Οι σχέσεις μας

 

Το κείμενο της συνέντευξης

Ερώτηση: Γιατί δεν πετυχαίνουν οι σχέσεις μου;

Θα ήθελα προτού απαντήσω σε μια τόσο σοβαρή ερώτηση, να σας μιλήσω για τον συσχετισμό των ανθρωπίνων σχέσεων με την εμφάνιση ασθενειών τόσο σωματικών όσο και ψυχικών. Η εμπειρία μου ως ομοιοπαθητικός και η πληθώρα των περιστατικών που αντιμετωπίζουμε, έχει δείξει ότι η σύγκρουση στις σχέσεις και η εσωτερική σύγκρουση είναι πρωταρχικοί παράγοντες στην εμφάνιση ασθενειών.

Η σχέση άλλωστε είναι η αντανάκλαση του δικού μας εαυτού σε έναν συνάνθρωπο μας που παίζει το ρόλο του καθρέφτη.

Τι είναι αυτό που θέλετε να επιτύχετε; Διότι για να επιτύχουμε στις σχέσεις μας σημαντικό είναι να κατανοήσουμε το τι θα θέλαμε να επιτύχουμε στις σχέσεις μας. Και εννοείτε αν κατάλαβα καλά την σχέση σας με την εκάστοτε σύντροφο σας;

Ναι αυτό εννοώ. 

Ωραία, τι είναι αυτό που θέλετε να πετύχετε; Ίσως θέλετε να πετύχετε την ασφάλεια; Ίσως την αναγνώριση; Θέλετε να πετύχετε να σας αγαπούν; Θέλετε να έχετε μια υπηρέτρια; Θέλετε να σας λένε μπράβο, και να σας επαινούν  ότι εσείς είστε ο καλύτερος μέχρι σήμερα που έχει γνωρίσει; Θέλετε να πετύχετε έναν στόχο; Την απόλυτη υπακοή; Και βέβαια είναι μακρύς ο κατάλογος που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε.

Άλλα σίγουρα δεν νομίζω να θέλετε κάτι από όλα αυτά που ανέφερα λίγο πριν· εκτός και εάν αναζητάτε όλα αυτά η κάποια από αυτά στην σχέση σας.

Και βέβαια αν κάποιος είτε άντρας είτε γυναίκα, θέλει να βασίσει την σχέση του σε μια κατάσταση που προέρχεται από το τι θα ήθελε να επιτύχει σε σχέση με τον σύντροφο του, θα βρεθεί να αντιμετωπίζει πάντα το γεγονός της αποτυχίας και να λέει συνεχώς γιατί δεν πετυχαίνουν οι σχέσεις μου.

Καμία σχέση δεν είναι δυνατόν να είναι επιτυχημένη,  διότι απλά και μονό η λέξη επιτύχω είναι ανταγωνιστική, βασίζεται στο ότι επιθυμώ να φτάσω σε ένα στόχο, στο επιθυμητό αποτέλεσμα χάρη στις προσπάθειες ή τις ικανότητές μου.

Η σχέση είναι δυνατόν να βασίζεται σε ένα στόχο; 

Μα αν βασίζεται σε ένα στόχο τότε έχει μετατραπεί σε μια συνδιαλλαγή, σε μια επιχειρηματική δραστηριότητα. Είναι ίσως επιθυμητό σε μια επιχείρηση να έχεις έναν στόχο, να θέλεις να κερδίσεις χρήματα, άλλα σε μια σχέση αν έχεις στόχους τότε αυτό μετατρέπεται σε επιχειρηματική δραστηριότητα και αυτό τότε οδηγεί στην αποτυχία.

Ψάχνουμε να βρούμε έναν σύντροφο, φτιαγμένο με τα δικά μας μέτρα και σταθμά, νομίζοντας ότι είναι τα ιδανικότερα που υπάρχουν για μια σχέση.  

