Βίλχελμ Ράϊχ

 «Όταν δεις το πρόσωπο του θύματος ήρεμο και θλιμμένο, μ΄ ένα ανήμπορο βλέμμα στα μάτια να είσαι σίγουρος ότι μια ακόμα Δολοφονία του Χριστού θα διαπραχτεί σύντομα»

Από το βιβλίο του Βίλχελμ Ράιχ «Η δολοφονία του Χριστού»  

ΕΙΝΑΙ πιθανό, ένας παγιδευμένος να βγει από την παγίδα του. Όμως, για να δραπετεύσει κάποιος από μια φυλακή, πρέπει πρώτα να παραδεχτεί ότι βρίσκεται στη φυλακή.

H σκέψη μου μού λέει. «Πες την αλήθεια, oτι κι αν αυτό σου κοστίσει». O Ανθρωπάκος μέσα μου λέει. «Είναι ηλίθιο να εκτίθεσαι στον  Ανθρωπάκο, να εγκαταλείπεσαι στο έλεος του. O  Ανθρωπάκος δε θέλει να ακούει την αλήθεια για το άτομο του. 

Δε θέλει να αναλάβει τη μεγάλη ευθύνη που έπεσε στα χέρια του. Θέλει να παραμείνει Ανθρωπάκος ή να γίνει ένας μεγάλος  Ανθρωπάκος. Θέλει να γίνει πλούσιος ή αρχηγός κόμματος ή διοικητής ή γραμματέας του τάδε συλλόγου. Δε θέλει όμως να αναλάβει ευθύνες για την εργασία του, για την παροχή τροφής, για την ανεύρεση κατοικίας, για το κυκλοφοριακό, για την παιδεία, για την έρευνα, για την διοίκηση ή οτιδήποτε άλλο».

Για το λόγο αυτό σε φοβάμαι, Ανθρωπάκο, σε φοβάμαι θανάσιμα. Γιατί η μοίρα της ανθρωπότητας εξαρτάται από σένα. Σε φοβάμαι γιατί δεν υπάρχει τίποτα που να αποφεύγεις τόσο πολύ όσο αποφεύγεις τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος, πολύ άρρωστος, Ανθρωπάκο. Δεν είναι δικό σου λάθος. Μα φέρνεις την ευθύνη να απαλλαχτείς από αυτή την αρρώστια σου. Θα είχες από καιρό πετάξει από το σβέρκο σου τους καταπιεστές, αν δεν είχες δείξει ανεκτικότητα στη καταπίεση και αν, συχνά, δεν την είχες υποστηρίξει.

Οι αληθινές σκέψεις συνοδεύονται από σωματικά ερεθίσματα κι εσύ φοβάσαι το σώμα σου. Πολλοί μεγάλοι άνθρωποι σου το είπαν: «τράβα πίσω στις ρίζες σου, άκου την εσωτερική φωνή σου, ακολούθησε τα πραγματικά αισθήματα σου, καλλιέργησε την αγάπη». Μα εσύ ήσουν κουφός στις συμβουλές τους, γιατί έχασες την ικανότητα να ακούς αυτές τις λέξεις. Έτσι, χάθηκαν οι φωνές στην απέραντη ερημιά κι οι μοναχικοί ντελάληδες αφανίστηκαν στο βάραθρο της εσωτερικής κενότητας σου, Ανθρωπάκο.    

Στο βιβλίο του «Η δολοφονία του Χριστού» ο Βίλχελμ Ράιχ  μας λέει. Σιγά σιγά ο Χριστός αρχίζει να συνειδητοποιεί το χάσμα ανάμεσα στις ιδέες του και στις ιδέες των άλλων.

Αν άρπαζε το σπαθί, όπως του ζητούσαν οι φίλοι του, δε θα σκοτωνόταν, ή θα σκοτωνόταν ένδοξα, πολεμώντας, κι όχι τόσο ατιμωτικά στο σταυρό, ανάμεσα σε δυο ληστές. Ο Χριστός ξέρει πως πρέπει να πεθάνει, γιατί δεν υπάρχει θέση για αυτόν στις καρδιές και στις σκέψεις των ανθρώπων. Μα αυτοί δεν καταλαβαίνουν τι τους λέει. Ο Χριστός δε μιλάει με πλάγιες παραβολές. Μιλάει με ξεκάθαρες κουβέντες, για ξεκάθαρα πράγματα. Αυτοί όμως δεν έχουν αυτιά ν' ακούσουν τέτοια λόγια. Κι επιπλέον θα παρεξηγήσουν τούτα τα λόγια κι επομένως ο Χριστός πρέπει να πεθάνει.

