Ομοιοπαθητική Dr. J.T.Kent

Παρατηρήσεις του ομοιοπαθητικού Dr. J.T.Kent

 

Αυτές οι παρατηρήσεις του Dr. Kent  ίσως μπορούν να γίνουν το ξημέρωμα μιας νέας εποχής για την Ιατρική – της Ενεργειακής Ιατρικής.

Ο Δρ Kent  περιγράφει με λεπτομέρεια τις ιδιότητες της ζωτικής δύναμης, την οποία αποκαλεί «στοιχειώδη ουσία». 

Οι βαθυστόχαστες συλλήψεις του είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιβεβαιώνονται πανηγυρικά από την έρευνα για πολλές ακόμη δεκαετίες.

Α) Η στοιχειώδης ουσία είναι προικισμένη με μορφοποιητικό νου, διαμορφώνει δηλαδή την οικονομία ολόκληρου του ζωικού, φυτικού, και ορυκτού βασιλείου, ενεργώντας με ευφυή τρόπο. Η στοιχειώδης ουσία δίνει στο καθετί το δικό του τύπο ζωής, τα διακριτικά του χαρακτηριστικά… του δίνει ταυτότητα η οποία το διακρίνει απ΄ τα άλλα πράγματα. Το κρύσταλλο της γης έχει τη δική του δομή, τη δική του ταυτότητα, είναι προικισμένο με μια στοιχειώδη ουσία η οποία το ορίζει σαν διαφορετικό από καθετί άλλο στο ζωικό και στο ορυκτό βασίλειο.

Αυτό οφείλεται στον μορφοποιητικό νου της στοιχειώδους ουσίας… Τα φυτά αναπτύσσονται βάσει καθορισμένων μορφών. Το ίδιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο, από τη γέννησή του ως το θάνατό του. Υπάρχει μέσα του μια διαρκής ροή που οφείλεται στη στοιχειώδη ουσία. Ο άνθρωπος λοιπόν και όλες οι μορφές υπόκεινται σ΄ αυτή τη ροή.

Β) Αυτή η ουσία υπόκειται σε μεταβολές, με άλλα λόγια, μπορεί να ρέει με τάξη ή αταξία, μπορεί να είναι διαταραγμένη ή φυσιολογική…

Γ) Διαπερνά το σύνολο της υλικής υπόστασης, χωρίς να τη διαταράσσει ή να την αντικαθιστά…

Δ) Εξουσιάζει και ελέγχει το σώμα που κατέχει. Διατηρεί σε τάξη όλες τις λειτουργίες και διαιωνίζει τις μορφές και τις αναλογίες κάθε ζώου, φυτού, και ορυκτού. Οποιαδήποτε κίνηση, οφείλεται στη στοιχειώδη ουσία και χάρη σ΄ αυτή διατηρείται η τάξη στο ίδιο το Σύμπαν. Δεν ζωογονεί απλά κάθε υλική ουσία, αλλά είναι το αίτιο της αρμονίας όλων των πραγμάτων…

Ε) Η στοιχειώδης ουσία μπορεί να είναι απλή, σύνθετη ή πολυσύνθετη. Θεωρώντας την, δεν μπορούμε να μιλάμε για χρόνο και τόπο, αφού δεν βρισκόμαστε στο χώρο των μαθηματικών, ούτε των περιορισμένων διαστάσεων του χώρου και του χρόνου, αλλά στην πραγματικότητα της απλής στοιχειώδους ουσίας. Οι έννοιες του τόπου και του χρόνου είναι συνυφασμένες με τον περιορισμό. Στη στοιχειώδη ουσία δεν μπορεί να αποδοθεί ποσότητα, αλλά μόνο ποιότητα σε βαθμούς τελειότητας.

ΣΤ) Η στοιχειώδης ουσία χαρακτηρίζεται επίσης από προσαρμοστικότητα – τη δυνατότητα προσαρμογής του ατόμου στο περιβάλλον του, κάτι που δεν συμβαίνει με το νεκρό σώμα. θεωρώντας τα πράγματα από μέσα προς τα έξω, βλέπουμε ότι η στοιχειώδης ουσία προσαρμόζεται στον περίγυρο της. Έτσι το σώμα διατηρείται σε ισορροπία, τόσο στο κρύο όσο και στη ζέστη, στην ξηρασία και στην υγρασία και γενικά κάτω από όλες τις συνθήκες.

Ζ) Βλέπουμε επίσης ότι αυτή η ζωτική ουσία, όταν βρίσκεται σε φυσική κατάσταση, είναι δημιουργική, διαρκώς οικοδομεί και ανοικοδομεί το σώμα. Αντίθετα, όταν η ζωτική δύναμη για τον ένα ή τον άλλο λόγο αποχωρεί από το σώμα, βλέπουμε ότι οι αποσυνδεόμενες δυνάμεις του σώματος εκφυλίζονται.

Και ο κ. Γιώργος Βυθούλκας, περιγράφοντας αναφέρει: Αυτά τα λόγια, που γράφτηκαν είκοσι χρόνια πριν διατυπωθούν οι θεωρίες του πεδίου από τον Einstein αποτελούν έναν εκπληκτικό άθλο αφαίρεσης και ενόρασης. Είναι αμφίβολο αν έχει ποτέ γίνει πληρέστερη και συνοπτικότερη περιγραφή των στοιχειωδών ιδιοτήτων της ζωτικής δύναμης, άρα και του αμυντικού μηχανισμού.

Συνοψίζοντας τα συμπεράσματα μας, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι υπάρχει μια ζωτική δύναμη, η οποία διαπερνά όλα τα επίπεδα του ανθρώπινου οργανισμού και ότι μία όψη της είναι o αμυντικός μηχανισμός^. επίσης, πως αυτή η ζωτική δύναμη διαθέτει όλες τις ιδιότητες που ανακαλύπτονται από τη σύγχρονη έρευνα των βιολογικών ηλεκτροδυναμικών πεδίων και ακόμη περισσότερες.

