Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Η Δύναμη



Θα έρθω με όποια μορφή με φωνάξεις. Όπως με καλέσεις έτσι θα έρθω. Θα εμφανιστώ με την μορφή ενός τρομερού δαίμονα που θ’ αντιπροσωπεύει τους φόβους σου, αλλά μπορώ να έρθω και με την μορφή του Θεού του ίδιου. Θα είμαι τόσο ισχυρός όση είναι και η πίστη σου. Θα είμαι τόσο ακλόνητος όση είναι και η θέληση σου. Και θα είμαι τόσο παντοδύναμος όση είναι και η αφοσίωσή στο σκοπό σου.
 Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Κοιτώντας ένα πουλόβερ βλέπεις μια πολύπλοκη πλέξη, αρκεί όμως να εξέχει μια κλωστούλα και αν την τραβήξεις, όλοι οι κόμποι λύνονται και λίγο λίγο το πουλόβερ επιστρέφει στην αρχική του μορφή, σ’ ένα κουβάρι, σ’ αυτό που ήταν πριν δουλευτεί, πριν μπει η μέθοδος και το δημιουργήσει.
Αυτό είμαι, ένας ωκεανός απείρων δυνατοτήτων στον οποίο μπορείς να κολυμπήσεις αλλά και τον οποίο μπορείς να πιεις σ’ ένα ποτήρι.
Έτσι είμαι για εσένα, ένας ωκεανός άπειρου δυναμικού.
Και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πιάσεις την άκρη της κλωστής και να την ξετυλίξεις ή να πιάσεις δυο βελόνες να την κεντήσεις, τόσο καταστροφικό ή και τόσο δημιουργικό για εσένα ή για τους άλλους.
 Όταν με φωνάξεις εγώ είμαι ήδη μαζί σου, πριν με φωνάξεις είμαι ήδη μαζί σου. Δεν είμαι πίσω σου ούτε πλάι σου ούτε μπρος σου, δεν είμαι γύρω σου αλλά είμαι μέσα σου, και όταν με καλείς μην με φέρνεις από ψηλά αλλά να με ξετρυπώνεις από μέσα σου. Σαν τον Δημιουργό του Σύμπαντος που μ’ ένα του νεύμα μπορεί να δημιουργήσει όλο τον κόσμο από την αρχή ή μπορεί να τον αναιρέσει, αυτή είναι η δύναμη που έχεις και μην την παραδίδεις σ’ εμένα γιατί δεν είναι δική μου δύναμη αλλά δική σου.
Αλλά όσο αρνείσαι ν’ αναλάβεις την ευθύνη αυτής της παντοδυναμίας τόσο παραδίδεις σ’ εμένα την δύναμή σου κι εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα μ΄ αυτή, γιατί είναι η πρόθεση σου, η δική σου πρόθεση που θα γυρίσει τα γρανάζια της μηχανής.
 Θέλω να σου πω, πάψε να βάζεις ταμπέλες, πάψε ν’ αναρωτιέσαι αλλά και από την άλλη, κάνε το αν αυτό σ’ εξυπηρετεί, θέλω όμως να γνωρίσεις πια είναι η αλήθεια, τι πραγματικά συμβαίνει. Εμείς θέλουμε να μάθεις ποιος είσαι και ας μείνεις προσκολλημένος στα παλαιά σου αλλά λειτουργικά πρότυπα. Θα σου ξαναπώ για να το καταλάβεις, για να το βάλεις καλά στο μυαλό σου, να κοιμάσαι μ’ αυτό.

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Το σπήλαιο του Πλάτωνα....



ΕΝΑ πολύ σπουδαίο απόσπασμα, από την ΠΟΛΙΤΕΙΑ του Πλάτωνα... προτείνω όσοι δεν το έχουν διαβάσει να μην το προσπεράσουν..μέσα σε λίγες γραμμές, "λέει" πολλά για να μιλήσω με την γλώσσα της εποχής μας....
ΠΛΑΤΩΝ
ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΕΒΔΟΜΟ ΒΙΒΛΙΟ