Αναφέρει τα λόγια του Ησαΐα, που είπε:

«Ο λαός ούτος με τα χείλη με τιμά

Η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ’ εμού.

Εις μάτην δε με σέβονται

διδάσκοντες διδασκαλίας. εντάλματα ανθρώπων.»       (Κατά. Ματθαίον /ΙΕ 8. 9) 

Ξέρει πως η συμφορά θα χτυπήσει σύντομα. Πρέπει να χτυπήσει. Κανένας όμως, ούτε μια ψυχή, δεν προσπάθησε να τον σώσει, γιατί, όπως λέει πάλι ο Ησαΐας:

«Με την ακοήν θέλετε ακούσει και δεν θέλετε εννοήσει.

Και βλέποντες θέλετε ιδεί και δεν θέλετε καταλάβει

Διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου,

Και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν

Και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν,

Μήποτε ίδωσι με τους οφθαλμούς

Και ακούσωσι με τα ώτα

Και νοήσωσι με την καρδίαν

Και επιστρέψωσι.

  Και ιατρεύσω αυτούς». ( Κατά Ματθαίον ΙΓ 14,15)

Αυτός είναι ο ΘΩΡΑΚΑΣ: Δεν ακούν, δε βλέπουν, δε νιώθουν με την καρδιά τους, αυτά που βλέπουν κι ακούν κι αισθάνονται. Ποτέ, ποτέ δε θα καταλάβουν. Χαμένα πήγαν τα λόγια όλων των προφητών όλων των εποχών. Άδικα πέθαναν οι μάρτυρες, μάταια κάηκαν οι άγιοι και η Δολοφονία του Χριστού συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Οτιδήποτε έμαθαν οι άνθρωποι με την καρδία τους, οτιδήποτε σκέψεις έκανε ο ανθρώπινος νους σχετικά με την τραγική κατάσταση του ανθρώπου, καταστράφηκαν.

Τα βιβλία στοιβάχτηκαν σε μια γωνιά ή αχρηστεύτηκαν από μάταιο θαυμασμό. Οι άνθρωποι θέλουν να γεμίσουν εκεί που νιώθουν άδειοι. Όμως, τίποτα δεν μπορεί να τους γεμίσει. Ο Θεός θάφτηκε μέσα τους αμετάκλητα. Μπορεί μόνο να ξαναβρεθεί στους νεογέννητους γιους και θυγατέρες τους, αν τα χέρια τους δεν τον ξανά σκοτώσουν κι εκεί. Κι ο Χριστός πρέπει να πεθάνει, γιατί έφτασε πολύ κοντά στο μυστικό τους, γιατί αρνήθηκε να δεχτεί την παρερμηνεία τους σχετικά με τη Βασιλεία των Ουρανών, γιατί έμεινε πιστός στις ιδέες του.

Και να γιατί τελικά τον παρέδωσαν στους εχθρούς του:

Αντιστάθηκε στους πειρασμούς του κακού και του διαβόλου. Αντιστάθηκε στον πειρασμό της ηγεσίας. Ταλαιπωρήθηκε, ψάχνον­τας να βρει μια διέξοδο, μια λύση στο δίλημμα: πώς να είναι ηγέτης και συγχρόνως να μην πέσει θύμα των μεθόδων, που ακολουθούν οι ηγέτες του λαού. Ήξερε ότι με την εξουσία δε θα κατάφερνε τίποτα, δεν μπορούσε να καταφέρει τίποτα.