Τέλος ας μην ξεχνάμε, ότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι κάτι περισσότερο από το απλό άθροισμα των υλικών συστατικών του και αυτό φανερώνεται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τη στιγμή της σύλληψης και του θανάτου. 

Από δω εικάζεται η ύπαρξη μιας ευφυούς «ζωτικής δύναμης», η οποία διαποτίζει, κατευθύνει και ισορροπεί τον οργανισμό σε συνθήκες τόσο υγείας όσο και ασθένειας.

         

Βιογραφικό σημείωμα του Dr. James Tyler Kent

O James Tyler Kent, διδάκτωρ της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής και καθηγητής της Materia Medica στην Σχολή Ομοιοπαθητικής Ιατρικής του Σικάγο, ιατρός και συγγραφέας διαφόρων αξιόλογων ιατρικών συγγραμμάτων, γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου 1849 στο Woodhull της επαρχίας Seuden της Νέας Υόρκης και πέθανε στις 6 Ιουνίου στην Stevensville της Πολιτείας Montana Πατέρας του ήταν ο Στέφανος Kent και μητέρα του η Καρολίνα το γένος Tyler. Πήρε την στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση στην Ακαδημία Φραγκλίνου στο Prattsburg, την δε ανωτάτη στο Πανεπιστήμιο Madison, (σήμερα ονομαζόμενο Colgate) του Hamilton της Νέα Υόρκης, απ' όπου πήρε το πτυχίο της Ιατρικής στα 1868, και τον τίτλο του διδάκτορος στα 1870. Ασκήθηκε στο Ινστιτούτο Εκλεκτικής Ιατρικής στο Cincinnati του Ohaio, απ' όπου αποφοίτησε στα 1871. Επίσης φοίτησε στο Κολλέγιο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στο Missouri του St. Louis, το δε 1889, πήρε το πτυχίο του ιδρύματος αυτού. Ο Kent άρχισε την καθηγητική του σταδιοδρομία στο St. Louis σαν γιατρός της Εκλεκτικής Σχολής και ταυτόχρονα άρχισε να παρουσιάζει έργα ικανού συγγραφέως σε διάφορες Εκλεκτικές εφημερίδες. Επίσης διαδραμάτισε σοβαρό ρόλο στα συμβούλια του Εθνικού Εκλεκτικού Κολλεγίου του St. Louis στα 1877-78. Τον ίδιο καιρό, άρχισε να αποσπά την προσοχή του η Ομοιοπαθητική Ιατρική. Αιτία ήταν οι διάφορες ασθένειες του και των μελών της οικογένειας του, που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν οι γιατροί της Εκλεκτικής ή της Αλληλοπαθητικής Σχολής και που αποθεραπεύθηκαν με την Ομοιοπαθητική αγωγή, Κατόπιν τούτου μελέτησε προσεκτικά το «Οργανο» του Χάνεμαν και άλλα συγγράμματα της νέας αυτής Σχολής, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα την πλήρη μεταστροφή του στην Ομοιοπαθητική, την παραίτηση του από την Εταιρεία Εκλεκτικής Ιατρικής στα 1879 και τον διορισμό του στην έδρα της Ανατομικής στο Ομοιοπαθητικό Κολλέγιο του Missouri, που την κράτησε από το 1881 ως τα 1883, και ως καθηγητής της Materia Medica από το 1883 ως τα 1888. Αργότερα έγινε κοσμήτωρ και καθηγητής της Materia Medica στη Μεταπτυχιακή Σχολή των Ομοιοπαθητικών στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβανίας, κοσμήτωρ και καθηγητής της Materia Medica στο Ιατρικό Κολλέγιο Dunham του Σικάγου και τελικά κοσμήτωρ και καθηγητής της Materia Medica στο Ιατρικό Κολλέγιο Hering του Σικάγο. Έτσι ο Dr. Kent υπήρξε πάνω από 40 χρόνια μια εξέχουσα προσωπικότητα της Ιατρικής και πάνω από 30 χρόνια άσκησε και δίδαξε Ομοιοπαθητική. Ήταν ένας απ' τους πιο ικανούς δασκάλους και ερμηνευτές της Ομοιοπαθητικής Σχολής στην Αμερική. Η συμβολή του στην Επιστημονική συγγραφική εργασία είναι γνωστή κυρίως απ' την αξία της, παρά από το μέγεθος της. Τα συγγράμματα του: 1) Συμπτωματολόγιο (Repertory) της Ομοιοπαθητικής Φαρμακολογίας. 2) Φιλοσοφία Ομοιοπαθητικής και 3) Διαλέξεις πάνω στην Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία (Materia Medica), είναι από τα πιο σημαντικά της Ομοιοπαθητικής.

Ο Kent υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών, απ' τις οποίες οι πιο διακεκριμένες είναι: α) Η Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής της Πολιτείας Ιλλινόϊς, β) Το Αμερικανικό Ινστιτούτο της Ομοιοπαθητικής και γ) Ο Διεθνής Χανεμάννειος Σύνδεσμος. Τέλος υπήρξε αντεπιστέλλον επίτιμο μέλος της Βρετανικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής.

j. T. Kent, Lectures on Homeopathic Philosophy ( Richmond, California: North Atlantic Books,1979), Charter 8.

Πηγή: Η Επιστήμη της Ομοιοπαθητικής. Γιώργου Βυθούλκα

Εκδόσεις: Κέντρου Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Αθήνα 1990    

Πηγή:homeopathy gr