Η σημασία, το ουσιαστικό κατ’ εμέ,
είναι να αναστηθούμε απ’ το παλιό, από το σκουριασμένο. Από αυτό που μας
καθηλώνει στο παρελθόν και που αναπαράγει το μέλλον μας.
Η Ανάσταση είναι μια Έγερση,
είναι η Αγάπη προς το καινούργιο. Είναι πόθος προς την Ζωή. Η Ανά-(σ) ταση) προϋποθέτει μια στάση ζωής, μια
λύτρωση από το παλιό νεκρό εγώ μας. Η επάνοδος προς την ζωή προϋποθέτει το θάνατο
των εγώ.
Η συνειδητοποίηση, ότι τόσο η
εκπαίδευση της καθολικά όμοιας γνώσης σε όλους, όσο και τα συστήματα
διακυβέρνησης της ανθρωπότητας, που έντεχνα αγνοούν να λάβουν υπόψη το ενεργειακό
πεδίο, την ουσία, τον Εαυτό, είναι που μας κρατούν μόνιμα στον θάνατο. Αυτή η
συνειδητοποίηση αν εργαστούμε μπορεί να μας απεγκλωβίσει από όλες τις γνώσεις.
Η κοινή αποδοχή μιας πληροφορίας
από πολλούς παρατηρητές, είναι ο εγκλωβισμός που προκύπτει στο παλιό, στο
νεκρό, σε αυτό που δεν μας αφήνει να κινηθούμε προς την Ανάσταση!
Κάθε χρόνο εδώ και δυο χιλιάδες
χρόνια τον σταυρώνουμε και τον ξανά Ανασταίνουμε.
Αλήθεια πότε θα τον κρατήσουμε
μόνιμα Αναστημένο;
Καλή μας Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου