Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Η φωνή - Αναϊς Νιν - Καλημέρα σας και Καλό Μήνα σε όλες τις φίλες και τους φίλους!





Αν μπορούσα να βρω το θραύσμα που έλειπε από το όνειρο στο φως της μέρας, ίσως να ξανακατασκεύαζα ολόκληρη την ταπετσαρία. Αναζητούσα ένα παράθυρο που είχα δει στο όνειρο, περπατούσα διασχίζοντας την πολιτεία τη νύχτα, ψάχνοντας το παράθυρο, και το βρήκα.


Ήταν το παράθυρο ενός σπιτιού που έβλεπε σε δύο λεωφόρους. Στο όνειρο ήταν το παράθυρο του σπιτιού του Προυστ. Ήταν επίσης το παράθυρο ενός σπιτιού στο οποίο είχα ζήσει, δεν μπορούσα να θυμηθώ πότε. Αλλά ήμουν βέβαιη πως ήδη είχα γνωρίσει την αίσθηση του να στέκομαι μπροστά σε αυτό το παράθυρο κοιτάζοντας κάτω τις δύο λεωφόρους σαν ανοιγμένα πόδια.


Ήμουν βέβαιη πως στάθηκα πολλές φορές διστάζοντας ανάμεσα σε αυτές τις δύο λεωφόρους. Ο δρόμος μου σχιζόταν αδιάκοπα στα δύο, ολόκληρη η δομή της ζωής μου άνοιγε αδιάκοπα σε δύο κομμάτια. Ποτέ δεν μπόρεσα να κάνω μια εκλογή. Ακολουθούσα πάντα τις λεωφόρους μέχρι που ο πόνος αυτού του διαμελισμού γινόταν έκσταση και οι δύο λεωφόροι συγχωνεύονταν σε ένα σημείο απόλυτης λύπης.


Το δράμα ήταν αυτό το παράθυρο που έβλεπε στην διπλή όψη της ύπαρξης, στο διπλό της πρόσωπο. Το δράμα ήταν αυτό το παράθυρο που είχα δει σε ένα όνειρο, που ήταν το παράθυρο του σπιτιού του Προυστ όταν έγραφε το ατέλειωτο βιβλίο μέσα στο οποίο δεν έκανε καμία εκλογή, παρά μονάχα ακολουθούσε τον λαβύρινθο των αναμνήσεων.


Είχα διαλέξει σαν απάντηση στο όνειρο αυτό το κυνηγητό του ονείρου δίχως μνήμη. Κι όμως άφηνα πίσω μου έναν ιστό από μνήμες που υφαίνονταν ανελέητα και επιβράδυναν το βάδισμα και το όνειρο μου.


Μόνο όσο ακολουθούσα το όνειρο ήμουν ελεύθερη, σε κάποιο όμως σημείο το πρότυπο της ζωής μου κρεμόταν σαν κουρελιασμένο ρούχο και  το μονοπάτι των ονείρων μετατρεπόταν σε σκοτάδι. Κάθε φορά που έμπαινα σε ορισμένα δωμάτια γεμάτα ανθρώπους που δεν είχα ξαναδεί ποτέ στο όνειρο, μεμιάς συναισθανόμουν ότι δεν ήταν αυτός ο τόπος. Η ανάγκη της φυγής ήταν επιτακτική.


Όταν βρήκα τον τόπο, κάθησα ολότελα ακίνητη και ικανοποιημένη. Θυμόμουν το όνειρο και αναζητούσα να ξανασυλλάβω τα χαμένα κομμάτια. Είχα προφτάσει το όνειρό μου. Τότε μου φάνηκε πως όλα τα ρολόγια στον κόσμο σήμαιναν σε μια ομοφωνία για το θαύμα. Λες και τα ρολόγια σήμαιναν τα μεσάνυχτα για όλες τις μεταμορφώσεις. Το όνειρο είχε συγχρονισθεί. Το θαύμα είχε ολοκληρωθεί. Όλα τα ρολόγια σήμαιναν τα μεσάνυχτα για την μεταμόρφωση. Δεν σήμαιναν το χρόνο, αλλά τον συγχρονισμό, τον συγχρονισμό με το όνειρο.


Το όνειρο πάντα τρέχει μπροστά από σένα. Να το προλάβεις, να ζήσεις μια στιγμή σε ομοφωνία μαζί του, αυτό είναι το θαύμα. Η ζωή στη σκηνή του θεάτρου, η ζωή του μύθου συνταιριασμένη με το φως της μέρας, και από αυτόν τον γάμο σπιθοβολούσαν τα μεγάλα πουλιά της θεότητας, οι αιώνιες στιγμές.