Αλήθεια υπάρχει αποτυχία ή επιτυχία; Ή είναι το εγώ μας που από υπηρέτης έχει καταντήσει να είναι κυρίαρχος και αφέντης. Θα αφήνατε στον επαγγελματικό σας τομέα να διοικεί ένας υπάλληλος σας την επιχείρησή σας; 

Αν έχουμε στο μυαλό μας αυτούς τους Όρους, και προσπαθούμε να κάνουμε σχέσεις με ένα τέτοιο σκεπτικό επιτυχίας – αποτυχίας, ή ότι εγώ είμαι ιδανικότερος για σένα, και εσύ δεν το καταλαβαίνεις, είναι επόμενο να λέμε ότι η σχέσεις μου δεν πετυχαίνουν.

Οι σχέσεις με τους σύντροφους μας πρέπει να βασίζονται στην ανάπτυξη του εσωτερικού μας Είναι.   

Η κάθε σχέση μας, μας δίνεται ως δώρο που αν το νοήσουμε, και εργαστούμε και οι δυο μαζί στην κατανόηση του εγώ μας, και στην αυτοπαρατήρηση των εγώ μας, έτσι ώστε να απελευθερωθούμε από την αναγκαιότητα της επιτυχίας μας σε σχέση με τον/την σύντροφο μας.

Και εδώ ας γίνει μια διευκρίνηση. Όταν αναφέρομαι στην λέξη νόηση σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να το εκλάβουμε ότι αναφέρομαι στο μυαλό. Η νόηση για μένα δεν είναι η σκέψη, η συσσώρευση πληροφοριών και γνώσεων. Η  νόηση δεν έχει να κάνει με το πόσο ανώτερη η κατώτερη νοημοσύνη έχουμε. Με το πόσο έξυπνοι είμαστε. Η νόηση για μένα είναι να αντιλαμβάνομαι τα εγώ μου, να τα αντιλαμβάνομαι μέσα από τον/την σύντροφο μου και να τα νοώ, να τα παρατηρώ. Αυτό είναι πνευματική ικανότητα και λέγεται ευφυΐα.

Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ ποιες είναι οι ικανότητές μας και από πού τις έχουμε αντλήσει;

Ποιες είναι οι προσπάθειες μου;

Μήπως κάτω από αυτό που έχω διδαχτεί η εκπαιδευτεί να το νομίζω;

Έχω αυτές τις ικανότητες;

Ικανότητα είναι το να διαθέτει κανείς τα σωματικά, πνευματικά ή ψυχικά στοιχεία που απαιτούνται για να κάνει κάτι, να πετύχει ένα αποτέλεσμα ή στόχο.

Είναι αυτό  που θέλω να επιτύχω στη σχέση μου;

Είμαι αυτό;

Θέλω πραγματικά μια υγιή σχέση; 

Αυτές οι απαντήσεις υπάρχουν μονό από μέσα μας και κανένας δεν μπορεί να τις απαντήσει παρά μονό αυτός που κάνει την ερώτηση. Δηλαδή εσείς. Και για να μπορεί κάποιος να απαντήσει σε όλα που τον απασχολούν θα πρέπει να σταματήσει τον θόρυβο που επικρατεί στο μυαλό του. Θα πρέπει να μένει στη σιωπή και να αφουγκραστεί το εσωτερικό του Είναι. Θα πρέπει να πετάξει ερμηνείες και καθοδηγητές. Θα πρέπει να πετάξει ότι γνώσεις μέχρι τώρα έχουν συσσωρευτεί στο μυαλό.

Θα πρέπει να πετάξει την Σούλα, την Τούλα, την Μπούλα και το κακό συναπάντημα, όπως έλεγε χαριτολογώντας ο Χάρυ Κλύν παρουσιάζοντας την ορχήστρα του στα θερινά σινεμά όταν είχε πρωτοέρθει από την Αμερική.   

Το μυαλό φανταστείτε το ως τον σκληρό δίσκο του κομπιούτερ, που αναλόγως το τι του έχουμε εγκαταστήσει μέσα, αυτό ακριβώς και παίζει. Ο νους η νοημοσύνη, έχει να κάνει με το καινούργιο, όχι με το παλιό, όχι με αυτό που είναι ήδη εγκατεστημένο στον σκληρό δίσκο, στο μυαλό δηλαδή· ο Στράτος Δανέζης και ο Μάνος Θεοδοσίου έχουν αναφερθεί στο ότι είμαστε το μέλλον του παρελθόντος μας και έχουν δίκιο σε σχέση με αυτό εδώ που τώρα συζητάμε.