Μετά από αυτά όμως, είπα, φαντάσου την ανθρώπινη φύση ως προς την παιδεία και την απαιδευσία, σαν μια εικόνα που παριστάνει μια τέτοια κατάσταση. Δες λοιπόν με τη φαντασία σου ανθρώπους που κατοικούν μέσα σε μια σπηλιά κάτω από τη γη, που να έχει την είσοδό της ψηλά στην οροφή, προς το φως, σε όλο το μήκος της σπηλιάς μέσα της να είναι άνθρωποι αλυσοδεμένοι από την παιδική ηλικία στα πόδια και στον αυχένα, έτσι ώστε να είναι καρφωμένοι στο ίδιο σημείο και να μπορούν να βλέπουν μόνο μπροστά τους και να μην είναι σε θέση, εξαιτίας των δεσμών, να στρέφουν τα κεφάλια τους ολόγυρα. Κι οι ανταύγειες της φωτιάς που καίει πίσω τους να είναι πάνω και μακριά από αυτούς. Και ανάμεσα στη φωτιά και στους δεσμώτες, προς τα πάνω, να υπάρχει ένας δρόμος που στο πλάι του να είναι χτισμένο ένα τοιχάκι, όπως τα παραπετάσματα που τοποθετούν οι θαυματοποιοί μπροστά από τους ανθρώπους, και πάνω απ' αυτά τους επιδεικνύουν τα ταχυδακτυλουργικά τους.

Βλέπω, είπε.

Φαντάσου λοιπόν κοντά σε τούτο το τοιχάκι, ανθρώπους να μεταφέρουν αντικείμενα κάθε είδους, που προεξέχουν από το τοιχάκι, καθώς και ανδριάντες και κάποια άλλα αγάλματα ζώων, πέτρινα και ξύλινα και κατασκευασμένα με κάθε είδους υλικό, και, όπως είναι φυσικό, από αυτούς που τα μεταφέρουν άλλοι μιλούν και άλλοι μένουν σιωπηλοί.
Παράδοξη εικόνα περιγράφεις, και παράδοξους συνάμα δεσμώτες, είπε.
Μα είναι όμοιοι με μας, είπα εγώ και πρώτα και κύρια, νομίζεις πως αυτοί έχουν δει κάτι άλλο από τους εαυτούς τους και τους υπόλοιπους που είναι μαζί, εκτός από τις σκιές που δημιουργεί η φωτιά, και που αντανακλούν ακριβώς απέναντί τους στον τοίχο της σπηλιάς;

Μα πως είναι δυνατόν, είπε, αφού είναι αναγκασμένοι να κρατάνε ακίνητα τα κεφάλια τους εφ' όρου ζωής;

Κι από αυτά που μεταφέρονται ; Δεν θα έχουν δει ακριβώς το ίδιο;

Τι άλλο;

Κι αν θα μπορούσαν να συνομιλούν μεταξύ τους, δεν νομίζεις πως σ' αυτά που βλέπουν θεωρούν πως αναφέρονται οι ονομασίες που δίνουν;

Αναγκαστικά.

Τι θα συνέβαινε, αν το δεσμωτήριο τους έστελνε αντίλαλο από τον απέναντι τοίχο, κάθε φορά που κάποιος από τους περαστικούς μιλούσε, νομίζεις πως θα θεωρούσαν πως αυτός που μιλάει είναι τίποτε άλλο από τη φευγαλέα σκιά;

Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Εμβόλια πρέπει να γίνονται;





Ο νους και το σώμα είναι αλληλένδετα, το ένα χωρίς το άλλο δεν μπορεί να ζήσει, όλα τα όργανα μας είναι αλληλοεξαρτώμενα, τα συναισθήματα μας, οι σκέψεις μας αντανακλούν στο σώμα μας, η διατροφή μας επίσης αντανακλά στο συναίσθημα μας, όλα αυτά πολλές φορές δημιουργούν τον δρόμο για τις ασθένειες. Οι ασθένειες δεν είναι τίποτε άλλο από την κραυγή του σώματος για να μας πει ότι κάτι κάνουμε λάθος και έτσι να μας προφυλάξει από την αναμενόμενη κατρακύλα. Οι εμβολιασμοί είναι ένας ακόμη τρόπος ώστε να εμποδίζεται η αυτοθεραπεία που έχει ο ίδιος οργανισμός του ανθρώπου. Δηλητηριάζοντας τον οργανισμό μας στην υποτιθέμενη προφύλαξη από τις παιδικές αρρώστιες και όχι μόνο, προκαλούμε απ ΄ ότι φαίνετε μεγαλύτερη ζημιά. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει με πιο δικαίωμα τα σχολειά δεν εγγράφουν μαθητές αν δε έχουν εμβολιαστεί, την στιγμή που δεν υπάρχει καμία τέτοια υποχρεώσει από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων. 