«Μέχρι να κάνεις το ασυνείδητο συνειδητό, αυτό θα κατευθύνει τη ζωή σου, κι εσύ θα το αποκαλείς πεπρωμένο» Karl Jung


Αναϊς Νιν 
Η ΦΩΝΗ
Εκδόσεις:  ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗΣ  

Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Η Έρευνα για την Κρίση (2010-2014), εκδ. Κέδρος. Της Κρυσταλίας Πατούλη



Η Έρευνα για την Κρίση (2010-2014) Εκδόσεις κέδρος, με βάση το ερώτημα: «Ποιές αιτίες μας έφεραν ως εδώ, και κυρίως τί πρέπει να κάνουμε;


182 πρόσωπα των γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών, από το 2010 μέχρι σήμερα, συμμετείχαν στην ακτιβιστική Έρευνα για την κρίση με βάση το ερώτημα «Ποιες αιτίες μας έφεραν ως εδώ, και κυρίως τι πρέπει να κάνουμε;». Όλες οι απαντήσεις  μέχρι στιγμής, δημοσιεύτηκαν στο tvxs.gr, δημιουργώντας έναν δημόσιο διάλογο άνω των 290 άρθρων και συνεντεύξεων με επιπλέον υποερωτήματα ανάλογα και με την τρέχουσα επικαιρότητα. Τα αποτελέσματα της εν λόγω έρευνας μόλις κυκλοφόρησαν σε βιβλίο από τις εκδόσεις Κέδρος.


Η Κρυσταλία Πατούλη, δημοσιογράφος – σύμβουλος Ψ.Υ., ήρθε σε επαφή γι’ αυτήν την ακτιβιστική έρευνα, με φορείς, συλλόγους, ενώσεις και εκδοτικούς οίκους, για να επικοινωνήσει με όσο το δυνατόν περισσότερα πρόσωπα από το χώρο των γραμμμάτων, των επιστημών και των τεχνών που διαμένουν και εργάζονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, προσκαλώντας όσους επιθυμούν να συμμετέχουν και με ανοιχτή πρόσκληση από το 2011.


Τα έσοδα της έκδοσης θα διατεθούν στο ΚΕΘΕΑ, που συμβάλλει καθοριστικά εδώ και δεκαετίες στην επίλυση κρίσεων προς την ανεξαρτητοποίηση και στη ΜΕΡΙΜΝΑ που συμβάλλει στην αντιμετώπιση των απωλειών στη ζωή των παιδιών και των οικογενειών τους.

Μέχρι στιγμής, συμμετείχαν στην έρευνα απαντώντας την ερώτηση «Ποιές αιτίες μας έφεραν ως εδώ, και κυρίως τί πρέπει να κάνουμε;» οι εξής:

   2. Αρλέτα
    9. Νάσος Βαγενάς
    36. Ευσταθία
   103. Κώστας Ντάρας (ο οποίος επέλεξε να είναι μέσα από τους στίχους των τραγουδιών του Νικόλα Άσιμου, σε μία φανταστική συνομιλία - συνέντευξη μαζί του.
   158. Karl Heinz Roth

    Ειδικότερα και για την Κύπρο, συμμετέχουν στην έρευνα οι εξής:


Παράλληλα, με βάση το ερώτημα της έρευνας “Τί πρέπει να κάνουμε”, εκτός από τα πρόσωπα που αναφέρθηκαν παραπάνω, πολλά από αυτά δίνοντας επίσης πλήθος άλλων άρθρων και συνεντεύξεων με επιπλέον υποερωτηματα ανάλογα με την επικαιρότητα, απάντησαν (π.χ. με αφορμή τις εκλογές 2012, τα προβλήματα δικαιοσύνης, τα εργασιακά, τις ευρωεκλογές, την άνοδο της ακροδεξιάς και του εθνικισμού, κλπ.) και οι εξής, επίσης:

   1. Αλέξης Πανσέληνος
   2. Ανδρέας Μήτσου
   3. Βασίλης Παπαθεοδώρου
   4. Γιώργος Παναγιωτάκης
   5. Θεόδωρος Κουτρούκης
   6. Λ. Κονιόρδου – Λ. Μυριβήλη – Κ. Λεμπέση
   7. Τεύκρος Μιχαηλίδης
   8. Χριστόφορος Κάσδαγλης
   9. Μαρία Μποντίλα
   10 Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
   11. Σπύρος Βλαχόπουλος
   12. Κώστας Χρυσόγονος
   13. Μάκης Καραγιάννης
   14. Κατίνα Τέντα – Λατίφη
   15. Κατίνα Σηφακάκη
   16. Φώτης Τερζάκης
   17. Άννα Φραγκουδάκη