αφορά στην ασφάλεια του παιδιού του.»

Ο σύλλογος παραθέτει τη ρήση του Schopenhauer:

«Η κάθε αλήθεια περνάει τρία στάδια: πρώτα γελοιοποιείται, μετά πολεμιέται και τελικά γίνεται αποδεκτή ως αυτονόητη!»

Περισσότερες πληροφορίες για τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υποστήριξης της Υγείας θα βρείτε στα τηλέφωνα: 210 2847157, 2310 270515 και στην ιστοσελίδα www.healthprevention.gr.

Εν τέλει…

Εμβολιασμοί: «Πράξη ευθύνης και αγάπης», «Αναγκαίο κακό» ή «Μία επιχείρηση βασισμένη στο φόβο»;

Την απάντηση θα δώσει ο καθένας στον εαυτό του και στα παιδιά του, αφού συζητήσει με τον θεράποντα ιατρό του. Εμείς παρουσιάσαμε στο αφιέρωμα αυτό απόψεις που δεν έχουν τύχει της προβολής που έχουν οι φωνές υπέρ των εμβολιασμών. Το βήμα αυτό είναι στη διάθεση οποιουδήποτε έχει να πει κάτι σχετικό με το θέμα. Απευθυνθήκαμε και σε άλλους ιατρούς και τους ζητήσαμε να μας μιλήσουν για τα εμβόλια αλλά πήραμε την απάντηση ότι, μετά λύπης τους, δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στο αίτημά μας λόγω έλλειψης χρόνου. Ελπίζουμε να βρουν το χρόνο να συμβάλλουν στην πληρέστερη ενημέρωση του κοινού. Περιμένουμε την άποψή τους. Ας αρχίσει μία συζήτηση! Ως άνθρωποι που γνωρίζουμε ότι στις Η.Π.Α. τα ιατρικά λάθη και οι παρενέργειες από τα φάρμακα είναι η 3η αιτία θανάτου μετά τον καρκίνο και τα καρδιακά νοσήματα, σκεπτόμαστε και τους φτωχούς πληθυσμούς που πεθαίνουν από την πείνα και την εξαθλίωση. Πώς είναι πιο αξιοπρεπές να πεθαίνει άραγε ένας άνθρωπος: από τον σύγχρονο τρόπο ζωής ή από την ανέχεια; Το σίγουρο είναι ότι η αξιοπρεπής ζωή είναι το ζητούμενο και αυτή επιτυγχάνεται όταν όλοι οι άνθρωποι ζουν σε ανθρώπινες συνθήκες υγιεινής. Εμείς οι κάτοικοι του «ανεπτυγμένου κόσμου», οι χορτασμένοι από φαγητό και εμβόλια και άλλα αγαθά στο life style, ας φροντίσουμε να μοιραστούμε το επίπεδο ζωής με τους φτωχούς πληθυσμούς κι ας μην τους στέλνουμε μόνο φάρμακα και εμβόλια για να τους σώσουμε από τις αρρώστιες. Γιατί έτσι, εκείνοι πεθαίνουν από πείνα, αλλά… εμβολιασμένοι κι εμείς από υπερφαγία, επίσης εμβολιασμένοι!

Και μια απορία: «Ως «συνήθεις τηλεθεατές» ακούσαμε προ καιρού στα κανάλια γιατρούς να ωρύονται γιατί στην Ελλάδα δεν έχουν γίνει διπλά - τυφλά πειράματα για την «φραπελιά». Δεν είπαν τίποτα για διπλές τυφλές μελέτες για τα εμβόλια! Ή μήπως είπαν και δεν το ακούσαμε;

Μετά ακολούθησε το «Dream Show»…!

Επιμέλεια: Νίκη Τσέκου

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τους, τους: Βαγγέλη Ζαφειρίου, Δρ Γεώργιο Λουκά, Δρ Κωνσταντίνο Μουρούτη, Γεράσιμο Στουραΐτη, Jawahar Shah και το υπουργείο Υγείας.

Δείτε εδώ πόσοι επιστήμονες είναι αντίθετοι με τους εμβολιασμούς: naturalnews com 

Οποιοδήποτε περιεχόμενο στον Παρόντα Δικτυακό Τόπο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα, δεν συνιστά, ούτε δύναται να ερμηνευθεί ότι συνιστά ή υποκαθιστά συμβουλή ιατρικής φύσης, για την οποία οφείλετε και σας συστήνεται να απευθύνεστε σε αρμόδιο επαγγελματία υγείας.