Η εξουσία, σε τελική ανάλυση, είναι το αποτέλεσμα της αδυναμίας του λαού. Η εξουσία είτε αρπάζεται από τους ηγέτες, είτε οι ηγέτες οδηγούνται σε αυτήν από τον ίδιο το λαό. Οι Καλιγούλες, οι Χίτλερ, οι Ντζουγκασβίλλι αρπάζουν την εξουσία, δείχνοντας ολοφάνερη περιφρόνηση στο λαό, επειδή ξέρουν τι είναι και πώς συμπεριφέρον­ται οι άνθρωποι. Αυτή η αρπαγή της εξουσίας υπάρχει επειδή άνθρωποι την αφήνουν να συμβεί, δεν αντιστέκονται ή ακόμη την θαυμάζουν.

Ο άλλος τύπος της εξουσίας, η εξώθηση των ηγετών στις ηγετικές θέσεις, είναι ενεργό κατόρθωμα των κενών, αδύναμων ανθρώπων. Οι άνθρωποι μετατρέπουν τις καινούριες φιλελεύθερες ιδέες σ' εξουσία ανθρώπου πάνω σε ανθρώπους. Αυτό φαίνεται απίστευτο, μα είναι αυτονόητο για όποιον έχει ελευθερώσει τον εαυτό του από το να συμπονά και να εξιδανικεύει το λαό και τους ανθρώπους γενικά. Η συμπόνια τούτη και η εξιδανίκευση είναι οι κύριοι παράγοντες προστασίας της πανούκλας των μαζών. Όσο θα συμπονάς τους ανθρώπους, όσο θα τους χτυπάς φιλικά στην πλάτη, όσο θ' αρνιέσαι να τους δεις όπως είναι, δεν πρόκειται να βρεις το μυστικό εκείνο μονοπάτι που οδηγεί στην κατανόηση τεράστιων και παμπάλαιων προβλημάτων. Η ιστορία του Χριστού αποκαλύπτει αυτό το μυστικό, μέσα από την άρνηση του Χριστού να πέσει θύμα στον πειρασμό της εξουσίας.

Κι έτσι οι άνθρωποι παραπλανούν και δελεάζουν τους μεγάλους ηγέτες τους, κάνοντας τους πραγματικούς διαβόλους της εξουσίας. Στην αρχή, οι άνθρωποι εκφράζουν την ευχαρίστηση τους για τις λεγόμενες «προοδευτικές» ιδέες, ζητωκραυγάζουν αυτούς που τις σκέφτηκαν, μα οι ίδιοι παραμένουν καθιστοί. Αν δεν έχουν σκοτώσει αμέσως την καινούρια ιδέα, μπορεί να προχωρήσουν σε συκοφαντία ή σε βασάνισμα μέχρι θανάτου του νεωτεριστή. Το χάσμα ανάμεσα στην ικανότητα για ελπίδα και στην ικανότητα για πράξη, κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν την καινούρια ιδέα σα φορτίο, σαν κάτι που τους θυμίζει συνέχεια την ακινησία τους και την απονέκρωση τους. Το αίσθημα ότι μένουν πάντα πίσω, ότι προχωρούν κουτσαίνοντας, εξελίσσεται απαραίτητα σε μίσος ενάντια σε καθετί καινούριο, σε καθετί ζωντανό, σε καθετί ευκίνητο. Μ' αυτήν την έννοια, το μίσος αυτό αποτελεί ένα λογικό αίσθημα του καταστρεμμένου ανθρώπου. Οι νέες, προοδευτικές ιδέες, βγάζουν τους ανθρώπους απ' τη συναισθη­ματική σιγουριά και το βόλεμα. Για αυτό ο συντηρητισμός έχει εδώ μια λογική βάση. Η σιγουριά, όσο κι αν νεκρώνει τον άνθρωπο, είναι απαραίτητη για την ύπαρξη του.Θα ήταν χαμένος χωρίς αυτήν.

Οι άνθρωποι είναι, και πρέπει να είναι, συντηρητικοί κάτω απ' τις παρούσες συνθήκες του τρόπου ζωής. Δεν ωφελεί να φύγεις απ' το χωριό σου για το άγνωστο, αν δεν έχεις ούτε ρούχα να προστατευτείς από το κρύο, ούτε ψωμί να φας. Καλύτερα να μείνεις καθισμένος ε­κεί πού είσαι, με το μικρό κήπο στο πίσω μέρος του σπιτιού σου. Επομένως οι άνθρωποι μισούν, και πρέπει να μισούν, αυτόν που ταράζει τη συναισθηματική τους σιγουριά. Αυτό φυσικά σημαίνει υποστήριξη του διαβόλου, αλλά  όμως δεν ωφελεί και πολύ να πολεμάς το διάβολο, αν δεν ξέρεις πρώτα πρώτα γιατί υπάρχουν οι διάβολοι σε αυτό τον κόσμο.