Το εγγράφω αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση που δεν γίνεται εγγραφή στα σχολειά.


Αυτό το έγγραφο είναι έγκυρο. Έχουμε πανδημία; Γιατί να είναι υποχρεωτικοί οι εμβολιασμοί; Μπήκα στη σελίδα του Υπουργείου Υγείας. ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΟΥΣ. Δείτε τι γράφει: "Συνιστάται να τηρείται το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα:

 • Αμέσως μετά τη γέννηση, εμβολιασμός για την ηπατίτιδα Β, εφόσον υπάρχουν
 οι απόλυτες ενδείξεις κάθετης μετάδοσης εκ μέρους της μητέρας. Ο εμβολιασμός
 αυτός επαναλαμβάνεται μετά από 1 μήνα και τουλάχιστον μετά από 6 μήνες,
 με συνολικά 4 δόσεις και όχι 3.
 • Ο εμβολιασμός διφθερίτιδας - τετάνου - κοκκύτη (ακυτταρικό) και πολιομυελίτιδας
 (αδρανοποιημένο IPV) συνιστάται να αρχίζει από το 2ο μήνα, επαναλαμβάνεται
 τον 4ο και τον 6ο, η πρώτη αναμνηστική δόση γίνεται το 15ο - 18ο μήνα και η δεύτερη
 αναμνηστική στον 4ο - 6ο χρόνο. Η επαναληπτική δόση στην ηλικία των 11 - 12 ετών
 συνιστάται να γίνεται με το TdaP (εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας, του τετάνου και του
 κοκκύτη, με μικρότερη δόση διφθεριτικής ατοξίνης). Στη χώρα μας περιέχει και IPV
 και δύναται να χορηγηθεί μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Συνιστάται να απέχει 5 χρόνια
 από το DTaP ή το Τd, για λιγότερες τοπικές αντιδράσεις, μπορεί όμως να χορηγηθεί
 με ελάχιστο μεσοδιάστημα και δύο ετών. Οι υπόλοιπες δόσεις θα είναι κάθε 10
 χρόνια με Td ενηλίκων.

Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Τα Αδιέξοδα της σύγχρονης Δυτικής Ιατρικής



και η ανάγκη επαναπροσδιορισμού του νοήματος της Υγείας και της Νόσου

Πρόκειται για διάλεξη που έδωσε ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος στα πλαίσια του 11ου Πανελληνίου Συνεδρίου της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο στο Ξενοδοχείο Intercontinental. Δημοσιεύουμε σήμερα το κείμενο της διάλεξης που έγινε ενώπιον 500 περίπου συνέδρων (Καθηγητών Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιατρών, Οδοντιάτρων, Κτηνιάτρων, Φαρμακοποιών και Φοιτητών), καθώς προκάλεσε ενθουσιασμό αλλά και προβληματισμό και πολλές συζητήσεις στην συνέχεια. Αυτό που τόνιζαν οι περισσότεροι σύνεδροι ήταν ότι τους έδωσε την ευκαιρία να εμβαθύνουν την σκέψη τους και να αναλογισθούν περισσότερο στην ιατρική θεωρία και πράξη. Ακόμη ότι τους ενέπνευσε την επιθυμία να γίνουν καλύτεροι και αποτελεσματικότεροι στην προσέγγιση και συμπαράσταση του πάσχοντος συνανθρώπου. Επίσης κατέδειξε ότι μπορεί κανείς να πλησιάζει την αλήθεια και να συναντάται σ' αυτήν με άλλους, ακόμη και αν ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες. Τέλος, κατέστησε σαφές πως ο εκκλησιαστικός λόγος μπορεί να είναι σύγχρονος, άμεσος, οξυδερκής και ιδιαίτερα ωφέλιμος για όλους μας.

Αν και ακούμε συχνά θριαμβολογίες για τις εντυπωσιακές επιτυχίες της σύγχρονης δυτικής ιατρικής, τα αδιέξοδα που αυτή αντιμετωπίζει αυξάνουν διαρκώς. Η αύξηση των ιατρικών δαπανών και η επιδείνωση των σχέσεων ιατρών και ασθενών είναι δύο κύρια αδιέξοδα της σύγχρονης δυτικής ιατρικής αλλά δεν είναι τα μόνα.

