Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Η αδικία της λογικής απέναντι στην αλήθεια


΄’Μπορούν  τα μαθηματικά και η λογική να μας αποτυπώσουν την πραγματικότητα του φυσικού κόσμου; Το νοητό ταξίδι, που αρχίζει τώρα εδώ, μέσα από τις ιδέες αυτού του βιβλίου, δε θα είναι ούτε συνηθισμένο, αλλά ούτε και εύκολο, γιατί σε μια τέτοια ομιχλώδη ζώνη, καλυμμένη από το πέπλο της μακρόχρονης λογικοφάνειας, το γνώριμο ή το ήδη παραδεκτό, πολλές φορές, θα θυμίζουν βολικότερα την αλήθεια.''

Η εικονική πυξίδα: Αν ήταν δυνατό να γνωρίζουμε όλες τις πληροφορίες, πoυ θα θέλαμε, δε θα δημιουργούσαμε τις φυσικό-μαθηματικές θεωρίες μας για τους πρακτικούς σκοπούς, που τις χρησιμοποιούμε σήμερα, ούτε και για την εσωτερική ανάγκη του φιλοσοφικού στοχασμού, που έχουμε εμείς οι άνθρωποι. Αν ποτέ, λοιπόν, φτιάχναμε τις θεωρίες αυτές, θα ήταν μόνο από καθαρή τύχη ή περιέργεια. Τότε, δε θα υπήρχε πραγματικά και η ανάγκη να ψάχνουμε για την αλήθεια ή το ψέμα.

 Όμως, όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο Ξενοφάνης, «οι θεοί δεν αποκάλυψαν από την αρχή τα πάντα σε μας, αλλά με τον καιρό μαθαίνουμε αναζητώντας και γνωρίζουμε τα πράγματα καλύτερα...κι όπως τα γνωρίζουμε καλύτερα μπορούμε να εικάζουμε, ότι μοιάζουν με την αλήθεια, αλλά τη βέβαιη αλήθεια ούτε ένας δεν την έχει μάθει και oύτε που θα τη μάθει...γιατί τα πάντα είναι δίχτυ πλεγμένο από δοξασίες (Ξενοφάνης)» (Ο κόσμος του Παρμενίδη, μτφ. K. Πόππερ, εκδόσεις Καρδαμίτσα, 2002). Θα θεωρούσα, επομένως, λογικό να μας γεμίζει λύπη, το γεγονός της παράδοξης αντίθεσης, που αισθανόμαστε κάθε φορά, όταν καθισμένοι στην ανατομική καρέκλα του γραφείου μας και ντυμένοι με ρούχα από εξελιγμένα υλικά, να αναλογιζόμαστε ταυτόχρονα το πόσο λίγο έχουν αλλάξει τα πράγματα, από τότε.

Αν κάτι, δηλαδή, συνεχίζεται να επαληθεύεται στις χιλιετίες, που περνούν, είναι η σιγουριά της άποψης του Σωκράτη για τη γνώση της άγνοιάς μας. Και αν η πραγματικότητα μπορεί να παρομοιάζεται με ένα ποτάμι, ίδιο με εκείνο στο γνωστό ρητό του Ηράκλειτου, μπορεί μεν να κατορθώσαμε, με τις αντανακλαστικές τεχνικές του (επιστημονικού ή μη) πειραματισμού, να μεταβάλουμε κάπως την πορεία του, αλλά όλοι συμφωνούμε στο ότι πετύχαμε πολύ λιγότερα στο πιο σημαντικό κομμάτι απ’ όλα, που δεν αφορά σε τίποτε άλλο, παρά στην κατανόηση της ουσίας των πραγμάτων.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Ένα πιάνο έχει 88 κόπανους

Ένα πιάνο έχει 88 κόπανους και μ’ αυτούς είναι ικανό να δημιουργήσει μουσική που αποτελεί μια προσφορά για τη μνήμη μας και γενικότερα για την ανθρωπότητα, όταν ο συνθέτης είναι μια ιδιοφυΐα. Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό. Γιατί η κοινωνία χρειάζεται τόσους πολλούς κόπανους, ενώ 88 αρκούν για να παράγουν έργο;


Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Ορισμός της υγείας


Πως μπορείς να διορθώσεις έναν που δεν αγαπιέται και αρρωσταίνει μόνο και μόνο για να πάρει αγάπη; Ποιο χημικό φάρμακο μπορεί να κάνει τέτοια κατάσταση; Μάλλον κανένα, το μόνο που κάνουν είναι η αναισθητοποίηση. Αυτό όμως δεν είναι υγεία. Τώρα αν πεις σε κάποιον ότι έχει νοητική αρρώστια, αυτός θα παρεξηγηθεί. Προτιμά τη σωματική κατάσταση παρά να πει ο γιατρός ότι πάσχει από νοητική ασθένεια.

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Μήπως τελικά κάνουμε κάτι λάθος;


Είναι θαυμαστό, και άξιο ίσως να καταγραφεί, το πόσες σκέψεις μπορεί να κάνει κάποιος αν καταφέρει να στραφεί εντός του, να έλθει «εις εαυτόν» και, με μια αποκαλυπτική κριτική διάθεση, να απεμπλακεί από την «προδιαγεγραμμένη» ροή των πραγμάτων.
Είναι όπως ένας πίνακας ζωγραφικής, που όταν τον κοιτάς από πολύ κοντά, δεν διακρίνεις την αλήθεια του και βλέπεις μόνο μπογιά, χρώματα και ακανόνιστα σχήματα, ενώ αν απομακρυνθείς απ’ αυτόν ανακαλύπτεις το όλον.

