Να έχετε τον νου σας, γιατί αν…

Αγανάκτησε η αγανάκτηση και έφυγε. Και χάσαμε την νηφαλιότητα, την ηρεμία (ψυχής), την αταραξία, την χαρά.

Θύμωσε ο θυμός και έφυγε. Και χάσαμε το λόγο, το λογισμό μας, την γαλήνευση, το μέρωμα, την αταραξία, την ψυχραιμία, την στωικότητα, την πραότητα.

Θλίφτηκε η θλίψη και έφυγε. Και χάσαμε την χαρά, την αγαλλίαση, τον ενθουσιασμό, το κέφι, την γιορτή. 

Ανυπάκουσε η ανυπακοή και έφυγε. Και χάσαμε την υπακοή, την ευπείθεια, την πειθαρχικότητα.

Ανυπομόνησε η ανυπομονησία και έφυγε. Και χάσαμε την υπομονή, την καρτερικότητα, την στωικότητα, την απάθεια, την εγκαρτέρηση.

Ασθένησε η ασθένεια και έφυγε. Και χάσαμε το σθένος, την ισχύ, την δύναμη, την υγεία, την ευεξία, την ευρωστία, τη ρώμη, το σφρίγος, την ανάρρωση, την γιατρειά, την ανοσία.

Συγχύστηκε η σύγχυση και έφυγε. Και χάσαμε την διάκριση, την αντιδιαστολή, το ξεκαθάρισμα, την τακτοποίηση, την αταραξία, την ηρεμία, την ψυχραιμία, την στωικότητα, την πνευματική διαύγεια.

Ασυνειδητοποίησε η ασυνειδησία και έφυγε. Και χάσαμε την συνείδηση, την ευαισθησία, το δίκαιο, την ηθική, την τιμιότητα.

Ανισορρόπησε η ανισορροπία και έφυγε. Και χάσαμε την ισορροπία, την λογική, την σύνεση, την νηφαλιότητα. 

Αμφέβαλε η αμφιβολία και έφυγε. Και χάσαμε την βεβαιότητα, την θετικότητα, την ασφάλεια, την εγγύηση, την πίστη, την πεποίθηση, την σιγουριά, την αποφασιστικότητα.

Λάθεψε το λάθος και έφυγε. Και χάσαμε το ορθό, το σωστό, την ακρίβεια, την αλήθεια, το αλάθητο.  

Κάκιωσε η κακία και έφυγε. Και χάσαμε την καλοσύνη, την αρετή, την καλοψυχία, την αθωότητα, την αγάπη, την φιλία, την ανεξικακία, την πραότητα.

Φοβήθηκε ο φόβος και έφυγε. Και χάσαμε την αφοβία, το θάρρος, την τόλμη, το κουράγιο, την αντρεία, την παρρησία, την αυτοπεποίθηση.

Και στο τέλος έμμειναν αυτοί και τα ρομπότ…