Η Αντιστοιχία του Ανθρωπάκου

Για κάθε μεγάλη ανθρώπινη σκέψη, η οποία τείνει προς τον κοινό παρονομαστή του Ανθρώπινου Γένους, υπάρχει και μία αντίστοιχη σκέψη του Ανθρωπάκου που εξουδετερώνει την πρωτότυπη ελπιδοφόρα σκέψη.

Ανώφελη είναι η διατύπωση νέων, φιλελευθέρων ιδεών, εφόσον ο Μοντζού, ο Ανθρωπάκος με τις αντιστοιχίες του, εξακολουθεί να τις καταστρέφει. Και να μερικά παραδείγματα της αντιστοιχίας που κάνει ο Ανθρωπάκος:

Πρωτότυπη σκέψη                                                          Αντιστοιχία του Ανθρωπάκου

Θεός του Μωυσή                                                            Ο Ιεχωβά που τιμωρεί και εκδι­κείται

Ψαράς ανθρώπων                                                             Ιεροί   πόλεμοι, Σταυροφορίες, Ισουητισμός

Ο επίγειος παράδεισος του Χριστού                                  Οι Άγγελοι του Παύλου στον Ουρανό

Ελευθερία                                                                      «Κάνω ότι θέλω», ακολασία, αισχρολογία.

«Αγάπα τον πλησίον σου»                                                «Φοβού τον πλησίον σου» και χτύπα τον φιλικά στην πλάτη

Ο Χρυσός Κανόνας                                                          Συμβιβασμός χωρίς αρχές

Αιθέρας σαν γενικό υπόστρωμα                                        Ένας ξεχωριστός αιθέρας για κάθε φυσική λειτουργία.

Ελεύθερο επιχειρηματικό πνεύμα                                      Ληστεία, Ζούληγμα, Κλέψιμο, «ρίξε στη φυλακή τον ανταγωνιστή σου»

Αντί-αμερικανικές διακρίσεις,                                           «Αντί-αμερικανισμός», καταδίωξη κάθε δυσάρεστης αλήθειας

καταπίεση, μίσος

«Η ανθρώπινη εργασία δημιουργεί                                     Σοβιετικά στρατόπεδα εργασίας (Στάλιν)

υπεραξία» (Μάρξ)

Ανθρώπινες σχέσεις                                                          Πολιτική, άσκηση εξουσίας πάνω στους άλλους

Γνώστης                                                                          Ειδικός, αυθεντία

Το γενετήσιο αγκάλιασμα, ζευγάρωμα                                «Κάνω» έρωτα, «πηδάω» μια γυναίκα

Ο Νόμος                                                                          Ο γραφειοκράτης, ο «νομοθέτης»

Κρυφές επαναστατικές δραστηριότητες                               Διεθνής διπλωματική κατασκοπεία, υπονόμευση

Επαναστάτησε ενάντια στην                                               Λήστεψε τράπεζες

κοινωνική αδικία

Κοινωνία                                                                          Κράτος, Κρατισμός, Σοσιαλισμός

Συνεισφορά στην κοινωνική                                               Φόροι που απομυζούν τους πλούσιους και

υγεία και ασφάλεια                                                            ατομικούς κόπους

Οργάνωση του εργατικού δυναμικού                                    Εργατοπατέρας

Ελευθερία της σκέψης                                                       «Ελεύθερος στοχαστής»

Πάλη ενάντια στη βιομηχανική                                            «Κι εγώ πλούσιος»

εκμετάλλευση

Ηγέτης, Οδηγός, Σύμβουλος                                                Δικτάτορας, Τύραννος

Πάλη κατά της Δικτατορίας                                                 Συκοφαντία και δίωξη της ελευθερίας

                                                                                         και των πρωτοποριακών ιδεών

Ελεύθερη έκφραση της γνώμης                                            Ακατάσχετη φλυαρία