Σκόρπιες σκέψεις, που αθροιστικά περιγράφουν κάτι. Και ερωτηματικά και διαπιστώσεις, υποκειμενικές και αντικειμενικές. Συνεχώς ανησυχώντας…

Πόσο επιτυχημένος είναι ο πολιτισμός μας, όταν στεκόμαστε αδιάφοροι μπροστά στον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων επάνω στην γη, ενώ συγκινούμαστε στην θέα ενός τραυματισμένου σκύλου;

Ανεπεξέργαστο αλάτι: μην το φοβάστε


Το φυσικό αλάτι της θάλασσας είναι μη ραφιναρισμένο, δηλαδή δεν το έχουν επεξεργαστεί βιομηχανικά.
Τα τελευταία χρόνια αρχίζει να αναγνωρίζεται και πάλι η θρεπτική αξία του, που αν και ελαφρώς πιο ακριβό από το ραφιναρισμένο, μπαίνει ξανά στην κουζίνα της νοικοκυράς.
Το φυσικό αλάτι είναι το μόνο που κατατάσσεται στα θρεπτικά αρτύματα, αφού περιέχει 92 στοιχεία του περιοδικού πίνακα (μέταλλα και ιχνοστοιχεία) που είναι απαραίτητα για την υγεία των κυττάρων μας!

Τι προσφέρει

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Φανταστική συζήτηση


Η γνώση αυτού του παράλογου είναι που οδηγεί στην ελευθερία της σκέψης.


- Δεν έχετε σταματήσει να γράφετε.

- Είναι αλήθεια.

- Σε έναν απίστευτο αριθμό θεμάτων.

- Δεν γράφω για θέματα αλλά για ανθρώπους.

- Θα μπορούσαμε μάλιστα να δηλώσουμε για ελεύθερους ανθρώπους.

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Τι είναι ο Καρκίνος;


Οι διαστάσεις της Επιδημίας του Καρκίνου
Κατά το ξεκίνημα του 21ου αιώνα, ο καρκίνος παραμένει μια από τις μεγαλύτερες επιδημίες της ανθρωπότητας. Είναι σχεδόν αδύνατον να συλλάβουμε την έκταση αυτής της επιδημίας. Για να μπορέσουμε όμως να αντιληφθούμε τις διαστάσεις της, φτάνει να πάρουμε τον αριθμό των καρκινοπαθών που πεθαίνουν κάθε χρόνο – και να τον συγκρίνουμε με τον πληθυσμό κάποιων από τις μεγαλύτερες πόλεις στον κόσμο.

Κάρλ Γιούνγκ: «Οι Αλλαγές ξεκινούν από τα άτομα»


Εποχή κρίσης και τα σημάδια γνώριμα. Τα κόμματα της εξουσίας καταποντίζονται, ΜΜΕ κατηγορούνται για μισθωμένη εξυπηρέτηση τραπεζικών συμφερόντων, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς ελαχιστοποιείται, η ανεργία εκτοξεύεται, τα φαινόμενα βίας τείνουν να γίνουν ανεξέλεγκτα.

Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη αλλά το αν αυτή θα γίνει με ένα βήμα μπροστά ή με ένα βήμα πίσω εξαρτάται από τη στάση του καθενός από εμάς.
Κανείς δεν είναι τόσο αδύναμος για να μην έχει επίπτωση η τελική στάση που θα πάρει.

Συμφωνώντας με αυτούς που εκτιμούν ότι η Ευρώπη έχει πάρει μια πορεία εκτροπής από τις δημοκρατικές καταστατικές της αρχές και επιστροφής σε προπολεμικές ατμόσφαιρες επιθετικότητας, σκέφτηκα να παραθέσω την εμπειρία του ψυχολόγου Καρλ Γιούνγκ που βίωσε την «ανάπτυξη» της Μπελ–Επόκ, τα γεγονότα των δύο παγκοσμίων πολέμων, του οικονομικού κραχ του 1929, και την άνοδο του φασισμού και του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη. Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω συμπέρασμά του, το οποίο, αν και βγαίνει μέσα από τις εμπειρίες των ταραγμένων χρόνων του 20ου αιώνα, απεικονίζει και τη σημερινή «νέα» πραγματικότητα της Ε.Ε: «Η δυσπιστία που έχει ο πρωτόγονος για τη γειτονική του φυλή, που νομίζαμε πως από καιρό την είχαμε ξεπεράσει, χάρη στους διεθνείς οργανισμούς μας, που αγκαλιάζουν ολόκληρη την υδρόγειο, ξαναγύριζε μ’ αυτό τον πόλεμο»

Ο Καρλ Γιούνγκ έχει μια μοναδική οπτική γωνία για τον ψυχολογικό μηχανισμό του ολοκληρωτισμού. Έχοντας βιώσει τις πιο ακραίες εκφράσεις του στην εποχή του, μας προειδοποιεί πως ένα από τα βασικότερα συμπτώματα του ολοκληρωτισμού είναι η προβολή της «σκιάς» μας στον γείτονα, στο αντίπαλο κόμμα, θρησκεία, έθνος ή συνάνθρωπο. Ο ολοκληρωτισμός έχει πολλές μορφές. Υπάρχει ο ολοκληρωτισμός του κράτους, του κεφαλαίου, της θρησκείας, ενός πολιτιστικού ρεύματος, της κοινωνικής άποψης.