Κάντε μια παρατήρηση το βράδυ λίγο πριν σας πάρει ο ύπνος, ποια είναι η τελευταία σας σκέψη. Θα δείτε ότι αυτή η σκέψη είναι και η πρώτη σας πρωινή σκέψη. Δοκιμάστε το! 

Το σημαντικό δεν είναι να ψάχνεις να βρεις μια λύση στο πρόβλημα, το σημαντικό είναι να κατανοήσεις εκείνο που δημιουργεί το πρόβλημα. 

Το αίτιο λοιπόν είναι το ζητούμενο και η ομοιοπαθητική σε αυτό το σημείο είναι που εστιάζεται, και μπορεί να βοηθήσει δίνοντας το καταλληλότερο ομοιοπαθητικό σκεύασμα έτσι ώστε να  επαναφέρει ο οργανισμός μας την ισορροπία.

Η ομοιοπαθητική είναι ίσως η μόνη θεραπευτική μέθοδο που μπορεί να βοηθήσει στο να μεταμορφωθούμε ριζικά, βαθιά, να γίνουμε και πάλι καινούργιοι, να παραμένουμε νέοι, στοχεύοντας την ψυχολογική δομή του ανθρώπου, τη μόνη πραγματική επανάσταση που υπάρχει.

Σε όλα τα μήκη και πλάτη στη γη μας, όλοι η άνθρωποι έχουν ακριβώς την ίδια ανάγκη στην ψυχολογική δομή τους. Όλοι θέλουν έναν σύντροφο, αναζητούν ασφάλεια, έχουν φόβο, θέλουν στήριγμα κ.α.

Σταματώντας λοιπόν το παρελθόν να γίνεται το μέλλον μας. Σταματώντας το να έχουμε ανάγκη να πάρουμε κάτι από τον σύντροφο μας, η να τον διαμορφώσουμε όπως εμείς θεωρούμε σωστό.  Σταματώντας να γινόμαστε ζητιάνοι, εκλιπαρώντας για λίγα ψίχουλα αγάπης. Σταματώντας να θέλουμε να είναι ο σύντροφος μας όπως θέλει το εγώ μας. Το σημάδι στο πρόσωπο μας δεν φεύγει καταστρέφοντας τον καθρέφτη. 

Αυτό κάνει το Εγώ μας. Αυτό κάνει τελικά το εγω μας. Μας πείθει ότι φταίει ο καθρέφτης. Κατανοήστε το.

Αναγνωρίζοντας δηλαδή το παρελθόν που μας διαμορφώνει το μέλλον μας, σταματάμε την μόλυνση που έχει προκύψει από τα βάθη του παρελθόντος μας, και μας δίνει έτσι την δυνατότητα να ισορροπήσουμε ως άτομα και στην συνέχεια ως σύντροφοι και κατ’ επέκταση ως κοινωνία. Το να θέλουμε να αλλάξουμε τις εξωτερικές συνθήκες χωρίς εσωτερική επανάσταση, είναι μια ματαιότητα και δεν μπορεί να συμβεί αν ο καθένας μας δεν εμβαθύνει σε όλο αυτό το πρόβλημα του «εγώ». 

Έχει αναγνωριστεί η μόλυνση από τον Χάνεμανν και την αναφέρει ως μιάσματα. Ο  Χάνεμανν είναι ο ιδρυτής της ομοιοπαθητικής για όσους δεν το γνωρίζουν.

Οποιοδήποτε περιεχόμενο στον Παρόντα Δικτυακό Τόπο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα, δεν συνιστά, ούτε δύναται να ερμηνευθεί ότι συνιστά ή υποκαθιστά συμβουλή ιατρικής φύσης, για την οποία οφείλετε και σας συστήνεται να απευθύνεστε σε αρμόδιο επαγγελματία υγείας.

 

Πηγή:  https://enalatv.wordpress.com