Άσκηση κριτικής                                                                Προσωπικές συκοφαντίες και ψέματα

Ευγενής άμιλλα                                                                  «Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό»

Τίμια πάλη                                                                         Μαχαίρωμα στην πλάτη

Πολιτικές ελευθερίες                                                          Αφέλεια, ανοχή των ύπουλων δολοφόνων

Δικαιοσύνη                                                                         Ποινική δίωξη, διωγμός

Συγκίνηση της περιπέτειας                                                   Στοιχήματα, φόνοι για διασκέδαση

Άθλημα                                                                              «Φτιαγμένος» αγώνας

Ανθρώπινη καταστροφικότητα                                               Ένστικτο του θανάτου

Αναζήτηση του «ΘΕΟΥ»                                                       Λιτανείες, Κου-Κλούξ-Κλάν, θρησκευτικοί πόλεμοι

Διπλωματικές επαφές μεταξύ                                                Οι μέθοδοι του αλογοκλέφτη στις διεθνείς σχέσεις

των εθνών

Οργαστική ικανότητα                                                            Σωτηρία, λύτρωση χωρίς καμία προσωπική προσπάθεια

Εξιδανίκευση των δευτερογενών                                             Πολιτιστικός σνομπισμός

ορμών   

Φυσική ηθικότητα                                                               «Πρέπει» «δεν πρέπει» «μην το αγγίζεις»

Μαχητής της ελευθερίας                                                       Πραματευτής της ελευθερίας

Αυτορύθμιση                                                                        Προσαρμόσου

Επιστημονική ψυχολογία                                                       Ο ΚΑΘΕΝΑΣ μπορεί να γίνει «ψυχοθεραπευτής»

Επιστημονική νευρολογία                                                      Εγχείρηση εγκεφάλου για θεραπεία

                                                                                           συναισθηματικών ασθενειών

Θεραπευτική εκτόνωση της                                                    Ανεξέλεγκτη θεραπεία με ηλεκτροσόκ

συσσωρευμένης βιοενέργειας                                                 «τραντάξτε τον»

Ηγεμόνας – Λαός                                                                  «Ζήτω ο Ηγεμόνας»

Έθνος                                                                                   Φυλή

Κοινωνική Δημοκρατία                                                           Δικτατορία του προλεταριάτου

Εθνική άμυνα                                                                        Ανώτεροι αξιωματικοί, Αριστοκράτες

                                                                                             με στρατιωτικές στολές

Σοσιαλισμός                                                                          Κρατικός καπιταλισμός

Παπάς, Άνθρωπος του Θεού                                                     Θρησκευτικός κομπιναδόρος

Συναισθηματική πανούκλα                                                      «Πανούκλα», καθετί που δεν μου αρέσει

Δώσε                                                                                    Απομύζησε αυτόν που δίνει

Δώσε και πάρε                                                                       Πάρε και μην δίνεις

Αλήθεια                                                                                 Κρυφακούω

Κυνήγι                                                                                   Σκότωσε όλα τα ελάφια που θα βρείς

                                                                                             μπροστά σου

Ψάρεμα για τροφή                                                                  Ψάρεμα για να πιάσεις ψάρια

Κοινωνική διοίκηση                                                                Κυβέρνηση, «ΚΡΑΤΟΣ»

Δημόσιοι υπάλληλοι                                                               Ανθρωπάκια που πατούν κουμπιά

Να πείσεις τους ανθρώπους για                                               Να επιτύχεις «αναγνώριση» εκ μέρους

κάποιο επίτευγμα                                                                           των ανθρώπων

Δημοσιογράφος, ανταποκριτής                                                Δυσφημιστής, λασπολόγος, συκοφάντης

Κοινωνική οικονομία                                                               Κρατικός μηχανισμός

Οι άνθρωποι που ξέρουν                                                          Οι σιωπηλοί άνθρωποι

Ο κριτικός                                                                             «Κι εγώ…»

Ο οργονομικός γιατρός                                                            Ψαχουλευτής των σωματικών μυών

                                                                                              καταστροφέας του θώρακα

Γέλιο                                                                                       Χάχανα

Ίδρυμα Ερευνών                                                                       Ίδρυμα στο οποίο οι μισθοί δεν

