Καλημέρα σας Καλή πρωτοχρονιά!

Για να υπάρξει μια καινούργια χρονιά, μια καινούργια ημέρα, η ευθύνη για τον ερχομό μιας τέτοιας χρονιάς, μιας τέτοιας ημέρας, είναι δική μας.

Από το έργο του Le Bon: Η ψυχολογία των μαζών (ή της μάζας) [Psychologie der Massen]

Στην μάζα η ικανότητα προς κατανόηση αμβλύνεται καθώς οι άνθρωποι απελευθερώνουν πλήρως τις πρωταρχικές ενστικτώδεις ορμές τους... Η τάση της για ανταρσία και οι καταστροφικές της εκρήξεις είναι πάντα πολύ εφήμερες... είναι άκρως συντηρητική... η μάζα σύντομα κουράζεται από τις αναταραχές και ενστικτωδώς στρέφεται στην υποταγή.

Έχουμε εξαφάνιση της συνειδητής προσωπικότητας και κυριαρχίας της ασυνείδητης, προσανατολισμός τον αισθημάτων και τον σκέψεων στην ίδια κατεύθυνση μέσω της υποβολής της μετάδοσης...

Το άτομο δεν είναι πια ο εαυτός του, έχει γίνει ένα άβουλο αυτόματο. Η ιστορία μας διδάσκει ότι από την στιγμή που οι ηθικές άξιες στις οποίες έχει στηριχτεί ένας πολιτισμός χάσουν την κυριαρχία τους, απέρχεται η τελική της διάλυση εξαιτίας εκείνων των κτηνωδών μαζών.

Οι μάζες έχουν δύναμη μόνο για καταστροφή... Ένας πολιτισμός συνεπάγεται σταθερούς κανόνες, πειθαρχία, πέρασμα από το ενστικτώδες στο έλλογο, πρόνοια για το μέλλον, υψηλό βαθμό κουλτούρας, συνθήκες δηλαδή που οι μάζες δεν μπορούν από μόνες τους να πραγματοποιήσουν.

Όταν το οικοδόμημα ενός πολιτισμού είναι σαπισμένο, οι μάζες είναι πάντα αυτές που επιφέρουν την κατάρρευσή του...

Είναι πράγματι αλήθεια ότι μια μάζα μπορεί να παρασυρθεί μέχρι τον παροξυσμό, μέχρι την έκρηξη, είναι αλήθεια ότι είναι ικανές τόσο για την χειρότερη δειλία όσο και για τα υψηλότερα κατορθώματα.

Όμως, αυτό που είναι χαρακτηριστικό είναι ότι ενεργούν μόνο όταν βρίσκονται υπό καθοδήγηση, όταν υπάρχουν πρωταγωνιστές οι οποίοι διευθύνουν τις αντιδράσεις του, οι μηχανικοί της ψυχής... Οι μάζες γίνονται πειθήνια όργανα στα χέρια σφετεριστών, δικτατόρων...

Κανένας ηθικός δισταγμός δεν καθορίζει τις κινήσεις και για αυτό ασκούν επιρροή στην ολότητα των ατόμων, την οποία χαρακτηρίζουμε ψυχικό βιασμό. Είναι φυσικό ότι από καιρού εις καιρόν πρέπει να καταφεύγουν σε ταραχώδεις διαδηλώσεις, τις οποίες εκμεταλλεύονται και απελευθερώνουν τις δυνάμεις τους που είναι έμφυτες στις μάζες.

Καλή πρωτοχρονιά!

Και θα κλείσω αυτό το κείμενο με ένα τραγούδι για επίλογο από τον άνθρωπο που δεν είναι πλέον κοντά μας.

Καλό ταξίδι Γιάννη Αργύρη…

Για ποια χαρά να τραγουδήσω

με τόσο πικραμένο χθες

και ποιο όνειρο να νοσταλγήσω,

αφού δεν τό 'ζησα ποτές.

Είμαι χαμένος ταξιδιώτης

χωρίς λιμάνια και σταθμούς,

χωρίς ντουφέκι στρατιώτης,

με στήθια μιας ζωής καημούς.

Με ποια θρησκεία να ταιριάξω

αφού ο καθένας έχει κι άλλη,

με ποια ψυχή να την φωνάξω,

αφού θα μετανιώσω πάλι..

Είμαι χαμένος ταξιδιώτης,

πελαγωμένος στη βοή,

ηθοποιός και θιασώτης

σε κάποιο θέατρο που αργεί.

Σε ποια γιορτή είμαι καλεσμένος,

ποιος και με προσκαλεί, γιατί ;

Αφού δεν είμαι γεννημένος

για τη ζωή τη σαν κι αυτή.

Είμαι χαμένος ταξιδιώτης

και οδοιπόρος σιωπηλός,

άλλος του αιώνας μας Κιχώτης

κι ένας αλλιώτικος τρελός..