Η αντίληψη της σύγχρονης δυτικής ιατρικής για την υγεία και την νόσο βασίζεται στη μηχανιστική θεώρηση του ανθρώπινου οργανισμού του Descart. Σύμφωνα με την θεωρία του Descart ο ανθρώπινος οργανισμός είναι μια μηχανή με διάφορα μέρη που κάποτε κατάστρέφονται και πρέπει να αντικατασταθούν, ή που δεν λειτουργούν καλά και πρέπει να διορθωθούν και το ανθρώπινο σώμα είναι απόλυτα χωρισμένο από την υπόλοιπη ανθρώπινη ύπαρξη. Η θεωρία του Descart επηρέασε αποφασιστικά τη σύγχρονη ιατρική και τη σύγχρονη βιολογία και μπορεί να συνέβαλε σε κάποιες επαυχίες τους, αλλά εξ αιτίας της, η σύγχρονη δυτική ιατρική δεν μπορεί να κατανοήσει την πραγματική φύση των μεγάλων σύγχρονων νόσων. 

Δεν μπορεί να πει γιατί μια ορισμένη αρρώστια προσβάλλει αυτό και όχι κάποιο άλλο άτομο ή τη συγκεκριμένη και όχι κάποια άλλη στιγμή της ζωής του και αναπόφευκτα, ασχολείται με την ανθρώπινη παθολογία στο επίπεδο των συμπτωμάτων.
Καυχιέται ότι μπορεί να απομακρύνει συμπτώματα και αυτό ακριβώς υπόσχεται να κάνει, αλλά η απομάκρυνση των συμπτωμάτων χωρίς την ανακάλυψη και την αντιμετώπιση της αιτίας που τα προκαλεί, μπορεί να είναι από άχρηστη μέχρι πολύ επικίνδυνη αφού τα συμπτώματα είναι προειδοποιήσεις που μπορούν να προλάβουν καταστροφές. 
Τα συμπτώματα μας λένε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στον τρόπο της ζωής μας αν θέλουμε να σώσουμε τη ζωή μας.

Άκου



Όταν σου ζητώ να με ακούσεις
και συ αρχίζεις να δίνεις συμβουλές
δεν έχεις κάνει αυτό που σου ζήτησα.
Όταν σου ζητώ να με ακούσεις
κι εσύ αρχίζεις να μου λες γιατί δεν θάπρεπε
να αισθάνομαι όπως αισθάνομαι
παίζεις με τα αισθήματα μου.
Όταν σου ζητώ να με ακούσεις
κι εσύ νιώθεις ότι πρέπει να κάνεις κάτι
για να λύσω τα προβλήματα μου
έχεις αστοχήσει, γιατί μπορεί να μου φανεί παράξενο.
Άκου  Μόνο να μ 'ακούσεις σου ζητώ Ούτε να μου μιλήσεις ούτε να κάνεις πράγματα Μόνο να μ ακούσεις.
Οι συμβουλές είναι φτηνές:
Με 100 δρχ. παίρνεις και την Ντόροθυ Ντιξ
και τον Dr - Σπόκ στην ίδια εφημερίδα.
Κι εγώ μπορώ να κάνω πράγματα για μένα.
Δεν είμαι ανίκανος.
Ίσως αποθαρρυμένος και χαμένος
αλλά όχι ανίκανος.
Όταν κάνεις κάτι για μένα
που μπορώ και χρειάζεται να κάνω για μένα, εσύ μου αυξάνεις τον φόβο μου και την αδυναμία μου.
Αλλά όταν δέχεσαι σαν ένα απλό γεγονός
ότι αισθάνομαι ό,τι αισθάνομαι,
δεν έχει σημασία πόσο παράλογο,
τότε παραιτούμαι να προσπαθώ να πείσω εσένα
και μπορώ ν αρχίσω την δουλειά της κατανόησης
του τι είναι πίσω απ’ αυτό το παράλογο αίσθημα
Κι όταν αυτό είναι ξεκάθαρο,
οι απαντήσεις είναι σαφείς
και δεν χρειάζομαι συμβουλές.
Γι 'αυτό σε παρακαλώ,
Άκου, απλά άκου με,
κι αν θέλεις να μιλήσεις,
περίμενε ένα λεπτό
για να 'ρθει η σειρά σου.
Κι εγώ θα σ’ ακούσω.

Ανώνυμος