                                                                                               υπόκεινται σε φόρους

Δασοκομία                                                                               Κόψιμο κάθε δέντρου του δάσους

Οικονομία                                                                                Τοκογλυφία

Αφθονία                                                                                    Σπατάλη

Οικονομία παραγωγής                                                                Μαύρη αγορά, πληθωρισμός

Κληρονομικά χαρακτηριστικά                                                     Φυλετικός διαχωρισμός, «κληρονομικός εκφυλισμός»

Μεγαλοφυϊα                                                                              Ψώνιο

Υγιές παιδί                                                                                Υπάκουο παιδί

Κλόουν του τσίρκου                                                                  Αστεία από το ραδιόφωνο για την

                                                                                               ικανοποίηση του κακού γούστου

Ξέρω ότι είσαι πλάσμα σοβαρό, αξιόπιστο και εργατικό, σαν το μυρμήγκι ή τη μέλισσα. Το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να ξεσκεπάσω τον  Ανθρωπάκο μέσα σου, που σου καταστρέφει τη ζωή για χιλιάδες χρόνια. Είσαι ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ, Ανθρωπάκο, όταν δεν είσαι μικρός και μικροπρεπής. Ή σπουδαιότητα σου, Ανθρωπάκο, είναι η μόνη ελπίδα που απέμεινε.   

Ακολούθησε τη φωνή της καρδιάς σου, ακόμα κι αν σε οδηγεί  έξω από το μονοπάτι των άτολμων ψυχών. Να μη γίνεσαι σκληρός και να μην πικραίνεσαι, όταν η ζωή καμιά φορά σε βασανίζει.

Και αγκάλιασε τον γιο σου ή την κόρη σου όταν σε ρωτάει «πατέρα ό ήλιος έφυγε. Που πήγε; θα ξαναγυρίσει γρήγορα;» Και απάντησε του, « ναι θα ξανάρθει γρήγορα για να μας ζεστάνει».

Ο Βίλχελμ Ράιχ  προσπάθησε να φέρει τον άνθρωπο στην ουσιαστική του κατάσταση που είναι το αιθερικό λειτούργημα του. Ο άνθρωπος εδώ δεν έχει ουσιαστική ορατότητα, αλλά αντανακλαστική. Η αντανακλαστική ορατότητα εδώ στην Γη προσδιορίζεται βάσει του «συμπυκνωμένου αντικειμένου». Η οπτικότητα του ανθρώπου βλέπει μόνο το συμπυκνωμένο αντικείμενο όχι την ουσιαστική κατάσταση του ατόμου. Διότι η ουσιαστική κατάσταση μέσα στον άνθρωπο είναι το αιθερικό λειτούργημα και όχι το συμπυκνωμένο, που οι επιστήμονες μέχρι και σήμερα το αξιολογούν ως το βασικό και υπέρτατο σημείο ενός οργανισμού.

Αυτή του η διάφορα, που τον έκανε να ξεχωρίσει, τον έφερε αντιμέτωπο με αυτό που αποκαλεί  Ανθρωπάκο και που δεν είναι σε θέση ακόμα να κατανοήσει τέτοια μεγαλειώδη άτομα που εμφανίζονται πάνω στη γη, και που από αρχαιότατων χρόνων απλά θανατώνει. 

Ο Βίλχελμ Ράιχ  γεννήθηκε στης 24 Μαρτίου του 1897, οδηγήθηκε στη φυλακή το Μάρτιο του 1957 και ταξιδέψε για άλλες διαστάσεις στις 3 Νοέμβριου του 1957 σε ηλικία 60 ετών.

Πηγές

« Η Δολοφονία του Χριστού», Βίλχελμ Ράϊχ, Εκδόσεις Αποσπερίτης

 «Άκου Ανθρωπάκο», Βίλχελμ Ράϊχ, Εκδόσεις Αποσπερίτης

 «Ο Συσσωρευτής Οργόνης», Βίλχελμ Ράϊχ, Εκδόσεις Χρήστου Μουσουλιώτη

 «Η Γνώση», Ιωάννης Τσάτσαρης, Εκδόσεις Έπιστος

Συσκευή νεφοδιαλυτή. Μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες για να βελτιωθούν

ακραίες καιρικές συνθήκες