Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Ο Άνθρωπος στους Λόφους

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας άνθρωπος στεκόταν πάνω σε ένα ψηλό λόφο. Τρεις ταξιδιώτες, που περνούσαν από κάποια απόσταση, τον πρόσεξαν κι άρχισαν να συζητούν γι΄ αυτόν.

Ο ένας είπε: Μάλλον έχασε το αγαπημένο του ζώο.

Ο άλλος είπε: Μπα! Μάλλον έχασε το φίλο του και τον ψάχνει.

Και ο τρίτος είπε: Στέκεται εκεί πάνω, απλώς και μόνο για να απολαύσει τον καθαρό αέρα.

Οι τρεις ταξιδιώτες δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν κι έτσι συνέχισαν να μιλάνε για τον άνθρωπο, μέχρι που έφτασαν στην κορυφή του λόφου.

Ένας από αυτούς ρώτησε: Έχασες το αγαπημένο σου ζώο;

Όχι κύριε, δεν το έχασα.

Ο άλλος ρώτησε: Έχασες το φίλο σου;

Όχι κύριε, δεν τον έχασα.

Ο τρίτος ταξιδιώτης ρώτησε: Δεν είσαι εδώ για να απολαύσεις τον καθαρό αέρα;

Όχι, κύριε.

Και τότε τι κάνεις εδώ;

Απλώς στέκομαι.

Η λογική πάντοτε σκέφτεται την ιδιοκτησία. Σκέφτεται το σπίτι, το αυτοκίνητο, το ζώο, το κτήμα, το εργοστάσιο, το χρήμα τη δύναμη, το κύρος. Σχεδόν όλα  τα εκπαιδευτικά συστήματα μας προετοιμάζουν πώς να βιάζουμε τη φύση, πώς να βιάζεις τους άλλους, πώς να είσαι επιθετικός και πώς να αποδείξεις ότι αξίζεις.

Η καρδιά έχει περισσότερη συμπόνια, έχει περισσότερη ποίηση, είναι περισσότερο μεταφορική, έχει αγάπη έχει φιλία. Η καρδία λέει: Αν έπρεπε να πάω σ΄ αυτό το λόφο, δεν θα πήγαινα να ψάξω την ιδιοκτησία μου. Θα έφτανα σ΄ αυτό το σημείο, θα έμπαινα σε μια τόσο μεγάλη ταλαιπωρία μόνο αν έπρεπε να κάνω κάτι για ένα φίλο. Ναι, μπορώ να κάνω όλο αυτό το ταξίδι, μόνο για ένα φίλο, μόνο για την αγάπη.

Η σεξουαλικότητα είναι χαρά, είναι διασκέδαση. Οι άνθρωποι όμως, έχουν μετατρέψει τη σεξουαλικότητα σε δουλειά. Οι άνθρωποι το κάνουν από καθήκον. Το κάνουν για να κάνουν παιδιά. Λες και η σεξουαλικότητα δεν έχει καμία άλλη λειτουργία, λες και η σεξουαλικότητα είναι εργοστάσιο. Το κάθε τι, λοιπόν, πρέπει να έχει ένα σκοπό, ακόμη και το σεξ. Θα μπορούσες  να κάνεις έρωτα με τον άντρα ή με τη γυναίκα σου απλώς και μόνο για τη χαρά του πράγματος, απλώς και μόνο επειδή είναι νύχτα με πανσέληνο, απλώς και μόνο επειδή η παραλία είναι όμορφη, απλώς και μόνο επειδή η θάλασσα κυματίζει τόσο όμορφα, απλώς και μόνο επειδή η βροχή πέφτει τόσο όμορφα, απλώς και μόνο επειδή θέλετε να γιορτάσετε τις ενέργειες σας.

Το τρίγωνο αυτό περιέχει τη λογική, την καρδία και την σεξουαλικότητα, και είναι όλο το Είναι μας. Οι τρεις ταξιδιώτες όμως, ποτέ δεν σκεφτήκαν ότι μπορεί να υπάρχει και μια τέταρτη εκδοχή. Απλώς στέκομαι. Είναι αυτό το απλώς στέκομαι που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό ούτε από τη λογική ούτε από την καρδιά ούτε απ το σεξ. Δεν μπορείς ούτε να το σκεφτείς ούτε να το υποθέσεις. Μπορείς να το ζήσεις, μα δεν μπορείς να το υποθέσεις. Δεν υπάρχει τρόπος να το δεις από καμία γωνία. Όταν παρατήσεις όλες τις γωνίες, όταν είσαι εντελώς γυμνός, χωρίς καμία προδιάθεση, χωρίς κανένα ρούχο, όταν είσαι απόλυτα σιωπηλός, τότε και μόνο τότε μπορείς να είσαι στο παρόν. Τότε και μόνο τότε μπορείς απλώς να στέκεσαι.

Γίνε παρατηρητής, ξύπνα, φέρε περισσότερη επίγνωση, αλλά μην αναλύεις. Το μόνο που χρειάζεται, είναι να θυμηθείς αυτά που ήδη γνωρίζεις. Τίποτε άλλο δεν χρειάζεται. Δεν βρίσκεσαι εδώ για να γίνεις κάτι διαφορετικό από αυτό που είσαι ήδη. Πώς μπορείς να γίνεις κάτι, αν δεν είσαι ήδη αυτό το κάτι; Το κάθε τι βρίσκεται στο παρόν, το κάθε παιδί κατά μια έννοια βρίσκεται στο παρόν. Στα μάτια των παιδιών βλέπω το παρόν.

Η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να φέρουμε πίσω αυτή τη ματιά. Μπορείς να την φέρεις, επειδή την γνωρίζεις. Το είχες, απλώς το έχεις ξεχάσει. Έχεις κολλήσει πάνω στα κάρβουνα κι έχεις ξεχάσει το διαμάντι που έφερες μαζί σου. Ο θεός, η φύση, ή όπως αλλιώς κι αν το ονομάσεις, δίνει πάντα ένα διαμάντι σε όποιον έρχεται στο κόσμο. Και έχει τόσο μεγάλη αξία, που τα πάντα είναι εφικτά μέσα απ΄ αυτό το διαμάντι.

Όλοι οι θησαυροί του κόσμου είναι εφικτοί μέσα από αυτό το διαμάντι – ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Βούδας μέσα απ΄ αυτό το διαμάντι. Απλώς κοίτα. Γίνε παρατηρητής, ξύπνα, φέρε περισσότερη επίγνωση, αλλά μην αναλύεις. Απλώς κοίτα. Και σιγά – σιγά θα έρθουν μικρές στιγμές επίγνωσης – πολύτιμες στιγμές, πολύτιμες σαν διαμάντι.

Και τότε δεν είσαι εκτός ουσίας, όταν στραφείς μέσα σου… στην ουσία σου… τότε δεν είσαι απλά στο Παρόν αλλά μέρος του ΩΝ. Τότε γίνεσαι συνειδητό κύτταρό του το οποίο θα φέρει πλέον ατομική επίγνωση του Εαυτού του (ψυχή του), άρα του σύμπαντος…      

Οποιοδήποτε περιεχόμενο στον Παρόντα Δικτυακό Τόπο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα, δεν συνιστά, ούτε δύναται να ερμηνευθεί ότι συνιστά ή υποκαθιστά συμβουλή ιατρικής φύσης, για την οποία οφείλετε και σας συστήνεται να απευθύνεστε σε αρμόδιο επαγγελματία υγείας.

Βιβλιογραφία

Ζεν Το μονοπάτι του παράδοξου. Εκδόσεις ΡΕΜΠΕΛ.
Αλκιρέας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου