Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

Ο ελεύθερος παπα-Γιώργης




Στις 16 Μαΐου 1988, απεβίωσε ο παπα Γιώργης Πυρουνάκης, ο "Καπετάν Παπάς", ο "Παπάς του Λαού και του Θεού", όπως εύστοχα ονομάσθηκε. "Ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Πυρουνάκης (1929-1988) ο παπα-Γιώργης για τον απλό λαό, υπήρξε μια μορφή της νεότερης Ελλάδας που ισορροπούσε ανάμεσα στην ορθόδοξη παράδοση και την κοινωνική ευθύνη.

Η στάση του στα χρόνια της χούντας έσωσε τη -διάτρητη- τιμή της επίσημης Εκκλησίας. Παράλληλα, ο ίδιος ανέπτυξε πολυσχιδές φιλανθρωπικό έργο, λειτουργώντας σαν ποιμένας και σαν φίλος για τα παιδιά της μολυσμένης Ελευσίνας ή για τους κυνηγημένους της Αριστεράς. Αγαθός και δοτικός σαν τους πρώτους χριστιανούς, εφάρμοζε έναν προσωπικό "κομμουνισμό" της αγάπης και της προσφοράς, συνδυάζοντας απλότητα λόγων και πνευματικότητα έργων".

Τα λόγια αυτά του Μάνου Στεφανίδη (επιμελητή της Εθνικής Βιβλιοθήκης), ειπωμένα κατά την παρουσίαση της ταινίας "Θυμίαμα". που δημιούργησε για τον παπα Πυρουνάκη ο Σταύρος Στρατηγάκος, δίνουν ένα ικανό περίγραμμα της προσωπογραφίας του Αντάρτη Παπά.
Τον παπα Γιώργη Πυρουνάκη, έχει βιογραφήσει σε βιβλία του ο λογοτέχνης και συγγραφέας Αντώνης Σανουδάκης, ο οποίος υπήρξε για πάρα πολλά χρόνια συνεργάτης και μαθητής του.

O “Παπάς του Λαού και του Θεού” γεννήθηκε το 1910 από γονείς Σφακιανούς στη Μήλο.
-1928 Φοιτητής της Θεολογίας μπαίνει στους κοινωνικούς αγώνες με ασυμβίβαστο πάθος και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα νιάτα. Γι,αυτά ιδρύει στον Πειραιά το πρώτο Νυκτερινό Γυμνάσιο της χώρας, τις κατασκηνώσεις των εργαζομένων, το πρώτο Λαϊκό Πανεπιστήμιο.

-1940 Για το έργο του αυτό η Ακαδημία τον βραβεύει, ενώ η Δικτατορία του Μεταξά στα-ματά τη δραστηριότητά του.

-1941-45 Στην Κατοχή με την οργάνωσή του “Φιλική Εταιρεία Νέων” σώζει από τον χαμό 5.000 παιδιά.

-1949 Χειροτονείται Ιερέας στην εργατούπολη της Ελευσίνας όπου εγκαθίσταται με τη 10 μελή οικογένειά του. Πίστης του είναι ότι μόνο μέσω της Εκκλησίας μπορεί να γίνει ριζική ανάπλαση της κοινωνίας και του ανθρώπου. Η πετυχημένη οργάνωση της Ενορίας του θεωρείται πρότυπο για τη λύση των κοινωνικών προβλημάτων και προβάλλεται προς μίμηση πανελλήνια.

Όμως οι ηγεσίες της Εκκλησίας και της Πολιτείας θεωρούν κίνδυνο τον εκδημοκρατισμό της Εκκλησίας και το ξύπνημα του Λαού και τον καταδιώκουν έως το τέλος της ζωής του. Αποκορύφωμα:

-1987 Η Ιεραρχία της Εκκλησίας τον τιμωρεί με τον “μικρό αφορισμό”. Παρά τις συνεχείς διώξεις, εξακολουθεί τον αγώνα του ασυμβίβαστος. Το σύνθημά του “Ξύπνα Παπά - Ξύπνα Λαέ” αγκαλιάζεται από ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Εκδίδει περιοδικά , συμμετέχει σε όλους τους κοινωνικούς αντιστασιακούς και Εθνικούς αγώνες. Προβαίνει σε διαβήματα αγωνίας για πυρηνικά, μόλυνση περιβάλλοντος κτλ.

-1988 Μάρτιος. Ο αφορισμός λύεται, αλλά ο “Παπάς του Λαού” πεθαίνει μετά από ένα μήνα κυνηγημένος και πάμπτωχος. Έφυγε φορώντας τα λευκά άμφια της χειροτονίας του.


-1928-1988 Εξήντα χρόνια ΚΑΛΗΣ ΣΠΟΡΑΣ
Τον πατέρα Πυρουνάκη τον τιμούμε ως ασυμβίβαστο αγωνιστή, με πλατειά καρδιά και ελεύθερο μυαλό προσανατολισμένο στον αυριανό κόσμο. Ένα κόσμο ωραιότερο, δικαιότερο, φωτεινότερο:


-Πίστευε ότι η Χριστιανική Επανάσταση είναι η λύση στα ανθρώπινα.

-Πάλαιψε να ξαναβρεί η Εκκλησία την επαναστατικότητά της, ν΄ απαλλαγεί από τον Δεσποτισμό και ν΄ αναδιοργανωθεί με βάση τον Λαό της, εμπνεόμενη από τη ζωή της πρώτης Εκκλησίας.

-Αγωνίστηκε για την ελευθερία των ανθρώπων, μακριά από κάθε είδους ολοκληρωτισμούς, ψευδοπατριωτισμούς και υποκριτικούς παπαδισμούς.

-Ήταν μπροστά και παρών σε όλους τους σωστούς αγώνες του Έθνους και του Λαού.
-Παρά τις μύριες διώξεις, απειλές και ψυχολογικούς εκβιασμούς, έμεινε ανυποχώρητος σε όλη του τη ζωή, χωρίς φόβο και υπολογισμούς.

-Στον κόσμο μας, που έχει ορφανέψει από ηγέτες, οράματα και μαχητές η έλλειψη του πατέρα Πυρουνάκη είναι επώδυνη. Όμως ο επαναστατικός λόγος του “Παπά της Ελπίδας” μας επιτάσσει να συνεχίζουμε ...

-Θησαυρό ανεκτίμητο αποτελούν οι ιδέες, οι σκέψεις,οι απόψεις και τα κείμενα, που μας κληρονόμησε ο Πατέρας Γ. Πυρουνάκης. Ψήγματα αυτού του θησαυρού καταγράφονται εδώ:

“Ελεύθερους και αγαπημένους θέλουμε να βλέπουμε όλους τους ανθρώπους. Αυτή είναι η ευχή μας.”

”Αν κάθε σφαίρα ή βόμβα δεν θεωρηθεί καταραμένη και δεν αντικατασταθεί με στάλες καθαρού νερού και κόκκους σιταριού, δεν θα αναπνεύσουν με άνεση οι ανθρώπινες υπάρξεις.”

”Η Ανάσταση του Χριστού έδωσε τη βεβαιότητα πως ο Λαός του Θεού θα κληρονομήσει μαζί του, όχι μόνο τον ουρανό αλλά και τη γη.”

”Ο Θεός σαν αληθινός πατέρας δεν τιμωρεί τους ανθρώπους. Μόνο σώζει”.

”Πότε θα επανέλθει η Εκκλησία στην αρχική πράξη να αναδείχνονται οι κληρικοί και ιδιαίτερα οι Επίσκοποι με ψήφο κλήρου και Λαού ;”

”O Xριστός είναι ο Επαναστάτης Μοναδικός και αναντικατάστατος. Η επανάστασή Του θα συνεχίζεται ως τη συντέλεια των αιώνων”.

”Αν η Εκκλησία δεν ξαναγίνει φτωχή, δεν θα ξαναβρεί τον Άγιο δρόμο της.”

”Οι “Δεσποτάδες” σε ποιόν λογοδοτούν; Έχουν αφαιρέσει από τον Λαό όλα τα δικαιώματά του!”

”Ο Χριστός είναι εδώ πάνω στη γη, πάντα μαζί μας και θα μείνει ως το τέλος. Θα αγωνιά, θα βασανίζεται και θα ξαναθανατώνεται αναρίθμητες φορές σε κάθε τόπο, σε κάθε εποχή.”

”Η Εκκλησία ελεύθερη. Η καλύτερη λύση είναι ο χωρισμός της από το κράτος. Όχι όμως ο χωρισμός του λαού από την Εκκλησία.”

”Ο ελεύθερος άνθρωπος που ποθεί την ελευθερία δεν καταδέχεται να ντροπιάζει τον εαυτό του με τυρρανία ή με υποδούλωση. Αυτός είναι ο άνθρωπος του Θεού.”

-Τον Πατέρα Γ. Πυρουνάκη τον πολέμησαν πολλοί μικροί. Περισσότεροι και μεγάλοι όμως τίμησαν τη σκέψη του και τη δράση του.

Του άξιου ιερωμένου, του αληθινού Λευίτη, του πνευματικού οδηγητή και του Λεύτερου ανθρώπου Γ. Πυρουνάκη, o θαυμαστής του .
Γιάννης Σκαρίμπας

Είστε ένας πρωτοπόρος. Ένας Πρόδρομος, που η φωνή του δεν βοά στην έρημο. Ελπίζω ότι το μέλλον θα σας αναγνωρίσει.
Γιώργος Θεοτοκάς

Παπά Γιώργη, είσαι φωνή προδρομική. Βοηθάς να σωθεί η αξιοπρέπεια και η ελευθερία του Θεού. Ταυτόχρονα και του ανθρώπου.
Γιάννης Μαγκλής

Ευχαριστώ για την ύπαρξή σας σ΄αυτούς τους άγονους καιρούς, που διψάσαμε για λίγη λεβεντιά και λαχταρήσαμε για μια παρουσία με ειλικρίνεια και θέρμη.
Κωστούλα Μητροπούλου

Πατέρας Πυρουνάκης: ο “Προφήτης της Ελευσίνας”
Ροζέ Μιλλιέξ

Ο Οσιομάρτυς Γεώργιος ο πατρικός μας φίλος, ο άνθρωπος που με το λόγο του και το έργο του δίδαξε την εσώτερη αλήθεια της Χριστιανικής πίστης. Τέτοιοι άντρες μας επιτρέπουν να πιστεύουμε πως το ΄Εθνος μας έχει ακόμη ψυχή.
Σπύρος Ευαγγελάτος

Εσύ που στάθηκες πατέρας μας και για μένα υπήρξες πάντα η μοναδική γέφυρα με την Εκκλησία. Εσύ που μας παραστάθηκες τόσα χρόνια στους αγώνες μας και στην τέχνη μας.
Αλέκα Κατσέλη

Η Ακαδημία Αθηνών τον βραβεύει για το έργο του “υπέρ της Νεότητας της χώρας”.

Ο π. Γεώργιος υπήρξε ένας αγωνιστής, ένας κοινωνικός εργάτης, ένας φωτισμένος Θεολόγος, ένας δάσκαλος, ένας σωστός οικογενειάρχης, ένας πυρωμένος και αντισυμβατικός ιερέας. Μα πάνω από όλα υπήρξε ένας ελεύθερος άνθρωπος κι αυτό ήταν που δεν μπορούσαν εύκολα να του συγχωρήσουν οι εξουσίες της εποχής του.

Στάθηκε δίπλα στον φοιτητή, τον εργαζόμενο, το βιοπαλαιστή.

Αγαπήθηκε όσο λίγοι στο χώρο του και φώτισε με το ήθος και την πολιτεία του γενιές ανθρώπων.

Ίσως αυτό να είναι και η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του.

Πηγή: https://www.facebook.com/FaceLongie?hc_ref=ARTiOEh4_dxs1LtUc6fK7b2ACzbpM43-mQEhWMHBhuxVaPawRjLMm-0U54b5p9Zn698

1 σχόλιο:

  1. Υπήρξα πολύ τυχερή γιατί ήταν καθηγητής Θρησκευτικών στο γυμνάσιο, όπου στο μάθημα συζητούσαμε βασικά για φιλοσοφικά θέματα και σπάνια κοιτάζαμε την ύλη του βιβλίου!
    Εξαιρετικό αφιέρωμα, ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή